سرمایهگذاران رمزارز با ورود به قراردادهای پیچیده با شرکتهای تجاری تخصصی، از داراییهای دیجیتالی که ظاهراً از فروش آنها منع شدهاند، بازدهی خود را تضمین میکنند.
به گفته هفت نفر از افراد مطلع، شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر و سایر سرمایهگذارانی که توکنهایی دارند که هنوز نمیتوان آنها را در بازار آزاد معامله کرد، با شرکتهای بازارساز برای پوشش ریسک موقعیتهای خود همکاری میکنند. برخی از این افراد به دلیل محرمانه بودن این ترتیبات، از ذکر نام خود خودداری کردند.
بر اساس دادههای CoinGecko، ارزش کل تمام داراییهای دیجیتال در گردش در سال 2024 تقریباً دو برابر شد، با این حال سرمایهگذاران خطرپذیر این صنعت برای تولید بازده ملموس با مشکل مواجه شدهاند. کاهش اخیر قیمت توکنها – بیتکوین در حال حاضر بیش از 25 درصد کمتر از رکورد 109241 دلاری ثبت شده در ژانویه معامله میشود – نشان میدهد که ممکن است سرمایهگذاران پنجرهای در حال محو شدن برای تحقق سود داشته باشند.
جاشوا لیم، یکی از مدیران جهانی بازارهای فالکوناکس (FalconX)، گفت: «شرکتهای تجاری با ایجاد «دفاتر دوطرفه برای این توکنها که خارج از صرافیهای متمرکز وجود دارند» وارد عمل میشوند تا فشار را کاهش دهند.»
به گفته سخنگویان شرکتهای وینترمیوت (Wintermute)، فلودسک (Flowdesk) و کالادان (Caladan)، این شرکتها از جمله بازارسازانی هستند که طرف دیگر این معاملات را بر عهده میگیرند. به گفته افراد مطلع، GSR و لیزر دیجیتال (Laser Digital) شرکت هلدینگ نومورا (.Nomura Holdings Inc) نیز در این فضا فعال هستند. لیزر دیجیتال و GSR از اظهار نظر خودداری کردند.
دیوید باشلیه، مدیر ارشد بازارهای فلودسک، گفت: «از اواسط سال 2023، ما شاهد توسعه سریع بازار ثانویه برای توکنهای قفلشده بودهایم.» «اگرچه هنوز به دلایل مختلف یک بازار دوطرفه کاملاً کاربردی نیست، اما تقاضا نشاندهنده پتانسیل قابل توجهی برای نوآوری و رشد است.»
گنجینههای توکن
اغلب به حامیان اولیه پروژههای رمزارزی، توکن و همچنین – یا به جای آن – سهام داده میشود. توکنها معمولاً مشمول برنامههای واگذاری میشوند، به این معنی که طبق برنامهای که میتواند سالها طول بکشد، قفل آنها باز میشود. در نتیجه، آنها را نمیتوان در این مدت در بازار آزاد فروخت.
بر اساس گزارشی از Tokenomist، پنج مورد از بزرگترین آزادسازیهای توکن در سال 2024، بیش از 5.4 میلیارد دلار توکن را وارد چرخه گردش کردند.
آزادسازی توکنها میتواند فشار فروش را افزایش دهد زیرا دارندگان برای کسب سود هجوم میآورند، که به نوبه خود میتواند بر قیمت توکنها تأثیر بگذارد. برای پوشش ریسک در برابر این خطر، دارندگان توکن به بازارسازان و سایر صندوقها روی میآورند.
جاناتان چان، رئیس جهانی توسعه کسبوکار و مشارکتهای وینترمیوت، گفت: «ما متوجه علاقه بیشتر سرمایهگذاران توکن – نه فقط سرمایهگذاران خطرپذیر، بلکه بنیادها، سرمایهگذاران فردی و غیره – به پوشش ریسک به طور کلی شدهایم.»
چندین راه برای انجام این کار وجود دارد. یکی از آنها شامل واگذاری مجدد داراییها به یک خریدار با تخفیف از طریق انتقال قراردادی است که به عنوان قرارداد امن برای توکنهای آتی (Safe Agreement for Future Tokens) شناخته میشود. در این سناریو، اغلب یک متولی سه جانبه برای مراقبت از داراییها استخدام میشود.
روش دیگر شامل یک قرارداد آتی است که یک توافق دوجانبه بین دو طرف برای مبادله توکنها با قیمت ازپیشتعیینشده پس از باز شدن قفل آنها است – در اصل نوعی مشتقه. چان از وینترمیوت گفت، فروشنده معمولاً در این ترتیبات وثیقه میگذارد تا اطمینان حاصل شود که توکنها در تاریخ توافقشده ارسال میشوند، که «به کاهش خطر عدم تحویل داراییها توسط فروشنده در صورت افزایش شدید قیمت توکن کمک میکند.»
همچنین وبسایتهایی مانند آفایکس (OFFX) وجود دارند که معاملات فرابورس و بازار ثانویه را در داراییهای دیجیتال قفلشده انجام میدهند. آفایکس به درخواست برای اظهار نظر در مورد فعالیتهای خود پاسخی نداد.
به گفته دو نفر از افراد مطلع، در بسیاری از موارد، پوشش ریسک از این نوع – بهویژه انتقال حقوق توکن – نیاز به تأیید پروژه رمزارزی دارد که توکنها را در وهله اول صادر کرده است. اما به گفته این دو فرد مطلع، راههایی نیز برای پوشش ریسک توکنهای قفلشده بدون مجوز وجود دارد.
این امر، پوشش ریسک توکن قفلشده را به موضوعی حساس در محافل رمزارزی تبدیل کرده است.
با این حال، ویل لئونگ، رئیس بخش مشارکت در کالادان، این گونه معاملات را ابزاری حیاتی برای صندوقهایی میداند که حجم زیادی از توکنهای قفلشده را در اختیار دارند.
او گفت: «من فکر میکنم مدیریت ریسک پیرامون ترازنامه شما بسیار مهم است.» «ما طرفدار این نیستیم که مردم اساساً به توافقنامههای سرمایهگذاری خود احترام نگذارند.»