یک شکارچی که توسط شرکت جدید مدیریت دهکده دانیل آیلند در چارلستون، کارولینای جنوبی، استخدام شده بود، والتر تمساح را کشت و ساکنان را در غم و اندوه و سردرگمی فرو برد.
در یک عصر گرم در ماه جاری، ده‌ها نفر در اطراف یک برکه در کارولینای جنوبی جمع شدند، برخی گریه می‌کردند و برخی دیگر تمساح‌های عروسکی و روبان در دست داشتند - یادگارهایی برای گرامیداشت زندگی والتر. چند نفر از نزدیکان والتر، از جمله ربکا کول، در مقابل گروه ایستادند تا سخنرانی کنند.
کول به یاد می‌آورد که گفت: "بسیار ناراحت‌کننده است که او را از ما گرفتند. او بخشی از محله ما بود و دیگر هرگز مثل سابق نخواهد شد."
آن‌ها لحظه‌ای سکوت کردند قبل از اینکه چراغ قوه‌های تلفن‌های همراه خود را روشن کنند و چند قدم به قسمتی از برکه بروند که والتر، یک تمساح، روزانه در آن آفتاب می‌گرفت و به خودش مشغول بود.
ساکنان دهکده دانیل آیلند در چارلستون گفتند که والتر به مدت دوازده سال نماد محله‌شان بود. به گفته ساکنان، والتر بیشتر روزها ساعت‌ها در داخل یا خارج از یک برکه محله می‌نشست و هرگز مزاحم مردم و سگ‌هایی که از آنجا عبور می‌کردند، نمی‌شد.
اما در این ماه، یک شکارچی که توسط شرکت جدیدی که مجتمع آپارتمانی دهکده دانیل آیلند را مدیریت می‌کند، استخدام شده بود، والتر را از برکه بیرون کشید و تمساح را کشت، و ده‌ها نفر از ساکنان را در غم و اندوه و سردرگمی از تصمیم ناگهانی مدیر ملک برای از بین بردن حیوانی که به نظر نمی‌رسید کسی را آزار دهد، فرو برد. آن‌ها یک مراسم یادبود برگزار کردند و هنوز به دنبال معنایی در مرگ والتر هستند.
کول 78 ساله با اشک به واشنگتن پست گفت: "این یک انسان نیست. این یک سگ نیست. اما این یک غم و اندوه است که از بین نمی‌رود."
همسایه‌ها مطمئن نبودند که والتر نر است یا ماده، اما آن‌ها گفتند که این تمساح 6 ½ فوتی زمانی که در سال 2013 در دانیل آیلند ظاهر شد، نام خود را گرفت. والتر اغلب در گیاهان آفتاب می‌گرفت یا در برکه می‌نشست و سرش را روی یک تکه چمن می‌گذاشت. کول گفت که در فصل بهار، گرده‌ها بدن فلس‌دار والتر را می‌پوشاندند و باعث می‌شد که تمساح زال به نظر برسد.
بسیاری از همسایه‌ها - از جمله کول و لابرادور انگلیسی سیاه او، فین - هنگام پیاده‌روی در مسیری در اطراف دریاچه، چندین بار در روز از کنار والتر عبور می‌کردند. کول گفت که والتر هرگز به حیوانات خانگی حمله نکرد.
سوزان چپمن گفت که او در مارس 2023 تا حدی به این دلیل به دانیل آیلند نقل مکان کرد که فکر می‌کرد یک تمساح محله‌ای دوست‌داشتنی است.
چپمن 57 ساله گفت: "همه در مورد والتر تمساح صحبت می‌کنند."
کول هر روز به مدت بیش از شش سال - به غیر از زمانی که والتر در زمستان به خواب زمستانی می‌رفت - از بالکن آپارتمان دو خوابه‌اش والتر را می‌دید. او صبح‌ها هنگام نوشیدن قهوه، بعد از ظهرها هنگام خوردن ناهار و عصرها هنگام نوشیدن شراب قرمز قبل از شام به والتر سلام می‌کرد.
کول گفت: "منظره زیباست."
او یک ثانیه بعد توضیح داد: "خب، بود."
در 14 مارس، والتر در کنار برکه دراز کشیده بود که یک شکارچی حیوانات، رابرت ونورمر، به او نزدیک شد. والتر برای فرار به داخل آب پرید، اما ونورمر موفق شد تمساح را با یک قلاب سه‌شاخ در انتهای میله خود به داخل بکشد. ونورمر 53 ساله به پست گفت که یک حلقه طناب را دور گردن والتر انداخته و تمساح را از برکه بیرون کشیده است. کول گفت که یکی از همسایه‌ها که شاهد این صحنه بود، با اداره پلیس چارلستون تماس گرفت.
ونورمر گفت که پشت گردن والتر را با چاقو بریده و ستون فقرات تمساح را قطع کرده و به حیوان مرگی سریع داده است.
پلیس چارلستون حدود 15 دقیقه بعد به صحنه رسید. ستوان آنتونی گیبسون در ایمیلی به پست گفت که ونورمر مجوز ایالتی مناسب را داشته است.
شرکت خدمات عمومی، یک مدیر ملک مستقر در ریچموند که همسایه‌ها گفتند از نوامبر بر آپارتمان‌های دانیل آیلند نظارت می‌کند، در نامه‌ای به ساکنان در اواخر همان روز گفت که پس از اینکه والتر "چندین بار در طول این هفته گذشته در محوطه ملک ما دیده شد" با اداره منابع طبیعی کارولینای جنوبی تماس گرفته است. در این نامه آمده است که DNR "تعیین کرد که اتانازی تمساح بهترین راه برای به حداقل رساندن خطر است."
اما استفان فاستنائو، سخنگوی اداره منابع طبیعی، در ایمیلی به پست گفت که تصمیم کشتن والتر بر عهده مدیریت ملک بوده است. فاستنائو گفت که DNR در اوایل سال جاری به محله مجوز اتانازی یک تمساح را فقط در صورتی صادر کرد که مشکلاتی ایجاد کند.
ونورمر، که صاحب Southern Trappers، یک تجارت حذف حیوانات مستقر در سنت استفان، کارولینای جنوبی است، گفت که مدیر ملک او را استخدام کرده است. او گفت که گوشت والتر را برای خوردن به دوستانش توزیع کرده است.
رهبران شرکت خدمات عمومی به درخواست‌ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
همسایه‌ها گفتند که عدم توجیه شرکت خدمات عمومی برای کشتن والتر به خشم آن‌ها افزوده است.
چپمن گفت: "من نمی‌خواهم مدیریت این کار را دوباره با تمساح دیگری که کسی را آزار نمی‌دهد، انجام دهد."
در 15 مارس، کول گفت که برای رهایی از خشم خود از مرگ والتر، بوته‌های گوجه فرنگی مرده و علف‌های هرز را از باغ گیاهان محله‌اش در نزدیکی برکه بیرون کشید. همسایه‌ها در آن شب از طریق رسانه‌های اجتماعی یک مراسم یادبود برگزار کردند. یک نفر تصویری از چهره والتر را روی بال‌های فرشته قرار داد و روی آن نوشته شده بود "در یادبود عشق R.I.P. والتر 2013-2025."
در مراسم یادبود، یک نفر تمساح عروسکی خود به نام والتر را آورد. کودکان یک تمساح سبز رنگ روی یک سنگ نقاشی کردند. پس از سخنرانی‌ها و یک لحظه سکوت، حدود 50 نفر به سمت درخت بلوط کوچکی که والتر در نزدیکی آن می‌نشست، رفتند. کول یک روبان آبی - رنگ مورد علاقه‌اش - را به یک تیر چوبی در آنجا بست.
پس از آن، کول گفت که به سرعت به آپارتمانش رفت زیرا نمی‌خواست جلوی گروه گریه کند. سپس به خانه یکی از همسایه‌ها رفت، جایی که او و دیگران حدود 90 دقیقه در حالی که شراب می‌نوشیدند، در مورد والتر صحبت کردند.
کول گفت وقتی اکنون یکی از دوستانش را در محله می‌بیند، آن‌ها همان سوال را می‌پرسند: "چرا این اتفاق افتاد؟" کول گفت که نگاه کردن به سمت برکه از بالکن او اکنون بسیار دردناک است.
کول روز پنجشنبه با اشک گفت: "هر روز گریه می‌کنم. سعی می‌کنم الان گریه نکنم."
با این حال، بعد از ظهر روز بعد، کول گفت که تمام مدت که فین را در اطراف برکه می‌چرخاند، گریه می‌کرد و جای خالی والتر را احساس می‌کرد.