یکی از بزرگترین رویدادهای تقویم ورزشی گرینلند با صدای پارس ۴۰۰ سگ سورتمه آغاز می‌شود. این سگ‌ها که به اندازه هاسکی هستند و خز متراکمی شبیه روباه‌های قطبی دارند، در انتظار شروع مسابقه زوزه می‌کشند. و سپس حرکت می‌کنند؛ سورتمه‌ها برای پیشتازی رقابت می‌کنند، سگ‌ها روی هم می‌دوند و پنجه‌هایشان برف را به هوا می‌پاشند، در حالی که سورتمه‌رانان تلاش می‌کنند از گره خوردن طناب‌ها جلوگیری کنند.
آواناتا کیموسرسوآ (Avannaata Qimussersua)، یا «مسابقه بزرگ شمال»، به‌ندرت توجهی خارج از گرینلند جلب می‌کند. برخلاف مسابقه ایدیتارود (Iditarod) آلاسکا یا فینمارکسلوپت (Finnmarksløpet) در نروژ، آواناتا کیموسرسوآ یک مسابقه سرعت ۴۰ کیلومتری (۲۵ مایلی) است، نه یک ماراتن چند روزه. سال گذشته، گویندگان پوشیده از خز شبکه ملی پیشرفت سورتمه‌ها را برای هزاران بیننده در یوتیوب گزارش می‌کردند. هنگامی که برنده، توماس تایگسن، پس از کمتر از دو ساعت از خط پایان عبور کرد، سگ‌هایش با سطلی از گوشت خام پذیرایی شدند و حدود دوازده تماشاگر او و سورتمه‌اش را بالای سر بردند.
امسال، تدارکات برای این مسابقه بسیار متفاوت بوده است. از زمانی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، «مالکیت و کنترل» گرینلند را موضوع امنیت ملی آمریکا اعلام کرد، این مسابقه به طرز غیرمنتظره‌ای مورد توجه جهانی قرار گرفته و به نقطه اشتعال در یک مناقشه دیپلماتیک تبدیل شده است.
در تاریخ ۲۳ مارس، اوشا ونس، همسر جی.دی. ونس، معاون رئیس‌جمهور، اعلام کرد قصد دارد به عنوان بخشی از هیئتی شامل مایک والتز، مشاور امنیت ملی و کریس رایت، وزیر انرژی، از گرینلند بازدید کرده و مسابقه را تماشا کند. این برنامه با واکنش منفی روبرو شد: نخست‌وزیر مستعفی گرینلند این سفر را «بسیار تهاجمی» خواند و نخست‌وزیر دانمارک گفت که این هیئت «فشار غیرقابل قبولی» بر دانمارک و گرینلند وارد می‌کند. دو روز بعد، برنامه سفر تغییر کرد. ونس، که گفته بود از چشم‌انداز دیدن سگ‌های سورتمه «هیجان‌زده» است، به جای آن به همراه همسرش از یک پایگاه نظامی دورافتاده آمریکایی بازدید خواهد کرد.
با وجود این کشمکش‌ها، ایالات متحده همچنان بر مسابقه تأثیر گذاشته است. به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا و یکی از برگزارکنندگان مسابقه که هر دو از ارائه جزئیات بیشتر خودداری کردند، کنسولگری آمریکا در نوک، پایتخت گرینلند، هزینه حمل و نقل سگ‌ها، سورتمه‌ها و سورتمه‌رانان از سراسر گرینلند به شهر سیسیمیوت، محل برگزاری مسابقه را پرداخت می‌کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه پیش از لغو سفر ونس به سیسیمیوت، در ایمیلی گفت: «ما معتقدیم که به اشتراک گذاشتن و حمایت از فرهنگ، زبان و ورزش، همکاری بین‌المللی با شرکای همفکر را تسهیل می‌کند و می‌تواند روابط بین‌المللی پایداری را پرورش دهد.»
ترویج روابط
مردم گرینلند از این توجه ناگهانی به مسابقه بزرگشان شگفت‌زده شده‌اند. آنت گرونکیائر لینگز، که هتلی در سیسیمیوت را اداره می‌کند، گفت: «به طور سنتی، این رویداد گردشگران بین‌المللی را جذب نمی‌کرد.»
اما یک نفر ماه‌هاست که برای بالا بردن جایگاه آواناتا کیموسرسوآ در آمریکا تلاش می‌کند: تام دانس، مقام سابق وزارت خزانه‌داری که در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ به کمیسیون تحقیقات قطب شمال ایالات متحده نیز منصوب شد و رسانه‌های دانمارکی او را «مرد ترامپ در قطب شمال» توصیف کرده‌اند.
از اواخر سال گذشته، دانس از طریق «امریکن دی‌بریک» (American Daybreak)، «سازمان سیاست خارجی اول آمریکا» که در سال ۲۰۲۲ تأسیس کرد، برای ترویج روابط بیشتر بین ایالات متحده و گرینلند تلاش کرده است. اهداف این گروه مبهم است. دانس در مصاحبه‌ای در ماه فوریه، از تبدیل شدن گرینلند به بخشی از «آمریکای بزرگتر» از طریق یک «معامله دوستانه که شامل سرمایه‌گذاری نقدی است» صحبت کرد.
یورگن بواسن، مدیر بخش گرینلند «امریکن دی‌بریک» و یک آجرچین، در این کشور به دلیل حمایتش از جنبش ماگا (MAGA) و تی‌شرت‌هایش با تصاویر ترامپ بدنام است. هنگامی که دونالد ترامپ جونیور در ژانویه از گرینلند بازدید کرد، بواسن در فرودگاه از او استقبال کرد.
در ماه‌های اخیر، دانس گفته است که در تلاش بوده تا «برندهای بزرگ آمریکایی» را متقاعد کند تا حامی مالی آواناتا کیموسرسوآ شوند، که او آن را «سوپربول گرینلند» می‌نامد. این آمریکایی خود را «یک سرمایه‌گذار خصوصی، فردی که یک سازمان غیرانتفاعی را اداره می‌کند» توصیف می‌کند. او نماینده دولت ترامپ نیست، اگرچه به گفته خودش، نقش مشاوره‌ای در سفر پیشنهادی اوشا ونس برای تماشای مسابقه سگ‌های سورتمه داشته است.
دانس، مانند اوشا ونس، به دلیل واکنش «برخی از مقامات عالی‌رتبه در گرینلند»، برنامه‌های خود برای تماشای مسابقه را لغو کرد. او در یک مصاحبه تلفنی گفت: «ما نمی‌خواهیم از اهمیت این رویداد بکاهیم.»
بسیاری از گرینلندی‌ها در برابر پیشنهادات آمریکا نسبت به این جزیره، که یک قلمرو نیمه‌خودمختار متعلق به دانمارک است، مقاومت کرده‌اند. انتخاباتی که در این ماه برگزار شد، از احزابی حمایت کرد که از حرکت آهسته به سمت استقلال حمایت می‌کنند و راهی را که ممکن بود به معامله سریع با ایالات متحده منجر شود، رد کردند. هفته گذشته، تظاهرات ضد ترامپ در نوک، و همچنین در سیسیمیوت و شهر کاناک در شمال غربی برگزار شد.
ینس-فردریک نیلسن، رهبر حزب دمکراتیت (Demokraatit) گرینلند، محبوب‌ترین حزب در انتخابات، در ۲۴ مارس در فیس‌بوک گفت: «ما نباید تحت فشار قرار بگیریم. و نباید مجبور به ورود به یک بازی قدرت شویم که خودمان انتخاب نکرده‌ایم بخشی از آن باشیم.»
میکل جرمیاسن، رئیس سازمان سورتمه‌رانی با سگ گرینلند، اوایل ماه مارس به بلومبرگ گفته بود که از حمایت مالی بین‌المللی از مسابقه، از جمله از سوی آمریکایی‌ها، استقبال می‌کند. اما هفته گذشته، او از دیدار ونس فاصله گرفت.
او در بیانیه‌ای گفت: «ما آنها را دعوت نکردیم»، و افزود که هر کسی می‌تواند در مسابقه شرکت کند.
اهمیت فرهنگی
آواناتا کیموسرسوآ برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ برگزار شد. امسال، با تلاش گرینلندی‌ها برای مقابله با تهدیدهای هم‌پوشانی که هویت جزیره را به خطر می‌اندازد، از جمله افزایش علاقه ایالات متحده و ذوب سریع یخ‌ها که استفاده از سورتمه‌های سگ را دشوارتر می‌کند، اهمیت فرهنگی بیشتری پیدا کرده است.
بسیاری از مردم این مسابقه را راهی برای حفظ و تجلیل از سنت سورتمه‌رانی با سگ در جزیره می‌دانند که سنگ بنای فرهنگ و میراث گرینلند است. برخی محققان معتقدند پیوند بین سگ‌های گرینلند و ساکنان انسانی آن به ۴۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد. با این حال، اخیراً سورتمه‌رانی با سگ با تهدید مواجه شده است. در ۲۰ سال گذشته، جمعیت سگ‌های سورتمه در گرینلند به دلیل تغییرات آب و هوایی، ظهور اسنوموبیل‌ها و هزینه نگهداری سگ‌ها بیش از نصف کاهش یافته است، طبق گزارشی از دانشگاه گرینلند. اکنون کمتر از ۱۱۰۰۰ سگ باقی مانده است.
همچنان که سورتمه‌رانان برای مسابقه فردا آماده می‌شوند، بحث در مورد پیامدهای ژئوپلیتیکی این رویداد ادامه دارد. اما برای جرمیاسن، برگزارکننده مسابقه، تمرکز بر روی سگ‌ها است. او گفت: «سورتمه‌رانی با سگ بخشی از هویت ما است. و این چیزی است که ما باید حفظ کنیم.»