تنها دو ماه پیش، وزیر دفاع جدید سوئیس به عنوان یک چهره بیرونی با شانس کمی برای به دست آوردن یک مقام دولتی فدرال دیده می‌شد.
اما مارتین پیفستر، سرهنگ ارتش و وزیر کانتونی که از همکاری دفاعی بیشتر با
پفیستر ماه گذشته گفت: همکاری و تمرینات مشترک با ناتو، که
انتصاب او نشان می‌دهد که چگونه حتی سوئیس بی‌طرف نیز احساس می‌کند که باید دفاع خود را تقویت کند، زیرا دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، تهدید می‌کند که تضمین‌های آمریکایی را که مدت‌هاست زیربنای امنیت قاره و ملت آلپاین بوده است، از بین می‌برد.
پفیستر در یک کنفرانس خبری پس از رای گیری در روز پنجشنبه گفت که ناتو "در حال تغییر است، ما نمی‌دانیم به کدام سمت". وی افزود: تعامل و همکاری با کشورهای اروپایی در صورتی که امنیت برای ما مهم باشد، بسیار مهم است.
هرگونه تغییر در موضع بی‌طرفی سوئیس مستلزم یک همه‌پرسی و تغییرات قانون اساسی است - فرآیندی که ممکن است سال‌ها طول بکشد.
اما به گفته کارشناسان، بحث‌ها در سطوح مختلف دولت آغاز شده است که می‌تواند منجر به یک تغییر چشمگیر در کشوری شود که هویت آن عمیقاً با بی‌طرفی درآمیخته است.
ژان مارک ریکلی، رئیس خطرات جهانی و نوظهور در مرکز سیاست امنیتی ژنو، گفت: "من هرگز سناریویی را ندیده‌ام که وضعیتی را که در آن قرار داریم به تصویر بکشد."
ریکلی افزود: "در روابط فراآتلانتیک فراز و نشیب‌هایی وجود داشته است، اما ایالات متحده نشان می‌دهد که احتمالاً از اروپا جدا می‌شود و همچنین با روسیه همسو می‌شود ... شوک‌هایی را در سراسر اروپا از جمله سوئیس ایجاد کرده است."
ماتیاس زولر، دبیرکل بخش هوانوردی، امنیت و دفاع Swissmem، یک نهاد صنعتی و گروه لابی‌گر نیز دیدگاه مشابهی دارد.
زولر گفت: "یک حس فوریت وجود دارد که قبلاً وجود نداشت." "سرانجام، هر دو طرف - پارلمان و همچنین دولت - می‌بینند که کاری برای انجام دادن و تغییر دادن وجود دارد."
بر اساس مطالعه‌ای که تابستان گذشته توسط آکادمی نظامی ETH زوریخ و مرکز مطالعات امنیتی منتشر شد، احساسات عمومی به سمت همکاری امنیتی بیشتر با همسایگان اروپایی تغییر کرده است.
این مطالعه نشان داد که 53 درصد از پاسخ دهندگان طرفدار روابط نزدیکتر با ناتو هستند - در حالی که میانگین 10 ساله در این سوال حدود 43 درصد بود. تنها 30 درصد خواهان پیوستن به این ائتلاف بودند، اما این رقم هنوز بالاتر از میانگین 10 ساله 23 درصد بود.
زولر، که قبل از انتصابش در جلسه‌ای با پفیستر شرکت کرده بود، گفت که وزیر دفاع جدید "درک می‌کند که هر کاری انجام می‌دهیم باید با همسایگان خود همکاری کنیم".
یکی از وظایف اولیه پفیستر پس از آغاز به کار در اول آوریل، کمک به تهیه اولین استراتژی امنیت ملی کشور خواهد بود که می‌تواند تا تابستان ظهور کند.
دانیل موکلی، که ریاست اتاق فکر CSS در ETH زوریخ را بر عهده دارد، گفت: بحث در مورد استراتژی امنیتی "با حس فوریت فزاینده‌ای انجام خواهد شد که چیز خوبی است".
پیش‌نویس رسمی استراتژی امنیتی اولین نوع خود خواهد بود و اهداف ما را تعریف خواهد کرد. او باید ایده‌ای از جایی که دولت می‌خواهد کشور را به آنجا ببرد، ارائه دهد.
تغییرات در مقررات صادرات نیز در دست بررسی است. برن صادرات تسلیحات را در صورتی که کشور مقصد در هیچ جنگی، در داخل یا خارج از کشور، از جمله اوکراین، شرکت داشته باشد، ممنوع می‌کند.
این قوانین منبع نارضایتی در اروپا، به ویژه برای کشورهایی مانند آلمان، بوده است که اجازه نداشت تسلیحات ساخت سوئیس را به اوکراین صادر کند.
این وضعیت می‌تواند تحت رهبری پفیستر تغییر کند.
استفان هولنشتاین، سرهنگ ستاد کل ارتش سوئیس که ریاست انجمن جوامع نظامی سوئیس را بر عهده دارد، گفت: "مارتین پفیستر تایید کرد که برای کاهش محدودیت‌های صادرات مواد و سیستم‌های جنگی سوئیس مبارزه خواهد کرد."
در اوایل این ماه، هولنشتاین از پفیستر و مارکوس ریتر، رقیب او و رئیس لابی کشاورزان سوئیسی، برای شرکت در جلسه‌ای با نمایندگان صنعت نظامی و دفاعی در برن دعوت کرد.
هولنشتاین گفت، در حالی که سوئیس طرفدار بی‌طرفی مسلحانه همیشگی است، "برای ما و همچنین برای مارتین، این به معنای انزوای شدید یا عدم همکاری جدی با معماری امنیتی اروپا نیست، و او بر این موضوع تاکید کرد."
هولنشتاین گفت: افزایش اساسی بودجه ارتش و ایجاد صنعت تسلیحاتی سوئیس از دیگر انتظارات صنعت نظامی بود.
سوئیس قصد دارد تا سال 2030 به 1 درصد از تولید ناخالص داخلی خود در زمینه دفاع برسد، در حالی که این رقم در سال گذشته 0.7 درصد بوده است. این میزان بسیار کمتر از اهداف سایر کشورهای اروپایی است: انتظار می‌رود هدف 2 درصدی ناتو برای هزینه‌های نظامی در اجلاس ژوئن به 3 درصد یا 3.5 درصد افزایش یابد، در حالی که ترامپ اصرار دارد که متحدان اروپایی باید 5 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را بپردازند.
هولنشتاین گفت: گسترش قابلیت همکاری نیروهای مسلح نیز باید ممکن شود و به سربازان زمینی سوئیسی اشاره کرد که ماه آینده برای آموزش با نیروهای اتریشی و آلمانی به اتریش - که یک کشور بی‌طرف نیز هست - می‌روند. این اولین مانور نظامی سوئیس در خاک خارجی از سال 2003 خواهد بود.
اما با وجود تمام شتاب ظاهری در سوئیس که با تلاش اروپا برای تسلیح مجدد تسریع شده است، دیگران هشدار دادند که هرگونه تغییر در استراتژی ممکن است سال‌ها طول بکشد.
نیروهای قدرتمندی نیز وجود دارند که می‌خواهند بی‌طرفی تقویت شود. پس از تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین در سال 2022، سوئیس تحریم‌هایی مشابه با اتحادیه اروپا، بریتانیا و ایالات متحده اتخاذ کرد. اما فعالان و برخی از سیاستمداران راست‌گرا از آن زمان تلاش کرده‌اند تا با تعریف دقیق‌تر بی‌طرفی دیرینه کشور در قانون اساسی، به محدودیت‌های اقتصادی پایان دهند.
یک مقام سوئیسی گفت: "شما اختلافات عظیمی حتی بین اعضای شورای فدرال، چه رسد به پارلمان و مردم، در مورد مسیر آینده سوئیس دارید. و همیشه در اینجا صحبت از یافتن اجماع است و ما راه درازی با آن داریم."
من امسال یا حتی سال آینده برای تغییرات بزرگ نفس خود را حبس نمی‌کنم."