مطابق با بزرگترین مطالعه‌ای که تا کنون در مورد تأثیر گسترده داروها انجام شده است، بیمارانی که داروهای محبوب کاهش وزن مصرف می‌کنند، 12 درصد کمتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند، اما بیشتر در معرض خطر اختلالات مفصلی، کلیوی و پانکراسی هستند.
یک گروه 215000 نفری از جانبازان نظامی آمریکایی مبتلا به دیابت که از درمان‌های به اصطلاح GLP-1 استفاده کرده‌اند، در مقایسه با کسانی که داروهای قدیمی‌تری مصرف می‌کردند، خطر سلامتی کمتری برای 42 بیماری و خطر بیشتری برای 19 بیماری دیگر نشان دادند.
تجزیه و تحلیل 2.4 میلیون بیمار، تحقیقات در مورد چگونگی داروهای پرفروش برای چاقی و دیابت مانند اوزمپیک و وگوی شرکت نوردیسک و مونجارو شرکت الی لیلی می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر سایر شرایط سلامتی داشته باشد را تقویت می‌کند.
یافته‌های این مطالعه شش ساله که از داده‌های بهداشتی وزارت امور جانبازان ایالات متحده استفاده شده است، روز دوشنبه در مجله Nature Medicine منتشر شد.
محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، 175 پیامد سلامتی را در افرادی که با GLP-1 درمان شده بودند با افرادی که داروهای دیابت دیگری مصرف می‌کردند مقایسه کردند. زیاد العلی، سرپرست این مطالعه، گفت که آنها از "محبوبیت سرسام آور" داروهای جدید الهام گرفته‌اند، به طوری که گزارش شده است که یک نفر از هر هشت آمریکایی آنها را مصرف کرده‌اند.
او گفت: "مهم است که به طور سیستماتیک اثرات آنها را بر روی تمام سیستم‌های بدن بررسی کنیم تا بفهمیم چه کاری انجام می‌دهند."
محققان مزایای گسترده‌ای را برای سلامت شناختی و رفتاری از جمله کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کشف کردند، که به یک تمرکز بزرگ در تحقیقات GLP-1 در آزمایش‌های بالینی تبدیل شده است.
العلی گفت: "کاهش 12 درصدی که ما پیدا کردیم ممکن است یک اثر ضعیف به نظر برسد، اما در مورد زیست شناسی بیماری آلزایمر به ما آموزش می‌دهد." او افزود که GLP-1 ها می‌توانند اثر درمان‌هایی را که تجمع پروتئین سمی آمیلوئید در مغز را هدف قرار می‌دهند، افزایش دهند.
سر استیفن او'راهیلی، استاد بیوشیمی بالینی در دانشگاه کمبریج که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که نتایج باید با احتیاط تفسیر شود، زیرا داده‌ها بر اساس مشاهدات است و نه یک آزمایش بالینی و "به شدت به سمت مردان مسن سفیدپوست متمایل شده است."
اما او افزود که "این مطالعه اطمینان مفیدی در مورد ایمنی این دسته از داروها ارائه می‌دهد".
داروهای GLP-1 از دو طریق عمل می‌کنند. یکی غیرمستقیم است - کاهش اثرات دیابت و چاقی. دیگری افزایش مستقیم فعالیت پپتید شبه گلوکاگون 1 است، هورمونی که روی سلول‌های سراسر بدن اثر می‌گذارد و نقش‌های بیولوژیکی متعددی فراتر از تنظیم سطح قند خون دارد.
العلی گفت: "آنچه در نتایج ما برای من برجسته بود، تأثیر مداوم بر مهار اختلالات اعتیاد است." "مکتب فکری وجود دارد که چاقی نتیجه اعتیاد به غذا است."
در مجموع، گروه GLP-1 در 42 پیامد سلامتی، از بیماری‌های قلبی عروقی گرفته تا عفونت‌های باکتریایی، عملکرد بهتری داشتند. بیشتر مزایا نسبتاً متوسط بودند، با کاهش خطر در محدوده 10-20 درصد.
العلی گفت: "با این حال، اثر متوسط ارزش بالقوه این داروها را، به ویژه در جایی که گزینه‌های درمانی مؤثر کمی وجود دارد، نفی نمی‌کند."
در جنبه منفی، GLP-1 احتمال 19 اختلال را بیشتر کرد. یک یافته شگفت‌انگیز افزایش 11 درصدی در خطر ابتلا به آرتروز بود، حتی اگر انتظار می‌رفت کاهش وزن بیش از حد درد و تورم مفاصل را کاهش دهد.
اما مهم‌ترین عوارض جانبی که توسط این مطالعه شناسایی شد، بر روی پانکراس و کلیه‌ها بود.
العلی گفت: قبل از اینکه داروهای GLP-1 به طور گسترده برای افرادی که از دیابت و چاقی رنج نمی‌برند تجویز شود، تحقیقات گسترده‌ای لازم است: "یافته‌های ما بر امکان کاربردهای گسترده‌تر تأکید می‌کند، اما همچنین خطرات مهمی را برجسته می‌کند که باید به دقت نظارت شوند."
شرکت نوردیسک گفت "از تحقیقات مستقل در بررسی ایمنی، کارایی و کاربرد بالینی محصولات خود استقبال می‌کند" و افزود که تحقیقات تا کنون "یک نمای ایمنی اطمینان بخش" برای سماگلوتاید، ماده فعال در درمان‌های دیابت اوزمپیک و کاهش وزن وگوی آن نشان داده است.
پس از اینکه دولت در حال خروج جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، آنها را در دور بعدی مذاکرات مدیکر قرار داد، قیمت‌های اوزمپیک و وگوی در ایالات متحده می‌تواند به شدت کاهش یابد.