بیل دیلر، عکاسی که در شهرستان هورون در میشیگان زندگی میکند، هرگز جغد برفیای شبیه به این ندیده بود.
در ژانویه، همسایه آقای دیلر به او درباره یک «جغد برفی با خالهای قرمز» در این منطقه گفت. این بخش از میشیگان که به «شست» معروف است، در زمستان میزبان بسیاری از جغدهای برفی میشود.
مردم این پرنده را «زنگاری» صدا میزدند.
آقای دیلر گفت: «من هرگز چنین چیزی نشنیده بودم، بنابراین فکر کردم یا او نمیداند درباره چه چیزی صحبت میکند یا این یک نوع پرنده عجیب و غریب از آسیا است.»
وقتی او به زودی تصاویری از این پرنده نارنجی چشمگیر را که بالای یک تیر برق نشسته بود در فیسبوک به اشتراک گذاشت، به ایجاد یک پدیده پَر دار کمک کرد. این کشف کارشناسان پرندگان را نیز متحیر کرده و یک راز ماندگار در مورد اینکه چه چیزی ممکن است باعث شود یک پرنده سفید به رنگ نارنجی روشن درآید، ایجاد کرده است.
جولی ماگرت، از علاقهمندان به جغد برفی، از مشاهده آقای دیلر باخبر شد و مصمم شد «خامهای» را ببیند، همانطور که او با محبت به این پرنده لقب داده بود.
او طی چند روز از خانهاش در مرکز میشیگان با نیکون Z8 و یک لنز زوم خود، یک سری بازدید انجام داد. پس از ساعتها انتظار با رعایت فاصله، او سرانجام عکس بینقص از این پرنده رنگی را روی یک تیر تلفن گرفت.
خانم ماگرت گفت: «آدرنالین من خیلی بالا رفته بود، خیلی هیجانزده بودم!»
تصاویر او کمک کرد تا این موضوع غیرقابل انکار شود: این پرنده در یک طرح رنگی با سیاره مشتری یا یک دلقکماهی مشترک بود. اما چرا؟
دانشمندانی که سالها روی جغدها مطالعه کردهاند، برای توضیح پرهای عجیب و غریب این پرنده تلاش کردند.
دنور هولت، مدیر موسسه تحقیقات جغد در چارلو، مونتانا، در ایمیلی گفت: «در بیش از 35 سال مطالعه، ما بیش از 300 لانه پیدا کردهایم و بیش از 800 جوجه را علامتگذاری کردهایم. ما هرگز هیچ انحراف پر و بال یا چیزی شبیه به آنچه در عکسهای این جغد وجود دارد، ندیدهایم.»
کوین مکگرا، کارشناس رنگ پرندگان و زیستشناس دانشگاه ایالتی میشیگان، یک فرضیه شگفتانگیز را مطرح کرد: این جغد در نتیجه یک جهش ژنتیکی ناشی از استرس محیطی، مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی، نارنجی شده است.
دکتر مکگرا در یک مصاحبه ایمیلی گفت که برای آزمایش این فرضیه و سایر فرضیهها، نمونههایی از این پرنده مورد نیاز است.
او گفت: «ما باید پرهای این پرنده را به دست آوریم تا ماهیت رنگ منحصر به فرد آن را درک کنیم.»
جفری هیل، پرندهشناس دانشگاه آبرن و نویسنده مشترک کتابی درباره رنگ پرندگان با دکتر مکگرا، تفسیر خود را به اشتراک گذاشت.
دکتر هیل گفت: «به نظر بعید میرسد که به طور خود به خود رنگدانه قرمز از طریق یک جهش ژنتیکی تولید کرده باشد.»
او گفت: «به نظر میرسد رنگ قرمز برای ایجاد رنگدانههای طبیعی خیلی قرمز است.» او افزود: «رنگدانهها خیلی متقارن نیستند و در قسمتهایی از یک جغد برفی معمولی که سفید هستند ظاهر میشوند.» او حدس زد که اگر این پرنده جهش داشته باشد، الگوهای سیاه جغد، یا یوملانین، را به نارنجی، یا فئوملانین، تغییر میداد. این نحوه رنگآمیزی فعلی پرنده نبود.
او معتقد بود که این موضوع بیشتر با استفاده خارجی از یک رنگ مطابقت دارد.
اسکات ویدنسال، یکی از بنیانگذاران گروه تحقیقاتی داوطلبانه جغد برفی Project SNOWstorm، فرضیه جهش را نیز رد کرد. علاوه بر این، سازمان او این احتمال را رد کرد که این پرنده با رنگی از آزمایشگاه حلقهگذاری پرندگان سازمان زمینشناسی ایالات متحده، که حرکات پرندگان را مطالعه میکند، علامتگذاری شده باشد. این یک رویه استاندارد در دهه 1960، قبل از ظهور فرستندههای GPS بود که محققان جغد برفی از رنگ اسپری برای مطالعه الگوهای مهاجرتی استفاده میکردند.
دکتر ویدنسال ظن خود را در مورد رنگ این پرنده ارائه داد.
او در ایمیلی نوشت: «محتملترین توضیح این است که این مایع ضد یخ در یک فرودگاه بوده است، زیرا برخی از فرمولها به این رنگ قرمز-نارنجی هستند.»
نزدیکترین فرودگاه به جایی که این پرنده در آن دیده شده بود، فرودگاه یادبود شهرستان هورون، به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.
خانم ماگرت، که زنگاری یا خامهای را با چشمان خود دیده است، نسبت به این که این جغد از طریق تماس تصادفی با یک رنگ یا رنگ اسپری نارنجی شده باشد، شک دارد.
او گفت: «با توجه به نحوه قرارگیری آن روی بدنش، نمیدانم چگونه میتواند تصادفاً به رنگ بمالد و تمام جلوی صورت و سر و پشتش را بپوشاند.»
مگر اینکه کسی جلو بیاید و اعتراف کند که به جغد برفی رنگ داده است، هیچ تلاشی برای مطالعه این پرنده از نزدیک انجام نخواهد شد و ظاهر زنگ زده آن احتمالاً یک راز باقی خواهد ماند.
کارن کلیولند، زیستشناس حیات وحش در اداره منابع طبیعی میشیگان، گفت که این ایالت از اواسط ژانویه از وجود این پرنده آگاه بوده است. در حالی که این جغد «سالم و سرحال» به نظر میرسد، این سازمان دولتی حضور آن را علنی نکرده است تا از استرس احتمالی پرنده توسط تعقیبکنندگان جغد برفی جلوگیری کند.
خانم کلیولند گفت: «این اداره هیچ برنامهای برای تلاش برای گرفتن آن به هیچ دلیلی ندارد، بنابراین بعید است که ما توضیحی قطعی برای این رنگآمیزی داشته باشیم.»