در سال 1986، لین مارگولیس، زیست‌شناس تکاملی، و پسرش، دوریون ساگان، نظریه‌پرداز، نوشتند که "زندگی جهان را با جنگ تسخیر نکرد، بلکه با شبکه‌سازی." این ایده که لزوماً رقابت داروین نیست که زندگی را به پیش می‌برد، بلکه همزیستی و взаимоمفید بودن در هر سطح مملو از حیات Monster Hunter Wilds مشهود است. با دقت به دشت‌های علفزار یا درختان جنگل‌های بارانی نگاه کنید تا موجودات ریزی را ببینید که به سمت وعده غذایی بعدی خود می‌روند. خزندگان کوچک به اطراف می‌دوند؛ حیوانات بزرگتر به صورت گله‌ای پرسه می‌زنند؛ درندگان راس هرم در بالای زنجیره غذایی قرار دارند. همه زندگی در هم تنیده شده است.
با این حال، هیچ حاشیه‌نشینی در نبرد در Monster Hunter Wilds، ششمین قسمت اصلی از یک فرنچایز که در سال 2004 آغاز شد، وجود ندارد. مسلح به تیغه‌های کارتونی بزرگ، وظیفه شما این است که ترسناک‌ترین این موجودات را از بین ببرید، از یک شیر دندان‌دار غول‌پیکر و یک اژدهای رعد و برق گرفته تا یک جانور قورباغه‌مانند لزج. سرنگونی این حیوانات - چه به تنهایی یا با دوستان و غریبه‌ها به صورت آنلاین - کار کوچکی نیست. در این زمین بازی مزوزوئیک، مبارزات کوبنده می‌تواند بیش از 30 دقیقه طول بکشد، که اغلب، کمی غم‌انگیزتر، با عقب‌نشینی یک موجود به لانه خود به اوج می‌رسد، جایی که در نهایت شمشیر خود را بر او فرود می‌آورید.
مانند یک برداشت حتی فانتزی‌تر از آثار ژول ورن، آرتور کانن دویل و حتی پارک ژوراسیک (1993)، بازی فانتزی دیدن غول‌های ماقبل تاریخ را دوباره زنده می‌کند (قبل از اینکه، به طور طعنه‌آمیزی، فانتزی شکار بازی را برآورده کند که آنها را به زانو درآورد). با این حال، این چشم انداز فریبنده در سیستم‌ها و منوهای پیچیده پیچیده شده است. حتی پیچیده‌تر از اکوسیستم‌ها، ترکیبی سرگیجه‌آور و صراحتاً ترسناک از آمار، تجهیزات، اعزام‌ها، آشپزی، ارتقاء، صنایع دستی، طلسم‌ها و ماهیگیری است که بازی به سمت شما پرتاب می‌کند.
این ساختگی اساسی به طرز ناخوشایندی در کنار ارائه طبیعی‌گرایانه قرار می‌گیرد. هیولاهای اصلی، مانند یک گوریل صورتی شیطون به نام Congalala، و ماهی مرکب شبح‌مانند Nu Udra، با حس شگفت‌انگیزی از واقع‌گرایی حرکت می‌کنند. از طریق طراحی صدای کوبنده، جلوه‌های لرزاننده صفحه و وزن محض حرکت، بازی کار فوق‌العاده‌ای در انتقال اندازه کوچک‌کننده بازیکن آنها انجام می‌دهد. این انیمیشن‌های واقعی و بکر زمانی چشمگیر هستند که با شما، شکارچی، در تماس باشند و به طور پویا به ناامیدانه‌ترین حرکات کوبنده شما واکنش نشان دهند؛ اما انیمیشن‌ها زمانی اوج می‌گیرند که با هیولاهای دیگر در تماس باشند.
از SimLife سال 1992 تا Rain World سال 2017، مدت‌ها آرزوی بازی‌سازان بوده است که اکوسیستم‌های مجازی را ارائه دهند - تمام پیچیدگی‌های طبیعت را با یک کامپیوتر تداعی کنند. نبردهای سنگین وزن Monster Hunter Wilds بین موجودات تحت کنترل هوش مصنوعی، رویایی است که در شیک‌ترین و تماشایی‌ترین شکل خود تصور می‌شود.
این یک بازی بزرگ از هر نظر است. ده‌ها ساعت طول می‌کشد (اگر نه صدها ساعت، بسته به تمایل شما به تسلط بر هر سلاح)، پر از مناظر چشم‌نواز و طراحی موجودات غول‌پیکر که با تایتان‌های پاک‌کننده استپ که در Shadow of the Colossus سال 2005 یافت می‌شوند، رقابت می‌کند. مانند بسیاری از بازی‌های ویدیویی دیگر، Monster Hunter Wilds حس شگفتی را از طریق وسعت پرورش می‌دهد. با این حال، زیبایی این سری 21 ساله، که Wilds بدون شک شکل نهایی آن است، همواره توانایی آن در حفظ شگفتی هر چه بیشتر به زیستگاه‌های چشمک‌زن آن نگاه کنید، بوده است.
این یک بازی است که به همان اندازه که به مهارت شمشیربازی پاداش می‌دهد، به چشم‌انداز اکولوژیکی نیز پاداش می‌دهد. در یک چشم‌انداز بازی‌های پرفروش که تحت سلطه Fortnite، Call of Duty و Grand Theft Auto است، Monster Hunter Wilds عجیب‌ترین و باشکوه‌ترین جانور است.
?????
در رایانه شخصی، PlayStation 5 و Xbox Series X/S از 28 فوریه