نویسنده، فرستاده ویژه سابق ایالات متحده به ایرلند شمالی است.
همه در روز سنت پاتریک ایرلندی هستند. یا به قول معروف. دونالد ترامپ، مانند سایر روسای جمهور ایالات متحده از زمان رونالد ریگان، رهبران دولت ایرلند را برای گرامیداشت این جشن در دفتر بیضی دعوت کرد. نوشیدنی‌های متقابل و ارائه آیینی یک کاسه شبدر نمادی از تعامل ایالات متحده - از نظر سیاسی، فرهنگی و اقتصادی - با ایرلند است. از آنجایی که دولت ترامپ مشارکت طولانی مدت آمریکا با اروپا در زمینه امنیت و تجارت متقابل را متوقف می‌کند، هیچ مدرکی بهتر از مزایای متقابل ادامه این رابطه بهتر از تحول ایرلند شمالی وجود ندارد.
از سال 1968 تا 1998، بیش از 3500 نفر کشته و حدود 50000 نفر در جریان درگیری‌های فرقه‌ای معروف به "مشکلات" در سراسر ایرلند شمالی زخمی شدند. رئیس جمهور بیل کلینتون در سال 1995 سناتور سابق جورج میچل را به عنوان فرستاده ویژه منصوب کرد تا زمینه مشترکی بین اتحادگرایان و ملی گرایان پیدا کند و سرمایه‌گذاری ایالات متحده را برای ارائه فرصت‌های اقتصادی و کاهش تنش‌ها بین جوامع جذب کند.
میچل با صرف ساعت‌های بی‌شماری برای گوش دادن، تطمیع و تشویق، به همراه سایر مقامات، به دشمنان قسم خورده کمک کرد تا مسیر متفاوتی را ببینند. این منجر به توافقنامه جمعه نیک در سال 1998 شد. بیش از 71 درصد از رای دهندگان در ایرلند شمالی و بیش از 94 درصد در جمهوری ایرلند از آن حمایت کردند.
البته، مشکلات با یک توافق صلح به پایان نمی‌رسد. خوشبختانه، تعامل ایالات متحده نیز پایان نیافت. هر دولت جانشین، بر اساس یک مبنای دو حزبی، یک فرستاده ویژه برای ایجاد توافق، غیرنظامی کردن گروه‌های شبه نظامی، رسیدگی به چالش‌های مربوط به پلیس و ترویج رشد اقتصادی منصوب کرده است. امیدوارم پرزیدنت ترامپ به زودی فرستاده خود را منصوب کند.
این تعامل مهم است. امروزه، بیش از 1500 شرکت بین‌المللی، از جمله بیش از 280 شرکت مستقر در ایالات متحده، در ایرلند شمالی حضور دارند. این منطقه یک مقصد سرمایه‌گذاری پیشرو در جهان برای شرکت‌های امنیت سایبری ایالات متحده و یک مرکز اصلی برای صنعت سینما با فیلم‌های پرفروشی مانند بازی تاج و تخت است. توافق تجاری بین لندن و بروکسل برای شرکت‌های تولیدی پیشرفته که به دنبال دسترسی ساده به بازار برای صادرات از ایالات متحده و سایرین هستند، سودمند خواهد بود. نرخ بیکاری 1.6 درصد است. با راه‌اندازی مجدد مجلس قانون‌گذاری بلفاست پس از یک وقفه 24 ماهه، قطعات پازل در نهایت در جای خود قرار می‌گیرند.
با این حال، بزرگترین دستاورد ایرلند شمالی - کاهش تدریجی درگیری بر اساس سیاست‌های هویتی - را نمی‌توان تنها با شاخص‌های اقتصادی سنجید. این نشان دهنده قدرت تعامل است.
آمریکا همواره زمینه ملاقات عمومی و خصوصی را برای رهبران سیاسی و اجتماعی از هر دو طرف ایجاد کرده است. در همین حال، همکاری در سیاست و تجارت به تقویت همکاری در صحنه کمک کرد - یک درس ارزشمند در اکوسیستم سیاسی قطبی شده خودمان.
گارد قدیمی رهبری ایرلند شمالی جای خود را به نسل جدیدی داده است. مجلس ایرلند شمالی اکنون توسط دو زن، میشل اونیل از شین فین و اما لیتل-پنگلی از DUP رهبری می‌شود. ارتقای آنها منجر به تغییر قابل توجهی در لحن گفتمان سیاسی شده است. هر رهبر تلاش عمدی می‌کند تا بیان کند که آینده ایرلند شمالی به اندازه‌ای بزرگ است که اختلافات را در خود جای دهد. مدارا مسیر شکوفایی را تسریع می‌کند.
ایرلند شمالی امروز به دلیل تعامل مداوم و پایدار دو حزبی دولت ایالات متحده و به این دلیل که رهبران تجاری و دانشگاهی آمریکا برای حمایت از صلح به آن سوی اقیانوس اطلس رفته‌اند، مکانی امن‌تر، قوی‌تر و مرفه تر است.
امروز، در دورانی که تعهد به همکاری فراآتلانتیک برای تضمین صلح، امنیت و رشد اقتصادی در اروپا متزلزل شده است، باید در درس‌های کار ناتمام خود در ایرلند شمالی تعمق کنیم.