معمولاً هیجان کمی از اوراق قرضه با درجه سرمایه گذاری به دست می آید، که دقیقاً به همین شکل باید باشد. به هر حال، این وام دادن به امن ترین شرکت ها است. با این حال، دقیقاً در حال حاضر، دارندگان اوراق قرضه یک مهمانی واقعی به پا کرده اند.
برای سنجش روحیه آنها، به "اسپرد اعتباری" یا بهره اضافی که آنها از وام گیرندگان شرکتی فراتر از بازده اوراق قرضه دولتی معادل دریافت می کنند، نگاه کنید. در 0.8 واحد درصد، میانگین اسپرد اعتباری در اوراق قرضه آمریکایی با درجه سرمایه گذاری آخرین بار در سال 2005، در میان موج وام دهی که به ایجاد زمینه برای بحران مالی جهانی کمک کرد، به این میزان پایین بود. اسپردهای آسیایی مشابه هستند و اسپردهای اروپایی تفاوت چندانی ندارند. بانکدارانی که به شرکت ها در انتشار اوراق قرضه جدید کمک می کنند، از زمانی که سیاست گذاران در طول همه گیری کووید-19 بازارها را با نقدینگی پر کردند، تا این حد مشغول نبوده اند.
نرخ های بهره بیشتر دو دهه گذشته را در سطح پایین گذراندند. اکنون آنها به اندازه کافی افزایش یافته اند که حتی با در نظر گرفتن اسپردهای اعتباری بسیار اندک، بازدهی کامل بسیاری از اوراق قرضه شرکتی با درجه بالا به خوبی بالای 5٪ است. این در مقایسه با بازده 4 درصدی سود که با نسبت قیمت سهام آمریکا به سودهای اساسی پیش بینی شده در سال 2025 ضمنی است، بسیار خوب به نظر می رسد. جای تعجب نیست که سرمایه گذاران به اوراق قرضه علاقه مند هستند، یا اینکه شرکت ها از اشتیاق آنها برای انتشار بیشتر بهره برداری می کنند.
با این حال، از جنبه دیگر، بازار به ظاهر داغ امروز به عنوان یک شوک ظاهر می شود. اشکال تندتر بدهی شرکتی، از اوراق قرضه "آشغال" پرخطر گرفته تا اعتبارات خصوصی مدرن، برای دهه ها رونق داشته است. در مقابل، جایگاه اوراق قرضه شرکتی استاندارد برای نه فقط دهه ها بلکه قرن ها به طور پیوسته در یک جهت - پایین - حرکت کرده است.
اوراق قرضه که برای اولین بار توسط ونیز شهرداری در دهه 1100 میلادی منتشر شد، زمانی کل بازارهای سرمایه را تشکیل می داد. شرکت ها در دهه 1600، تقریباً همزمان با شروع فروش سهام، شروع به فروش آنها کردند. اگرچه سهام برای قرن ها کثیف باقی ماند، اوراق قرضه شرکتی سریعتر مورد احترام قرار گرفتند. در قرن نوزدهم آنها کم نوسان ترین اوراق بهادار در بورس پاریس بودند. در آمریکا آنها برای دهه ها عملکرد بهتری نسبت به سهام داشتند. مدت ها پس از سقوط وال استریت در سال 1929، سرمایه گذاران همچنان سهام را رد می کردند. تا دهه 1950 آنها خوشحال بودند که بازدهی 3 درصدی را در اوراق قرضه شرکتی بپذیرند، در حالی که خواستار سهام ارائه بازدهی سود نزدیک به 10 درصد بودند.
سپس چیزی در روان جمعی تغییر کرد و فرقه سهام آغاز شد. وعده سودهای سرسام آور سهام بر درآمد ثابت اوراق قرضه پیروز شد. سرمایه گذاران پول را به بازار سهام سرازیر کردند. ارزش گذاری ها افزایش یافت و بازدهی نیز افزایش یافت. صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر رو به رشد به وضوح ثروت هایی را نشان داد که مالکیت اولیه شرکت های با رشد بالا می تواند به ارمغان بیاورد. از سال 1900، با وجود سقوط ها، بازده واقعی سالانه سهام آمریکا 6.5 درصد در مقایسه با 5.3 درصد برای اوراق قرضه شرکتی بوده است.
در طول ده سال گذشته واگرایی دو بازار با سرعت ادامه یافته است. ارزش اوراق قرضه با درجه سرمایه گذاری منتشر شده توسط شرکت های آمریکایی در سال 2014، 7.5 تریلیون دلار بود، در مقایسه با 19 تریلیون دلار برای سهام شرکت های موجود در شاخص S&P 500. اکنون این دو رقم به ترتیب 11 تریلیون دلار و 52 تریلیون دلار است. ارزش بازار اوراق قرضه، که در آن زمان 39 درصد ارزش سهام بود، اکنون 22 درصد است. حجم انتشار نشان دهنده کاهش مداوم است. اگرچه سال 2024 شلوغ ترین سال در چند سال اخیر بود، اما از نظر واقعی 1.6 تریلیون دلار اوراق قرضه تازه منتشر شده آن کمتر از میانگین سالانه دهه قبل بود. بازار کمتر از آنچه به نظر می رسد جذاب است.
این امر بیش از تغییر سلیقه سرمایه گذاران در دهه های اخیر است. غول های فناوری که باعث افزایش قیمت سهام شده اند، نسبت به غول های شرکتی که پیش از آنها بودند، برای انتشار اوراق قرضه مناسب تر نیستند. آنها سیل نقدی تولید می کنند، بنابراین کمتر نیاز به افزایش سرمایه از بدهی دارند. علاوه بر این، دارایی های آنها بیشتر ناملموس است تا ملموس، که اوراق قرضه می تواند در برابر آن تضمین شود: دارایی معنوی به جای ماشین آلات کارخانه.
آیا اوراق قرضه شرکتی می تواند دوباره افزایش یابد؟ طبیعی است که وقتی شرکت های جوان و نوآور بر بازارها مسلط شده اند، سرمایه گذاران سهام در رشد آنها را بخواهند. از آنجایی که چنین شرکت هایی بالغ می شوند و سود آنها کندتر افزایش می یابد، شاید بدهی آنها از نظر مقایسه ای جذاب تر به نظر برسد. آنها همچنین ممکن است دلیل بیشتری برای انتشار آن داشته باشند، زیرا سرمایه بیشتری را در زیرساخت هایی که هوش مصنوعی را تقویت می کند، سرمایه گذاری می کنند. سال گذشته، متا، کنسرسیوم رسانه های اجتماعی، اوراق قرضه ای به ارزش 10.5 میلیارد دلار فروخت، که بزرگترین انتشار آن تا به امروز بود. شاید سرمایه گذاران اشتیاقی را که در دهه های گذشته به این طبقه دارایی داشتند، دوباره به دست آورند. اما به احتمال زیاد، آنها به دنبال سهام غول های فردا خواهند بود.■
برای تحلیل تخصصی بیشتر در مورد مهمترین داستان ها در اقتصاد، امور مالی و بازارها، در مانی تاکس، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، ثبت نام کنید.
بیشتر کاوش کنید
این مقاله در بخش مالی و اقتصادی نسخه چاپی با عنوان "باور نکنید" ظاهر شد.