شرکت‌های خاورمیانه‌ای که از رونق عرضه‌های اولیه عمومی (IPO) در منطقه بهره بردند اما نتوانستند اهداف بلندپروازانه سودآوری خود را محقق کنند، اکنون در حال پرداخت بهای آن هستند.
در منطقه‌ای که در سال‌های اخیر به کانون داغی برای عرضه‌های اولیه عمومی تبدیل شده است، تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌های برجسته که سهام خود را عرضه کرده‌اند، در معاملات اولیه با مشکل مواجه می‌شوند، زیرا سرمایه‌گذاران نسبت به ارزش‌گذاری‌های بسیار بالا مقاومت نشان می‌دهند. این نگرانی اکنون به عدم تحقق پیش‌بینی‌های سود نیز سرایت کرده و به نگرانی‌های بازار دامن زده است.
سهام شرکت هایپرمارکت Lulu Retail Holdings Plc که در دومین عرضه اولیه عمومی بزرگ امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۴، صندوق‌های ثروت ملی مانند GIC Pte سنگاپور را جذب کرد، از زمان عدم تحقق پیش‌بینی‌ها در اولین گزارش سودآوری خود به عنوان یک شرکت بورسی در ماه فوریه، زیان‌های خود را افزایش داده است. کمتر از پنج ماه پس از عرضه اولیه لولو، سهام این شرکت بیش از یک سوم زیر قیمت IPO خود معامله می‌شود.
به طور مشابه، خرده‌فروش آنلاین عربستان سعودی، Nice One Beauty Digital Marketing Co.، پس از عدم دستیابی به اهداف درآمد و سود، بخش عمده‌ای از رشد ۳۰ درصدی روز اول خود در ژانویه را از دست داده است.
رامی سیدانی، رئیس بخش سرمایه‌گذاری‌های مرزی در شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری شرودر (Schroder Investment Management) گفت: «واضح است که بازار نسبت به ارزش‌گذاری‌ها حساس‌تر شده و شرکت‌هایی را که به راهنمایی‌های خود عمل نمی‌کنند، مجازات خواهد کرد.»
کارشناسان می‌گویند ارتباط ناکافی با بازار نیز بر احساسات بازار تأثیر منفی می‌گذارد. در حالی که کیفیت روابط سرمایه‌گذاران در طول موج IPO در خاورمیانه بهبود یافته است، هنوز راه زیادی در پیش است.
پائولو کازاماسیما، مدیرعامل انجمن روابط سرمایه‌گذاران خاورمیانه (Middle East Investor Relations Association)، گفت برخی شرکت‌ها بدون داشتن تیم روابط سرمایه‌گذاران برای IPO آماده می‌شوند.
کازاماسیما گفت: «بهترین رویکرد برای IPO این است که حداقل یک سال قبل از عرضه، ایجاد واحد روابط سرمایه‌گذاران را آغاز کنید. حداقل سه تا شش ماه طول می‌کشد تا با تمام ذینفعان درون شرکت آشنا شوید و تمام بخش‌های کسب‌وکار را درک کنید.»
به گفته کازاماسیما، برخی شرکت‌ها از ترس مواجهه با سوالات دشوار، از برگزاری تماس‌های سرمایه‌گذاری صرف‌نظر می‌کنند. همچنین پوشش تحلیلی محدودی از سوی کارگزاری‌ها (sell-side) وجود دارد که مانع سرمایه‌گذاری نهادی می‌شود.
او گفت: «در نهایت شما با یک پایگاه سهامداران بسیار متمرکز بر خرده‌فروشی مواجه می‌شوید که می‌تواند افق سرمایه‌گذاری بسیار کوتاه‌تری داشته باشد. بنابراین این یک مشکل است، زیرا شما بر سرمایه‌گذاران بلندمدتی که می‌خواهند شرکت را به جلو ببرند و حتی به طور بالقوه از مدیریت حمایت کنند، تمرکز نمی‌کنید.»
سیدانی از شرودر گفت که شرکت او در حال تعامل با برخی شرکت‌ها برای بهبود ارتباطات و راهنمایی‌های آن‌ها است.
سمیر لاخانی، مدیرعامل شرکت مدیریت دارایی گلوبال کپیتال پارتنرز (Global Capital Partners)، گفت شرکت‌هایی که در برقراری ارتباط بهتر عمل می‌کنند، مانند Parkin Co. PJSC و Salik Co. PJSC، شاهد حجم معاملات بیشتری هستند زیرا بازار احساس آشنایی بیشتری با این نام‌ها کرده و آن‌ها را بهتر درک می‌کند.
لاخانی گفت: «در نهایت، وقتی صحبت از یک شرکت بورسی می‌شود، چیزی به نام اطلاعات بیش از حد وجود ندارد.»