بانکوک، ۳۰ مارس (رویترز) - شمار قربانیان زلزله میانمار روز یکشنبه همچنان رو به افزایش بود، در حالی که تیم‌های امداد خارجی و کمک‌ها به سوی این کشور فقیر سرازیر شده‌اند؛ جایی که بیمارستان‌ها مملو از مجروحان هستند و برخی جوامع با منابع محدود برای انجام عملیات امداد تلاش می‌کنند.
به گفته دولت نظامی، این زمین‌لرزه ۷.۷ ریشتری که یکی از قوی‌ترین زلزله‌های میانمار در یک قرن اخیر بود، روز جمعه این کشور جنگ‌زده جنوب شرق آسیا را لرزاند و تا روز یکشنبه حدود ۱۷۰۰ کشته، ۳۴۰۰ زخمی و بیش از ۳۰۰ مفقود برجای گذاشته است.
رسانه‌های دولتی گزارش دادند که فرمانده خونتا، ژنرال ارشد مین آنگ هلینگ، هشدار داده است که شمار تلفات ممکن است افزایش یابد و دولت او با وضعیت چالش‌برانگیزی روبروست. این اظهارات سه روز پس از آن بیان شد که وی درخواست نادری برای کمک بین‌المللی مطرح کرد.
هند، چین و تایلند از جمله همسایگان میانمار هستند که همراه با کمک‌ها و پرسنل از مالزی، سنگاپور و روسیه، اقلام امدادی و تیم‌های کمکی ارسال کرده‌اند.
فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر در بیانیه‌ای اعلام کرد: «تخریب گسترده بوده و نیازهای بشردوستانه ساعت به ساعت در حال افزایش است.»
«با افزایش دما و نزدیک شدن فصل باران‌های موسمی تنها در چند هفته، نیاز فوری به تثبیت وضعیت جوامع آسیب‌دیده قبل از ظهور بحران‌های ثانویه وجود دارد.»
ایالات متحده ۲ میلیون دلار کمک «از طریق سازمان‌های کمک‌رسان بشردوستانه مستقر در میانمار» متعهد شد و در بیانیه‌ای اعلام کرد که یک تیم واکنش اضطراری از یو‌اس‌اید (USAID)، که تحت دولت ترامپ با کاهش‌های گسترده‌ای روبروست، در حال اعزام به میانمار است.
این ویرانی، مصیبت بیشتری بر میانمار افزوده است که پیش از این نیز درگیر هرج و مرج ناشی از جنگ داخلی بود؛ جنگی که پس از کودتای نظامی سال ۲۰۲۱ و سرنگونی دولت منتخب آنگ سان سوچی، برنده جایزه صلح نوبل، از یک قیام سراسری نشأت گرفت.
زیرساخت‌های حیاتی - از جمله پل‌ها، بزرگراه‌ها، فرودگاه‌ها و راه‌آهن‌ها - در سراسر این کشور ۵۵ میلیون نفری آسیب دیده‌اند که تلاش‌های بشردوستانه را کند کرده است، در حالی که درگیری‌ها که اقتصاد را فلج کرده، بیش از ۳.۵ میلیون نفر را آواره کرده و سیستم بهداشت را تضعیف کرده است، همچنان ادامه دارد.
در برخی مناطق نزدیک به کانون زلزله، ساکنان به رویترز گفتند که کمک‌های دولتی کمیاب است و مردم مجبورند به خود متکی باشند.
به گزارش رسانه‌های دولتی، مین آنگ هلینگ روز شنبه به مقامات گفت: «ضروری است که مسیرهای حمل و نقل در اسرع وقت بازسازی شوند. لازم است راه‌آهن‌ها تعمیر و فرودگاه‌ها نیز بازگشایی شوند تا عملیات نجات مؤثرتر باشد.»
مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (U.S. Geological Service) تخمین زده است که شمار تلفات در میانمار می‌تواند در نهایت به بیش از ۱۰,۰۰۰ نفر برسد و خسارات ممکن است از تولید اقتصادی سالانه این کشور فراتر رود.
'نه کمکی، نه امدادگری'
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد اواخر روز شنبه اعلام کرد که بیمارستان‌ها در بخش‌هایی از مرکز و شمال غربی میانمار، از جمله دومین شهر بزرگ، ماندالای، و پایتخت، نایپیداو، برای مقابله با هجوم افراد مجروح با مشکل مواجه هستند.
به گفته مقامات تایلندی، این زلزله همچنین بخش‌هایی از تایلند همسایه را لرزاند و باعث فروریختن یک آسمان‌خراش در حال ساخت و کشته شدن ۱۸ نفر در سراسر پایتخت شد.
دست‌کم ۷۶ نفر همچنان زیر آوار ساختمان فروریخته بانکوک محبوس هستند، جایی که عملیات نجات برای سومین روز با استفاده از پهپادها و سگ‌های زنده‌یاب برای جستجوی بازماندگان ادامه دارد.
دولت وحدت ملی مخالف میانمار، که شامل بازماندگان دولت قبلی است، اعلام کرد که شبه‌نظامیان ضد خونتا تحت فرماندهی آن، تمام اقدامات نظامی تهاجمی را به مدت دو هفته از روز یکشنبه متوقف خواهند کرد.
هان زین، یکی از ساکنان منطقه، گفت که ویرانی در برخی مناطق میانمار علیا، مانند شهر ساگایینگ در نزدیکی کانون زلزله، گسترده بوده است.
او از طریق تلفن گفت: «آنچه ما اینجا می‌بینیم تخریب گسترده است - بسیاری از ساختمان‌ها با خاک یکسان شده‌اند.» وی افزود که بخش اعظم شهر از زمان وقوع فاجعه بدون برق بوده و آب آشامیدنی رو به اتمام است.
«ما هیچ کمکی دریافت نکرده‌ایم و هیچ امدادگری در دیدرس نیست.»
تصاویر ماهواره‌ای نشان داد که بخش‌هایی از یک پل اصلی که ساگایینگ را به ماندالای مجاور متصل می‌کند، فروریخته و دهانه‌های این سازه دوران استعمار در رودخانه ایراوادی غرق شده است.
انجمن سیاسی مرتبط با دولت وحدت ملی (NUG)، ساگایینگ فدرال یونیت هلوتاو (Sagaing Federal Unit Hluttaw)، در فیس‌بوک اعلام کرد: «با تخریب پل‌ها، حتی رسیدن کمک از ماندالای نیز با مشکل مواجه است.»
«غذا و دارو در دسترس نیست و افزایش شمار تلفات، بیمارستان کوچک محلی را که ظرفیت درمان همه بیماران را ندارد، تحت فشار قرار داده است.»
'صدایم را می‌شنوی؟'
دو کارمند بشردوستانه و دو ساکن گفتند که در ماندالای، بیم آن می‌رود که ده‌ها نفر زیر ساختمان‌های فروریخته محبوس شده باشند و دسترسی به بیشتر آنها یا بیرون کشیدنشان بدون ماشین‌آلات سنگین ممکن نیست.
یکی از کارکنان بشردوستانه گفت: «تیم‌های من در ماندالای از دستکش کار، طناب و کیت‌های اولیه برای حفاری و بیرون کشیدن افراد استفاده می‌کنند.» رویترز به دلیل نگرانی‌های امنیتی نام آنها را ذکر نمی‌کند.
«تعداد بی‌شماری محبوس و هنوز مفقود هستند. شمارش تعداد کشته‌شدگان در حال حاضر به دلیل تعداد افراد محبوس و ناشناس، در صورت زنده بودن، غیرممکن است.»
ویدئویی که توسط یکی از ساکنان ماندالای در روز شنبه فیلمبرداری و با رویترز به اشتراک گذاشته شد، بیمارانی را روی تخت‌ها، برخی متصل به سرم، در محوطه بیرونی یک بیمارستان ارتوپدی ۵۰۰ تخت‌خوابی در این شهر نشان می‌داد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، مراکز بهداشتی دولتی و خصوصی در ماندالای، از جمله بیمارستان عمومی ماندالای و بخش‌هایی از دانشگاه پزشکی ماندالای، بر اثر زلزله آسیب دیده‌اند.
امدادگران روسی و هندی عازم ماندالای بودند و تیم‌های متعددی از نیروهای امدادی چین، تایلند و سنگاپور نیز وارد این کشور شده‌اند.
در بانکوک، در محل ساختمان ۳۳ طبقه فروریخته، امدادگران که توسط توده‌های بتن خرد شده و فلزات درهم‌پیچیده احاطه شده بودند، به تلاش‌های خود برای نجات ده‌ها کارگر محبوس شده در زیر آوار ادامه دادند.
تیراساک تونگ‌مو، فرمانده پلیس تایلند، گفت که تیم او متشکل از پلیس و سگ‌های نجات در رقابت با زمان برای یافتن بازماندگان هستند و برای حرکت در میان آوار فلزی و لبه‌های تیز روی یک سازه ناپایدار تلاش می‌کنند.
او گفت: «در حال حاضر، تیم ما در تلاش است تا هر کسی را که ممکن است هنوز زنده باشد، پیدا کند. در ۷۲ ساعت اول، باید تلاش کنیم و کسانی را که هنوز زنده هستند نجات دهیم.»
در نزدیکی محل عملیات نجات، بستگان و دوستان کارگران ساختمانی مفقود و محبوس شده منتظر خبر بودند. برخی از آنها گریه می‌کردند.
زنی در حالی که دو نفر دیگر او را در آغوش گرفته بودند، شیون می‌کرد: «پلوی، پلوی، پلوی، دخترم، من الان اینجا برای تو هستم! پلوی، صدایم را می‌شنوی که صدایت می‌زنم؟»