سوء استفاده از قدرت در دوران دونالد ترامپ امری بدیهی است. فهرست اقدامات اجرایی روز دوشنبه به نفع صنعت سوخت‌های فسیلی کاملاً مورد انتظار بود - این بار هیچ تردیدی در مورد خروج از توافقنامه آب و هوای پاریس وجود ندارد (تصمیمی که در اولین دوره ریاست‌جمهوری او چهار ماه طول کشید)، و نه در مورد باز کردن مناطق جدید برای حفاری، و نه در مورد لغو مقرراتی که تولید خودروهای برقی را تشویق کرده‌اند. در واقع، همه آنها را وعده‌های داده شده در نظر بگیرید - در آوریل 2024، در یک جلسه غیرعلنی که به زودی توسط واشنگتن پست پیش از آسیب دیدگی فاش شد، ترامپ شرایط را برای رهبران صنعت مشخص کرد:
او گفت، شما همه به اندازه کافی ثروتمند هستید که باید 1 میلیارد دلار برای بازگرداندن من به کاخ سفید جمع آوری کنید. به گفته افرادی که از این جلسه اطلاع داشتند، که به شرط ناشناس ماندن برای توصیف یک مکالمه خصوصی صحبت کردند، او در این شام قول داد که فوراً ده‌ها قانون و سیاست زیست‌محیطی رئیس جمهور بایدن را لغو کند و از تصویب قوانین جدید جلوگیری کند.
ترامپ گفت که پرداخت 1 میلیارد دلار یک "معامله" خواهد بود، زیرا به لطف او از مالیات و مقررات اجتناب خواهند کرد، به گفته این افراد.
مدیران اجرایی پاسخ دادند. یک پادشاه فرکینگ به نام هارولد هام (که در ابتدا از ران دیسانتیس در انتخابات مقدماتی حمایت کرده بود) پیشقدم شد و با پشتکار تلفن می زد. ترامپ در یک رویداد تحسین آمیز توضیح داد: "هارولد می تواند فقط انگشت خود را در زمین فرو کند و نفت بیرون بیاید." اما در این مورد او انگشت خود را در تلفن خود فرو کرد و آنچه به دست آمد پول بود. پست دوباره: یک دستیار کمپین ترامپ گفت: "هام به طور باورنکردنی سخت کار می کند تا تا حد امکان از بخش انرژی پول جمع آوری کند. ما چک های حداکثری از افرادی دریافت کرده ایم که قبلاً حتی یک دلار هم از آنها دریافت نکرده بودیم."
همانطور که گفتم، به نظر نمی رسد دیگر کسی در این مورد سر تکان دهد. این فاسد است، اما نوعی فساد است که توسط دیوان عالی در شهروندان متحد و سایر تصمیمات قانونی شده است. ما کم کم این را بدیهی می دانیم که قدرت دولت به نفع بالاترین پیشنهاد دهنده مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال، فساد زبان کمی متفاوت است. ترامپ - که در هدایت تمرکز به جایی که می خواهد استاد است - همچنین از جلسات امضای روز دوشنبه برای اعلام "بحران ملی انرژی" استفاده کرد. یکی از دستیاران می‌گوید، این امر "انواع اختیارات مختلف" را باز می‌کند که به او اجازه می‌دهد این تغییرات را راحت‌تر انجام دهد - اما اثر اصلی آن صرفاً گل‌آلود کردن آب است. زیرا هیچ بحران انرژی وجود ندارد. آمریکا نفت و گاز را در سطوح بی‌سابقه‌ای تولید کرده است - در واقع، بازیگران صنعت نفت در چند هفته گذشته اشاره کرده‌اند که واقعاً نمی‌خواهند حفاری بیشتری را ببینند، زیرا این امر باعث کاهش قیمت‌ها می‌شود. (دستورات اجرایی ترامپ با متوقف کردن اجاره آب‌های فدرال برای مزارع بادی فراساحلی، عملاً میزان انرژی که کشور می‌تواند تولید کند را محدود می‌کند.)
این بحران انرژی ظاهراً ناشی از نیاز به تأمین انرژی بیشتر برای مراکز داده است، تا بتوانیم چین را در توسعه جام مقدس هوش مصنوعی شکست دهیم. یک مقام ترامپ، که صبح روز تحلیف با خبرنگاران صحبت می کرد و خواهان عدم ذکر نامش بود، گفت: «بحران ملی انرژی بسیار مهم است زیرا ما در مسابقه هوش مصنوعی با چین هستیم و توانایی ما برای تولید انرژی داخلی آمریکا بسیار مهم است تا بتوانیم برق و انرژی مورد نیاز برای ماندن در خط مقدم جهانی فناوری را تولید کنیم.»
اما - با کنار گذاشتن همه تردیدها در مورد سودمندی و فوریت توسعه هوش مصنوعی - اگر این هدف واقعی دولت جدید بود، در واقع می خواست سوخت های فسیلی را پشت سر بگذارد. در پایان سال 2024، یک تیم از سیلیکون ولی که شامل محققانی از استرایپ، انتروپیک، تسلا و جاهای دیگر بود، گزارشی منتشر کرد که نشان می داد میکروگرید های خورشیدی سریع ترین راه برای ساختن انرژی مورد نیاز مراکز داده است. در این گزارش آمده است: «زمان تخمینی برای بهره برداری از یک میکروگرید خورشیدی بزرگ خارج از شبکه می تواند حدود 2 سال باشد (1-2 سال برای اکتساب و صدور مجوز سایت به اضافه 1-2 سال برای ساخت سایت)، اگرچه هیچ دلیل روشنی وجود ندارد که چرا این کار نمی تواند سریعتر توسط سازندگان بسیار با انگیزه و شایسته انجام شود.» دلیل آن این است که اساساً تمام کاری که باید انجام دهید این است که یک سری پنل خورشیدی و مقداری باتری را نصب کنید و یک سیم به مرکز داده خود وصل کنید - نه ساخت یک نیروگاه مرکزی بزرگ و اتصال آن به شبکه. این گزارش ادامه می دهد: «میکروگرید های خورشیدی خارج از شبکه یک مسیر سریع برای تامین انرژی مراکز داده هوش مصنوعی در مقیاس بزرگ ارائه می دهند. این فناوری بالغ است، قطعات مناسب زمین در جنوب غربی ایالات متحده مشخص هستند و این راه حل احتمالاً سریعتر از اکثر، اگر نگوییم همه، گزینه های جایگزین است.»
ویدئو از نیویورکر
سوپرنوا: داستان جانشینی ماشین استوکبدیهی است که بحران واقعی مربوط به آب و هوا است. دو سال گذشته گرم ترین سال های ثبت شده بوده است. در سال 2023، آتش سوزی های کانادا آسمان آمریکا را پر از دود خفه کننده کرد. در سال 2024، طوفان هلن آپالاشیای جنوبی را ویران کرد. سال 2025 با آتش سوزی لس آنجلس آغاز شد. سال‌ها فعالان تلاش می‌کردند جو بایدن را متقاعد کنند که وضعیت اضطراری آب و هوایی را اعلام کند، عمدتاً در تلاشی برای تمرکز توجه و اقدام بر روی این بحران. بایدن در عوض به سختی برای توسعه انرژی پاک از طریق قانون کاهش تورم کار کرد، کار نیکوکاری که تقریباً هیچ توجهی به او و بحران آب و هوا نکرد.
بنابراین اکنون خود را در یک لحظه اورولی، تقریباً یک لحظه سوئسی می بینیم. رهبر ما یک وضعیت اضطراری جعلی در مورد انرژی اعلام کرده است، تا بتوانیم کارهای بیشتری انجام دهیم - حفاری نفت و گاز - که باعث ایجاد بحران واقعی می شود که اکنون دومین شهر پرجمعیت ما را ویران می کند. کاملاً ممکن است که حربه ترامپ در سردرگم کردن رأی دهندگان موفق شود و تقریباً مطمئن است که بخش زیادی از رسانه ها را گیج خواهد کرد، که سابقه ای در دنبال کردن هر سنجابی که او از قفس بیرون می آورد دارد.
اما بعید است که او چینی ها را فریب دهد، که در حال ساخت انرژی های تجدیدپذیر سریعتر از هر کسی هستند. و تقریباً قطعی است که او در گیج کردن یخچال های طبیعی و کلاهک های یخی سیاره، که به ذوب شدن ادامه می دهند، یا جنگل ها و علفزارهای آن، که به سوختن ادامه می دهند، یا دریاهای آن، که به بالا آمدن ادامه می دهند، شکست خواهد خورد. وقتی می‌خواهیم حماقت رهبرانمان را توصیف کنیم، اغلب به مثال کینگ کانوت متوسل می‌شویم که با عصای سلطنتی خود به دریا می‌کوبید تا امواج را عقب براند. با این حال، کانوت حیله‌گرتر از نسخه معمولی افسانه ما بود - او در واقع سعی داشت به درباریان چاپلوس خود نشان دهد که محدودیت‌هایی برای قدرتش وجود دارد. هنری هانتینگدون، مورخ انگلیسی قرن دوازدهم می‌گوید که کانوت با عبور آب اعلام کرد: «بگذار همه بدانند که قدرت پادشاهان چقدر پوچ و بی ارزش است، زیرا هیچ کس شایسته این نام نیست، جز او که آسمان، زمین و دریا از قوانین ابدی اطاعت می کنند.» سپس تاج طلای خود را به صلیب آویخت و دیگر هرگز آن را بر سر نگذاشت، «به افتخار خدا، پادشاه توانا».
البته ترامپ برعکس آن پیام پرهیزکار و فروتنانه را ارائه می دهد. او توجه را با واقعیت اشتباه می گیرد (همانطور که بایدن گاهی واقعیت را با توجه اشتباه می گرفت). این یک وضعیت اضطراری است. ♦