شرکت سهام خصوصی سوئدی EQT با ۵۰ میلیارد دلار سرمایه، بر این باور است که میتواند با وجود عدم تمایل به تجارت پررونق اعتبارات خصوصی، به شرکت شماره یک خرید در آسیا و اروپا تبدیل شود.
کانی جانسون در مزرعهای در روستاهای سوئد بزرگ شد، گاوها را میدوشید و در مزارع کار میکرد و انتظار داشت که در یکی از دانشگاههای برتر استکهلم در رشته علوم کشاورزی تحصیل کند و در نهایت عملیات خانوادگی خود را گسترش دهد. اما وقتی نمرات متوسط آزمون او این امیدها را از بین برد، به حسابداری و امور مالی در دانشگاه لینکپینگ، در حدود ۱۰۰ مایلی جنوب غربی پایتخت اسکاندیناوی، بسنده کرد.
این محیط برای او غریب بود، اما جانسون هنوز دیدگاه بیرونی خود را برای بسیاری از موفقیتهایی که به دنبال داشت، ارزشمند میداند. جانسون در سال ۱۹۹۴ EQT را تأسیس کرد و آن را به بزرگترین شرکت سهام خصوصی اروپا تبدیل کرد که اکنون ۲۴۸ میلیارد دلار دارایی را مدیریت میکند. جانسون مانند دیگر بنیانگذاران سهام خصوصی، خود یک میلیاردر است و ارزش تخمینی آن ۱.۷ میلیارد دلار است. امروزه او هنوز همان تصویر خود در سن ۱۶ سالگی را به هر کلاس جدید از تحلیلگران EQT نشان میدهد که دههها پیش در حال برگرداندن علوفه با تراکتور خانوادگی خود بوده است.
جانسون با تأکید بر اینکه سازگاری و خلاقیت نیروی محرکه او بوده است، میگوید: «من از هیچ جا آمدم، بنابراین نمیتوانستم شکست بخورم زیرا چیزی نداشتم که از آن شکست بخورم. من شجاعتر از دیگران بودم و پس از مدتی آنقدر اعتماد به نفس داشتم که صحبت کنم و صادق و رک باشم، در حالی که دیگران صیقلخوردهتر بودند.»
جانسون ۶۴ ساله که در سال ۲۰۱۴ از مدیرعاملی به ریاست هیئت مدیره منتقل شد و هنوز به عنوان شریک مدیر فعالیت میکند، اکنون جاهطلبیهای بزرگتری نسبت به همیشه دارد. از زمان عرضه اولیه EQT در سال ۲۰۱۹، داراییها با شش برابر افزایش یافته است که ناشی از افزایش سرمایه و همچنین خریدها بوده است. این شرکت در سال ۲۰۲۱ شرکت توسعه املاک مستقر در پنسیلوانیا، Exeter Property Group را به مبلغ ۱.۹ میلیارد دلار خریداری کرد تا ردپای خود را در ایالات متحده گسترش دهد و به بازوی سرمایهگذاری املاک خود، که عمدتاً بر املاک صنعتی متمرکز است، بیفزاید. در سال ۲۰۲۲، این شرکت شرکت باریینگ پرایوت اکوئیتی آسیا به رهبری میلیاردر، جین سالاتا در هنگ کنگ را به مبلغ ۷.۵ میلیارد دلار خریداری کرد. EQT همچنان به دنبال فرصتهای بیشتری برای کاهش شکاف با غولهای آمریکایی مانند بلکاستون و KKR است.
جانسون اصرار دارد: «ما باید در آسیا شماره یک باشیم، باید در اروپا شماره یک باشیم و باید در زمینههایی که سرمایهگذاری میکنیم، در بین پنج شرکت برتر ایالات متحده قرار بگیریم.»
در حالی که شرکتهای سهام خصوصی بزرگ آمریکایی مانند بلکاستون، آپولو و KKR در ابتدا الهامبخش او بودند، EQT اکنون برای معاملات با آنها رقابت میکند. سفر جانسون به صدر بزرگترین شرکت سهام خصوصی اروپا در سال ۱۹۸۷، سه سال پس از فارغ التحصیلی از لینکپینگ آغاز شد، زمانی که او به عنوان محقق سهام برای Investor AB، شرکت هلدینگ خانواده والenberg سوئد، بانکداران مشهور، صنعتگران و سیاستمداران که قدمت آنها به اواخر دهه ۱۸۰۰ بازمیگردد، مشغول به کار شد. خانواده والنبرگ، جانسون را در سال ۱۹۸۹ به مدت یک سال به نیویورک فرستادند تا در دفتر نیویورک آنها کار کند و با وال استریت روابط برقرار کند. این سال پس از خرید معروف ۳۱ میلیارد دلاری RJR نابیسکو توسط KKR بود، زمانی که مهاجمان شرکتی و LBOها نقل محافل بودند. جانسون تا جایی که میتوانست در میان بانکداران وال استریت غوطهور شد و نحوه تأسیس کسب و کار خود را توسط شرکتهای خرید مستقر واربورگ پینکوس و AEA Investors مطالعه کرد.
پس از بازگشت به سوئد، او تلاش کرد تا روسای خود را متقاعد کند که از یک شرکت مشابه با تمرکز بر خرید در اروپا حمایت کنند. خانواده والenberg راکفلرهای سوئد هستند که ریشه در تاسیس استکهلمز انسکیدا بانک توسط آندره اسکار والنبرگ در سال ۱۸۵۶ دارند. مشهورترین عضو خانواده آنها رائول والنبرگ، معمار و دیپلمات بود که هزاران یهودی مجارستان را در طول جنگ جهانی دوم نجات داد. امروزه، خانواده والenberg هنوز از طریق Investor AB که دارای ارزش بازار ۸۰ میلیارد دلاری است و اکثریت آن متعلق به خانواده است، مالک مشاغلی هستند و سهامی در طیف گستردهای از شرکتها از جمله آسترازنکا و نزدک دارند.
جانسون و مدیرعامل Investor AB، کلاز دالباك ایده EQT را به پتر والنبرگ، پدر خانواده در آن زمان، ارائه دادند و با وجود برخی تردیدهای اولیه، Investor AB موافقت کرد که شرکت را با حمایت اضافی از AEA Investors و SEB راهاندازی کند. Investor AB هنوز ۱۵ درصد از سهام EQT را در اختیار دارد که اکنون حدود ۵ میلیارد دلار ارزش دارد.
EQT بیشتر دهه اول فعالیت خود را در سوئد و کشورهای نوردیک سپری کرد، قبل از اینکه وارد آلمان شود. یکی از اولین معاملات آن در آنجا برای توگنوم، تولید کننده موتورهای دیزلی سنگین بود که در سال ۲۰۰۶ از دایملر به مبلغ ۱.۹ میلیارد دلار بدهی و سهام خریداری کرد و تنها حدود ۱۸۰ میلیون دلار چک سهام را بر اساس نرخ ارز در آن زمان نوشت. پس از تنها ۱۶ ماه بازسازی تیم مدیریت و مدرن سازی تجارت، EQT این شرکت را در جولای ۲۰۰۷ به صورت عمومی عرضه کرد و ۲.۸ میلیارد دلار جمع آوری کرد و ۲۲ درصد سهام باقیمانده خود را در سال ۲۰۰۸ به قیمت ۹۰۰ میلیون دلار به دایملر فروخت. در پایان، جانسون و شرکای او بیش از ۱۵ برابر پول خود را در این معامله در دو سال به دست آوردند.
دالباك، مشاور جانسون در Investor AB و مشاور در چندین صندوق EQT، میگوید: «ما خیلی آهسته و روشمند شروع کردیم، اما با گذشت زمان من بیشتر و بیشتر تحت تأثیر شهود کانی قرار گرفتم و وقتی توگنوم را خریدیم، او آنقدر جسور بود که قیمت پیشنهادی خود را در پایان بیش از آنچه انتظار داشتیم افزایش داد. این یکی از بهترین معاملاتی بود که EQT تا به حال انجام داده است.»
این موفقیت به جانسون این اطمینان را داد که رویکرد EQT میتواند در خارج از سوئد نیز کارساز باشد و این شرکت از آن زمان تاکنون به توسعه و افزایش صندوقهای بزرگتر ادامه داده است. دهمین صندوق اصلی آن سال گذشته به مبلغ ۲۲.۵ میلیارد دلار بسته شد و قصد دارد ۱۲.۵ میلیارد دلار برای صندوق بعدی آسیا، BPEA IX، جمعآوری کند. صندوقهای اصلی هفتم و هشتم قبلی آن که به طور کامل سرمایهگذاری شدهاند، بازده سالانه حدود ۲۰ درصد را ایجاد کردهاند و پنج صندوق زیرساختی اول آن نیز نرخ بازده داخلی خالص بین ۱۱ تا ۲۲ درصد را به ثبت رساندهاند.
این شرکت به ویژه چشم به هند دارد، پرجمعیتترین کشور جهان و سریعترین اقتصاد بزرگ در حال رشد، جایی که بازارهای عمومی در سالهای اخیر فعالتر از ایالات متحده و اروپا بودهاند. این شرکت در سال ۲۰۲۳ شرکت خدمات فناوری اطلاعات Coforge را به قیمت ۲.۲ میلیارد دلار، چهار سال پس از خرید آن، از بازار خارج کرد و شرکت فناوری مراقبتهای بهداشتی Sagility India Limited را در یک عرضه اولیه در ماه نوامبر که ۲۵۰ میلیون دلار جمع آوری کرد، فهرست کرد.
جانسون میگوید: «آینده خوبی در اروپا و همچنین در ایالات متحده وجود دارد، اما آینده روشنتری در کوتاه تا میانمدت در آسیا وجود دارد.» بر اساس گزارش میانسال آن تا ژوئن گذشته، EQT دارای ۵۰ میلیارد دلار سرمایه بلااستفاده است.
سهام EQT AB که در نزدک استکهلم معامله میشود، در دو سال اول ورود به بازار ۵۰۰ درصد افزایش یافت، اما نیمی از ارزش خود را در سال ۲۰۲۲ از دست داد. سهام آن از آن زمان ۴۳ درصد بهبود یافته است، اما در این مدت از بسیاری از همتایان سهام خصوصی عقب مانده است، عمدتاً به این دلیل که EQT از رونق اعتبارات خصوصی که شرکت هایی مانند آرس منیجمنت و آپولو را به حرکت درآورده است، دوری کرده است. بلک استون ۴۳۲ میلیارد دلار دارایی اعتباری جمع آوری کرده است و متخصصان اعتباری مانند آرس و بلو اول در یک محیط نرخ بهره بالا با ارائه بازده دو رقمی جذاب رشد کردهاند.
EQT در جهت مخالف حرکت کرده و کسب و کار کوچک اعتباری خود را در سال ۲۰۲۰ به بریج پوینت فروخته است. جانسون پشیمان نیست و تمایلی به بازگرداندن آن ندارد.
جانسون میگوید: «اگر شرکتی عملکرد خوبی نداشته باشد و شما یک وام دهنده یا یک سرمایه گذار اقلیت باشید، نمی توانید کار زیادی در مورد آن انجام دهید. ما مالک هستیم. ما کاغذ نمی خریم، شرکت ها را می خریم.»
وام گیرندگان به طور فزایندهای به جای بانکها، به دنبال انعطافپذیری و دسترسی سریعتر به سرمایه، به وام دهندگان خصوصی مراجعه میکنند، با موانع نظارتی کمتری که بانکها الزامی میکنند، روندی که جانسون با احتیاط به آن نگاه میکند. در حال حاضر صندوق بین المللی پول خواستار افزایش الزامات گزارش دهی و زنگ خطر در مورد عدم نقدینگی صندوق های اعتباری خصوصی و وابستگی آنها به بیمه گران برای تامین مالی است.
جانسون با اشاره به شرکتهایی مانند آپولو و KKR که مالک بیمه گران بزرگ هستند، میگوید: «آنها شرکتهای بیمه را میخرند و سپس وجوه خود را در بخش مدیریت دارایی قرار میدهند. آیا این یک تضاد است؟ من میگویم به احتمال زیاد، و کسانی که هزینه آن را میپردازند، بیمهگذاران هستند.»
این هشداری جدی برای رقبای شرکت خرید EQT است که بیشتر آنها به تجارت ۲ تریلیون دلاری اعتبارات خصوصی که تا حد زیادی تنظیم نشده است، سرازیر شدهاند. همانطور که جانسون، پسر مزرعه میداند، جوجهها همیشه به خانه برمیگردند.