رایان ویکس نگاهی می‌اندازد به اینکه چگونه برخی سرمایه‌گذاران از توکن‌های قفل‌شده کسب درآمد می‌کنند و چرا این موضوع باعث ایجاد جنجال شده است.
توکن‌ها در قرنطینه
جدیدترین حوزه خاکستری بازار رمزارز که باعث جنجال شده، پوشش ریسک موقعیت‌های توکن قفل‌شده است.
این معاملات شامل سرمایه‌گذاران خطرپذیر و سایر انواع سرمایه‌گذاران می‌شود که با شرکت‌های تخصصی همکاری می‌کنند تا از توکن‌هایی که هنوز نمی‌توان در بازار آزاد معامله کرد، سود کسب کنند، زیرا مشمول قفل هستند. اگرچه این موضوع مدتی است که در جریان است، به نظر می‌رسد اکنون به اندازه‌ای بزرگ شده که توجه مخاطبان گسترده‌تری را در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند X به خود جلب کند.
به طور کلی، دو دیدگاه در این مورد وجود دارد. از یک سو، می‌توانید سر تکان دهید و بگویید: «اگر تا به حال مدیریت ریسک معقولی دیده باشم، این همان است. شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، میلیاردها دلار از این دارایی‌ها را در اختیار دارند و تحت فشار هستند تا بازده ملموسی ایجاد کنند. اگر آنها فقط دست روی دست بگذارند و منتظر بمانند تا توکن‌هایشان آزاد شود، احتمال زیادی وجود دارد که سودهای کاغذی آنها در یک هجوم ناگهانی فشار فروش از بین برود.»
از سوی دیگر، این نوع پوشش ریسک می‌تواند به عنوان تضعیف پروژه‌ای که توکن‌ها را در وهله اول صادر کرده است، تلقی شود - به‌ویژه اگر بدون اجازه انجام شود. خوزه ماریا ماسدو، شریک در دلفی دیجیتال، مطمئناً این‌طور فکر می‌کند.
و اینجا یک مشکل بزرگ وجود دارد: تعیین دقیق اینکه چه کسی چه چیزی را پوشش می‌دهد - و آیا آنها این کار را با اجازه انجام می‌دهند یا خیر - دشوار است. راه‌های زیادی برای انجام این کار خاص وجود دارد.
انتقال یک به اصطلاح "توافق‌نامه امن برای توکن‌های آتی" نیاز به اجازه صریح صادرکننده دارد. با این حال، راه دیگر برای پوشش ریسک توکن‌های قفل‌شده، از طریق قراردادهای آتی است. ویل لیونگ، رئیس بخش مشارکت‌ها در بازارساز کالادان، گفت: و هنگامی که چنین مشتقاتی درگیر هستند، «موقعیت توکن زیربنایی دست‌نخورده باقی می‌ماند و تحت مالکیت سرمایه‌گذار باقی می‌ماند، بنابراین اجازه انتقال در محدوده نیست».
پس چگونه می‌توان موارد محتاطانه را از موارد مبهم جدا کرد؟ شاید پروژه‌های رمزارزی تصمیم بگیرند که از توصیه ماسدو پیروی کنند و آنچه را که به عنوان رفتار بد تلقی می‌کنند، نام ببرند و شرمنده کنند.
یا ممکن است به دنبال محصولات جدید باشند. از زمان گزارش روز سه‌شنبه بلومبرگ در مورد این موضوع، دو تیم برای به اشتراک گذاشتن جزئیات پروژه‌های طراحی‌شده برای درمان آنچه بازار توکن‌های قفل‌شده را آزار می‌دهد، تماس گرفته‌اند.
یکی به نام CodeStream از پروژه‌های بلاک‌چین در مراحل اولیه با مشوق‌های استراتژیک پشتیبانی می‌کند که به آنها کمک می‌کند تا رشد کنند و در عین حال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد بدون قفل شدن، عمدتاً از طریق استخراج و تعهد منابع محاسباتی، به نقدینگی دسترسی داشته باشند.
مورد دیگر، SemiLiquid، یک صرافی سازمانی مخفی است که توکن‌های قفل‌شده را به مشتقات قابل معامله تبدیل می‌کند، تجارت با فرکانس بالا را امکان‌پذیر می‌کند و به سرمایه‌گذاران راهی برای کسب درآمد از توکن‌های قفل‌شده بدون نقض برنامه‌های واگذاری ارائه می‌دهد.
شمارش
- ۲ میلیارد دلار: مبلغی که صندوق سرمایه‌گذاری MGX ابوظبی برای خرید سهام اقلیت در بایننس پرداخت کرد.
شنیدن صحبت‌های آنها
"ما از جهنم عبور کرده‌ایم. مردم می‌گفتند که اگر به ایالات متحده بیایم، دستگیر خواهم شد. اما ما هنوز اینجا هستیم."
پائولو آردوینو
مدیرعامل، تتر هولدینگز SA
در کنفرانس کانتور فیتزجرالد و شرکا در روز چهارشنبه صحبت می‌کرد.
آنچه می‌خوانیم (و می‌نویسیم)
- شرکت رمزارز ترامپ درباره انجام تجارت با بایننس صحبت کرده است.
- لایحه مهم استیبل‌کوین در کمیته بانکداری سنا پیشرفت می‌کند.
- صادرکنندگان ETF رمزارز به دنبال استیکینگ برای بهره‌برداری از دوره جدید نظارتی هستند.
- پنج سوال برای ولاد تنف، مدیرعامل رابین‌هود
- ذخیره بیت‌کوین استراتژیک ایالات متحده چگونه کار خواهد کرد؟
- پرداخت‌های دیجیتال چگونه اقتصاد بدون پول نقد را در آفریقا ترویج می‌کنند (TechTrends)