فیلمی از یک زن ژاپنی درباره جستجوی او برای عدالت از مقامات غیرهمکار پس از گزارش تجاوز جنسی، در جوایز اسکار یکشنبه یک مدعی است. با این حال، علی‌رغم اینکه اولین مستند بلند ساخته شده توسط یک کارگردان ژاپنی است که تا به حال نامزد دریافت جایزه اسکار شده است، این فیلم در کشورش دیده نمی‌شود.
در این فیلم، «خاطرات جعبه سیاه»، روزنامه‌نگار شیوری ایتو داستان اتفاقی را که پس از گزارش تجاوز جنسی در هتلی توسط یک روزنامه‌نگار برجسته تلویزیونی و مصیبتی که او می‌گوید با سیستم قضایی ژاپن تجربه کرده است، بازگو می‌کند.
این فیلم که برای بهترین فیلم مستند نامزد شده است، در ژانویه 2024 در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد. در ماه اکتبر در سینماهای ایالات متحده اکران شد و در حال حاضر در بیش از 30 کشور دیده می‌شود یا قرار است به نمایش درآید. با این حال، این کشورها شامل ژاپن نمی‌شوند.
به گفته فیلمسازان، شعبه ژاپنی یک سرویس استریم بزرگ از توزیع این فیلم در اوایل سال 2024 خودداری کرد و تاکنون سینماها علاقه چندانی به نمایش آن نشان نداده‌اند. چشم‌اندازهای اکران این فیلم در ماه اکتبر حتی تیره‌تر شد، زمانی که وکلای سابق خانم ایتو و سایر حامیان قبلی، از جمله روزنامه‌نگاران همکار، علیه او صحبت کردند و گفتند که او از فیلم بدون رضایت افراد حاضر در آن استفاده کرده است.
این اولین بار نیست که ژاپن از نمایش فیلم‌های ناخوشایندی که در هالیوود مورد استقبال قرار گرفته‌اند، خودداری می‌کند. «The Cove»، مستندی درباره شکار دلفین در شهر تایجی، و «Unbroken»، فیلمی درباره رفتار بی‌رحمانه با اسرای متفقین در طول جنگ جهانی دوم، هر دو حداقل یک سال پس از اکران در ایالات متحده اکران شدند. «The Cove»، که توسط یک کارگردان آمریکایی ساخته شده بود، در سال 2010 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد.
خانم ایتو می‌گوید که «خاطرات جعبه سیاه» با وجود داشتن یک کارگردان ژاپنی، با مقاومت روبرو می‌شود، زیرا موضوعی را روشن می‌کند که معمولاً در سایه نگهداری می‌شود: چگونه سیستم حقوقی و جامعه، به طور کلی، به زنانی که برای گفتن اینکه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، نگاه نامطلوبی دارند.
خانم ایتو گفت: «این فیلم فقط درباره خشونت جنسی نیست. این درباره قدرت، فساد و مشکلات سیستماتیک است. من مطمئناً بسیاری از افراد را ناراحت می‌کنم.»
خانم ایتو، 35 ساله، از زمانی که در سال 2017 برای گفتن اینکه توسط روزنامه‌نگار نوریوکی یاماگوچی پس از یک شب نوشیدن مشروب در شام مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، به یک چهره بحث‌برانگیز تبدیل شده است. آقای یاماگوچی که زندگینامه‌نویس نخست‌وزیر سابق شینزو آبه بود، این اتهامات را رد کرد و یک پرونده جنایی پس از دو ماه توسط دادستان‌ها مختومه اعلام شد.
خانم ایتو در یک پرونده مدنی علیه او به دلیل خسارت برنده شد، حکمی که توسط دادگاه عالی ژاپن تأیید شد.
این پرونده او را به نمادی از جنبش #من_همچنان_هستم توسعه نیافته ژاپن تبدیل کرد، در حالی که منتقدان او را به خودنمایی برای پیشبرد حرفه‌اش متهم کرده‌اند.
آتوشی فوناهاشی، یک کارگردان فیلم، گفت: «در جامعه ژاپن تمایلی به اجتناب از صحبت در مورد مسائل حساس وجود دارد. من معتقدم این فیلم باید به یک کاتالیزور تبدیل شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ زنی دیگر مجبور نیست این نوع تجربه دردناک را دوباره تجربه کند.»
به نظر می‌رسید استرس تمام این توجه‌ها بر خانم ایتو تأثیر گذاشته است. در 20 فوریه، او یک کنفرانس خبری در توکیو را در آخرین لحظه به دلایل پزشکی لغو کرد. اکران محدود یک نسخه ویرایش شده از فیلم او نیز لغو شد.
گروهی از وکلا، از جمله کسانی که در پرونده مدنی نماینده او بودند، در همان روز کنفرانس خبری خود را برگزار کردند تا نگرانی‌های خود را در مورد این فیلم تکرار کنند. آنها گفتند که «خاطرات جعبه سیاه» از ویدئو و صدای یک راننده تاکسی، یک کارآگاه پلیس و یکی از وکلا بدون اجازه این افراد استفاده کرده است.
آنها همچنین خانم ایتو را به دلیل گنجاندن فیلمی از خود در حالی که توسط آقای یاماگوچی هنگام رسیدن به هتل از تاکسی بیرون کشیده می‌شود، مورد انتقاد قرار دادند. وکلا گفتند که این فیلم از یک دوربین امنیتی بدون اجازه هتل استفاده شده است و خواستار حذف یا تغییرات عمده آن و سایر صحنه‌ها شدند.
یوکو نیشیهیرو، یکی از وکلا، گفت: «اکنون باید علیه کسی که سال‌ها در کنارش جنگیدم صحبت کنم. چقدر بدبختانه است.»
خانم ایتو در بیانیه‌ای که پس از لغو کنفرانس خبری خود منتشر کرد، به دلیل عدم کسب رضایت، از «ایجاد آسیب» عذرخواهی کرد و گفت که در حال ساخت یک نسخه اصلاح شده از فیلم «برای اطمینان از اینکه افراد قابل شناسایی نیستند» است.
در عین حال، صحنه‌هایی وجود دارد که خانم ایتو و تهیه‌کنندگان فیلم می‌گویند حاضر به حذف آنها نیستند. یکی از اینها فیلم دوربین امنیتی هتل است که خانم ایتو گفت «تنها مدرک تصویری تجاوز جنسی بود.»
اریک نیاری، تهیه‌کننده فیلم، گفت که آنها در تلاشند تا نسخه‌ای از فیلم را مذاکره کنند که بتواند به انتقادات مربوط به حریم خصوصی رسیدگی کند و در عین حال آنچه را که اتفاق افتاده است افشا کند.
آقای نیاری گفت: «حوزه‌هایی وجود دارد که ما در حال رفع نگرانی‌ها هستیم، اما حوزه‌هایی وجود دارد که معتقدیم حق با ماست و تغییر نخواهیم کرد.»