افسانه پشت پرده ساعت تابستانی

• تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ساعت تابستانی آن‌طور که قبلاً تصور می‌شد ممکن است باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی نشود، به طوری که برخی مناطق شاهد افزایش مصرف برق و برخی دیگر شاهد صرفه‌جویی هستند.
• اقتصاددانان همچنین دریافتند که ساعت تابستانی ممکن است منجر به افزایش رانندگی شود، که می‌تواند هرگونه صرفه‌جویی در انرژی ناشی از کاهش استفاده از روشنایی را خنثی کند.
• بحث بر سر ساعت تابستانی ادامه دارد، حامیان آن به مزایایی مانند غروب آفتاب دیرهنگام‌تر اشاره می‌کنند، در حالی که مخالفان به اثرات منفی سلامتی ناشی از اختلال در خواب و ناراحتی‌های ناشی از تغییر ساعت اشاره می‌کنند.

اکثر آمریکایی‌ها یکشنبه ساعت‌های خود را جلو می‌کشند، یک آیین سالانه که به آن‌ها اجازه می‌دهد یک ساعت زودتر شروع به بحث در مورد ساعت تابستانی کنند.

این تجربه - خواب منقطع، کودکان خسته - آنقدر ناخوشایند است که در سال‌های اخیر درخواست‌های فزاینده‌ای برای خلاص شدن از شر تغییر ساعت به طور کلی وجود داشته است.

رئیس جمهور ترامپ این موضوع را غنیمت شمرده است. او در پستی در Truth Social در ماه دسامبر نوشت: «حزب جمهوری‌خواه تمام تلاش خود را برای حذف ساعت تابستانی به کار خواهد گرفت، که یک حوزه انتخاباتی کوچک اما قوی دارد، اما نباید اینطور باشد!» اما در سال 2019 او در توییتی نوشت که «دائمی کردن ساعت تابستانی برای من مشکلی ندارد!»

اقتصاددانان وارد این بحث شده‌اند. نکته اصلی فروش ساعت تابستانی در ابتدا کاهش مصرف انرژی با دیرتر کردن غروب خورشید در روز بود. تحقیقات جدید این ادعا را زیر سوال می‌برد.

یافته‌های اولیه از متیو کوتچن، اقتصاددان دانشگاه ییل، با همکاری آریانا سالازار-میراندا، ارین مانسور و استیو سیکالا، نشان می‌دهد که ساعت تابستانی در برخی مکان‌ها باعث صرفه‌جویی در مصرف برق می‌شود، در حالی که در برخی دیگر بیشتر مصرف می‌کند، به طوری که اثر کلی در سراسر ایالات متحده اساساً خنثی است. نتیجه این است که برق صرفه‌جویی شده توسط رفتارهایی مانند خاموش کردن چراغ‌ها تا اواخر شب، در صبح‌های تاریک‌تر با انجام کارهایی مانند روشن کردن چراغ‌ها برای اطمینان از هماهنگی جوراب‌هایمان صرف می‌شود.

به طور جداگانه، داده‌های جریان ترافیک که محققان در حال تجزیه و تحلیل آن هستند، نشان می‌دهد که ساعت تابستانی ممکن است باعث شود مردم بیشتر رانندگی کنند - که دقیقاً باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی نیز نمی‌شود.

مطمئناً رانندگی بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که ساعت تابستانی در ماه مارس هر سال شروع می‌شود، که قابل درک است: به عنوان مثال، بسیاری از تمرینات ورزشی در فضای باز در هفته بعد از تغییر ساعت شروع می‌شود. و کوتچن گمان می‌کند که این موضوع در کل ساعت تابستانی نیز صادق است: مهم نیست که خورشید چه زمانی طلوع می‌کند، بیشتر مردم قرار نیست قبل از رفتن به سر کار، به زمین گلف بروند یا با دوستان خود غذا بخورند.

این اولین بار نیست که کوتچن ساعت تابستانی و تأثیر آن بر اقتصاد را بررسی می‌کند. یک مقاله در سال 2008 با همکاری لورا گرانت، اقتصاددان، داده‌های دقیق مصرف برق مصرف‌کننده در ایندیانا را تجزیه و تحلیل کرد - و نشان داد که ساعت تابستانی در واقع منجر به افزایش مصرف برق شده است.

این ایده که جلو کشیدن روزهایمان می‌تواند باعث صرفه‌جویی در انرژی شود، به گذشته‌های دور برمی‌گردد. در سال 1784، یک قرن قبل از ایجاد مناطق زمانی جهانی، بن فرانکلین از مردم پاریس خواست که زودتر بیدار شوند تا مصرف شمع شهر روشنایی کاهش یابد. ایالات متحده ساعت تابستانی را در جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم نیز برای صرفه‌جویی در انرژی ایجاد کرد.

کنگره تاریخ‌های ساعت تابستانی را در دهه 1960 مدون کرد. این قانون ساعت تابستانی را از سال 1987 و دوباره از سال 2007 طولانی‌تر کرد، به طوری که اکنون هشت ماه از سال طول می‌کشد. برای هر دوی این تمدیدها، دلیلی که ذکر شد، بار دیگر، صرفه‌جویی در انرژی بود.

بسیاری از مشاغل ساعت تابستانی را به جایگزین آن، که به عنوان ساعت استاندارد شناخته می‌شود، ترجیح می‌دهند. یک کافه فضای باز ممکن است مشتریان را در اواخر شب جذب کند، در حالی که یک زمین گلف می‌تواند یک گروه چهار نفره دیگر را قبل از غروب آفتاب در خود جای دهد. در تمدید سال 2007، پایان ساعت تابستانی از آخرین یکشنبه اکتبر به اولین یکشنبه نوامبر منتقل شد و یک ساعت اضافی نور به عصرهای هالووین اضافه کرد. این مقررات سازندگان آب‌نبات را با این انتظار که فروش هالووین بهتر خواهد شد، هیجان‌زده کرد.

اما برای برخی از قانون‌گذاران، هشت ماه ساعت تابستانی کافی نیست. در تلاشی به رهبری سناتور مارکو روبیو (جمهوری‌خواه، فلوریدا)، که اکنون وزیر امور خارجه است، سنا در سال 2022 "قانون حفاظت از آفتاب" را تصویب کرد. این لایحه پیشنهاد می‌کرد که ساعت تابستانی دائمی شود و با رضایت unanimous تصویب شد. اما فراتر از این نرفت.

سناتور اد مارکی، دموکراتی از ماساچوست که از حامیان لایحه 2022 بود، ده‌ها سال از ساعت تابستانی حمایت کرده است. او به عنوان نماینده، لایحه پشت هر دو تمدید سال 1987 و 2007 را معرفی کرد و اکنون از ساعت تابستانی دائمی حمایت می‌کند.

مارکی در بیانیه‌ای به وال استریت ژورنال گفت: «وقت آن رسیده است که ساعت را قفل کنیم تا بتوانیم به سمت آفتاب و لبخندهای دائمی بهار برویم.»

به گفته کنفرانس ملی مجالس قانونگذاری ایالتی، بیست ایالت قانون یا قطعنامه‌هایی را برای انتقال به ساعت تابستانی دائمی تصویب کرده‌اند. اما آنها در واقع حرکت نکرده‌اند: قانون فدرال در حال حاضر به ایالت‌ها اجازه نمی‌دهد به ساعت تابستانی دائمی بروند.

با این حال، این قانون مانع از آن نمی‌شود که ایالت‌ها در ساعت استاندارد دائمی بمانند. به عنوان مثال، آریزونا در تمام طول سال در ساعت استاندارد باقی می‌ماند، به استثنای بخش‌هایی از ایالت که در داخل ملت ناواهو قرار دارند. گرمای شدید در تابستان‌ها باعث می‌شود که اواخر روز تحت ساعت تابستانی بسیار گرم‌تر شود.

دانشمندان خواب می‌گویند قانون‌گذارانی که خواهان ساعت تابستانی دائمی هستند، طرف اشتباهی را انتخاب می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که ماندن در ساعت استاندارد به دلایل سلامتی بهتر است.

انجمن پزشکی آمریکا در سال 2022 خواستار ساعت استاندارد دائمی شد. دوره پس از تغییر ساعت بهاری، پس از همه، با افزایش خطرات سلامتی، مانند خواب کوتاه‌تر، تصادفات رانندگی بیشتر و افزایش حملات قلبی مرتبط بوده است.

این سازمان گفت: «علاوه بر این، ساعت تابستانی ساعت‌های بدن و ساعت‌های زنگ‌دار را با یکدیگر در تضاد قرار می‌دهد.»

الیزابت کلرمن، دانشمند خواب، استاد مغز و اعصاب در بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد، توضیح می‌دهد: «ساعت‌های بدن که ریتم‌های روزانه ما را سازماندهی می‌کنند، تمایل دارند به موقعیت خورشید در آسمان واکنش نشان دهند. ساعت‌های اجتماعی ما - زمان‌هایی که روی ساعت‌ها و تلفن‌های ما هستند - همان چیزی است که توسط جامعه تنظیم می‌شود تا بتوانیم برنامه‌های خود را هماهنگ کنیم.»

به طور ایده‌آل، ساعت‌های بدن و ساعت‌های اجتماعی ما باید از نزدیک با هم هماهنگ باشند. کارشناسان خواب می‌گویند، ساعت استاندارد، جایی که ساعات روز در اوایل صبح است، گزینه بهتری است. در وسط یک منطقه زمانی در طول ساعت استاندارد، خورشید در بالاترین نقطه خود درست حوالی ظهر قرار دارد. در طول ساعت تابستانی، در حدود ساعت 1 بعد از ظهر در بالاترین حد خود قرار دارد - و کل روز را به هم می‌ریزد.

تا حدی، اینکه مردم طرفدار انتقال به ساعت تابستانی در تمام طول سال هستند یا خیر، می‌تواند تابعی از محل زندگی آنها باشد. مارکی، حامی ساعت تابستانی، اهل مالدن، ماساچوست، در لبه شرقی منطقه زمانی شرقی است. آخرین طلوع آفتاب آن در اوایل ژانویه، در ساعت 7:13 صبح رخ می‌دهد. حرکت به سمت ساعت تابستانی دائمی این زمان را به 8:13 صبح می‌رساند.

بیل شوئت، جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان میشیگان، اهل میدلند، میشیگان، در بخش غربی منطقه زمانی شرقی است. آخرین طلوع آفتاب آن در اوایل ژانویه در ساعت 8:10 صبح اتفاق می‌افتد. حرکت به سمت ساعت تابستانی دائمی این زمان را به 9:10 صبح می‌رساند. شوئت سال گذشته قانونی را برای قرار دادن میشیگان در ساعت استاندارد دائمی ارائه کرد.

این قانون پیشرفت نکرد و او فکر می‌کند که این قانون به هیچ وجه مهم‌ترین کاری نیست که روی آن کار کرده است. اما هیچ کاری که او قبلاً انجام داده است، باعث نشده است که اینقدر تماس با دفتر او گرفته شود و او فهمید که این واقعاً یک مسئله دو حزبی است - به این معنا که هم جمهوری‌خواهان و هم دموکرات‌هایی وجود دارند که عاشق ایده انتقال میشیگان به ساعت استاندارد دائمی هستند و جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های دیگری که واقعاً از آن متنفرند.

او گفت: «این واقعاً یک دوره آموزشی جالب در مورد مدنیت بوده است.»

کوتچن، اقتصاددان دانشگاه ییل، مطمئن نیست که مردم از رفتن به ساعت تابستانی یا ساعت استاندارد دائمی برای مدت طولانی حمایت کنند. ایالات متحده از ژانویه 1974، در واکنش به شوک نفتی 1973، ساعت تابستانی دائمی را آزمایش کرد. مردم از آن متنفر بودند: آنها برای بیدار شدن، بیدار کردن بچه‌ها برای مدرسه و رفتن به سر کار در صبح‌های تاریک مشکل داشتند. تغییر ساعت در پاییز آن سال دوباره برقرار شد.

این آزمایش هیچ صرفه‌جویی قطعی در انرژی نداشت - که یکی از نکات اصلی در وهله اول بود.

ساعت استاندارد در تمام طول سال نیز ممکن است مورد پسند نباشد: انتقال به ساعت تابستانی سخت است - شاید بیشتر به این دلیل که در سال 2007 از اوایل آوریل به اوایل مارس منتقل شد - اما ممکن است مردم دلتنگ نور اواخر تابستان شوند.

کوتچن گفت: «من فکر می‌کنم آنچه اکنون داریم احتمالاً مانند تقسیم تفاوت به شکلی است که تعادل درستی دارد.»

به نظر می‌رسید ترامپ روز پنجشنبه اشتیاق خود را برای رسیدگی به این موضوع از دست داده است. او گفت: «بسیاری از مردم آن را به یک شکل دوست دارند. بسیاری از مردم آن را به شکل دیگری دوست دارند.»

با جاستین لاهارت در [email protected] تماس بگیرید.