گروه گلدمن ساکس (Goldman Sachs Group Inc.) و گروه UBS AG دور دیگری از پیش‌بینی‌های صعودی برای طلا ارائه کردند. تقاضای بیشتر از حد انتظار بانک‌های مرکزی و نقش فلز طلا به عنوان محافظی در برابر رکود و ریسک‌های ژئوپلیتیکی، انتظارات برای قیمت‌های بالاتر در سال ۲۰۲۵ را تقویت می‌کند.
تحلیلگران گلدمن از جمله لینا توماس (Lina Thomas) اکنون پیش‌بینی می‌کنند که طلا تا پایان امسال به ۳۷۰۰ دلار در هر اونس برسد و قیمت‌ها تا اواسط سال ۲۰۲۶ به ۴۰۰۰ دلار در هر اونس برسد. در همین حال، جونی تِوز (Joni Teves)، استراتژیست UBS، در یادداشتی جداگانه در روز جمعه، قیمت ۳۵۰۰ دلار در هر اونس را تا دسامبر ۲۰۲۵ پیش‌بینی کرد.
این اهداف جدید پس از آن مطرح می‌شوند که طلا در هفته گذشته ۶.۶ درصد افزایش یافت و قیمت‌ها در روز دوشنبه به رکورد جدیدی بالای ۳۲۴۵ دلار در هر اونس رسید. این دو بانک در ماه مارس پیش‌بینی‌های قبلی خود را ارتقا دادند که نشان‌دهنده اجماع قوی صعودی در مورد شمش در محیطی از عدم اطمینان است، زیرا سیاست‌های تجاری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، بازارهای جهانی را متزلزل می‌کند.
تحلیلگران گلدمن گفتند که خرید بخش رسمی احتمالاً به طور متوسط حدود ۸۰ تن در ماه در سال جاری خواهد بود - که از تخمین قبلی آنها یعنی ۷۰ تن بیشتر است - و توصیه طولانی مدت خود در مورد تجارت طلا را تکرار کردند. آنها افزودند که افزایش خطرات رکود نیز احتمالاً ورودی‌ها به صندوق‌های قابل معامله با پشتوانه شمش را افزایش می‌دهد.
تحلیلگران گلدمن گفتند: «جریان‌های اخیر به طرز شگفت‌انگیزی صعودی بوده است، که احتمالاً منعکس‌کننده تقاضای مجدد سرمایه‌گذاران برای محافظت در برابر خطر رکود و کاهش قیمت دارایی‌های پرریسک است.» آنها افزودند که اقتصاددانان این بانک اکنون احتمال رکود را ۴۵ درصد می‌بینند. اگر چنین سناریویی رخ دهد، «ورودی ETF می‌تواند بیشتر تسریع شود و قیمت طلا را تا پایان سال به ۳۸۸۰ دلار در هر اونس برساند.»
بیشتر بخوانید: اقتصاددانان آمریکایی علی‌رغم چرخش ترامپ، برای کاهش شدید سرعت رشد آماده می‌شوند
در همین حال، UBS انتظار دارد تقاضای قوی از بخش‌های مختلف بازار - از جمله بانک‌های مرکزی، مدیران دارایی بلندمدت، صندوق‌های کلان، ثروت خصوصی و سرمایه‌گذاران خرده‌فروش - وجود داشته باشد، زیرا تغییر تجارت جهانی و پس‌زمینه‌های ژئوپلیتیکی نیاز به تخصیص به پناهگاه‌ها را تقویت می‌کند. تِوز گفت، هنوز فضا برای قرار گرفتن در معرض طلای بیشتر وجود دارد و موقعیت بازار هنوز بیش از حد شلوغ نیست.
او نوشت: «نسبت موقعیت‌های طلا به کل دارایی‌های صندوق‌ها این پتانسیل را دارد که از سطوح رسیده در سال ۲۰۲۰ فراتر رود، اگرچه لزوماً به اوج سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۱۳ نمی‌رسد.» او افزود که پایگاه سرمایه‌گذار طلا از شوک مالی سال ۲۰۰۸ گسترده‌تر شده است. «عدم اطمینان مداوم نیاز به متنوع‌سازی پورتفولیوها را تقویت می‌کند و به نفع طلا است.»
در همین حال، تِوز گفت که شرایط نقدینگی کم‌تر - تا حدی به دلیل رشد محدود عرضه معادن و مقادیر زیادی طلا که در ذخایر بانک مرکزی و دارایی‌های ETF گره خورده است - می‌تواند به تشدید حرکات قیمت کمک کند.