[1/5] کارگری در حال تعمیر کمان یک تانکر در کشتی‌سازی اسکارامانگاس، در اسکارامانگاس، نزدیک آتن، یونان، ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵. REUTERS/Louisa Gouliamaki
[1/5] کارگری در حال تعمیر کمان یک تانکر در کشتی‌سازی اسکارامانگاس، در اسکارامانگاس، نزدیک آتن، یونان، ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵. REUTERS/Louisa Gouliamaki

'ما بازگشتیم' - کشتی‌سازی‌های یونان پس از دهه‌ها درد می‌گویند

آتن، ۱۸ فوریه (رویترز) - صدای ضربات چکش و جوشکاری از کشتی‌سازی اسکارامانگاس در نزدیکی آتن در ماه گذشته به گوش می‌رسید، زیرا کارگران مشغول تعمیر کمان یک تانکر بزرگ بودند، در حالی که کشتی‌های دیگر منتظر تعمیر در یک حوض خشک در نزدیکی بودند.

این فعالیت نشان‌دهنده یک تحول بزرگ برای این کشتی‌سازی است: یک سال پیش، پس از دهه‌ها مالکیت دولتی متناوب، خالی افتاده بود، نمادی از تأثیر ماندگار بحران بدهی ویرانگر ۲۰۰۹-۲۰۱۸ یونان.

تئودوروس اواگلو، که در حال سندبلاست و رنگ‌آمیزی کشتی‌ها در این کارخانه بود، گفت: "اکنون دوباره سرزندگی وجود دارد. من نتوانستم هیچ جا کار پیدا کنم."

سرنوشت کشتی‌سازی اسکارامانگاس، که سال گذشته توسط دولت به جورج پروکوپیو، غول کشتیرانی فروخته شد، نشانه‌ای از بهبود گسترده‌تر یونان از بحران است که همچنین شاهد فروش سهام نجات در بانک‌ها و سهام در یک فرودگاه و بزرگراه اصلی بوده است.

دولت راست میانه کریاکوس میتسوتاکیس از سال ۲۰۱۹ سهام خود را در کشتی‌سازی‌های الفسینا و سیروس نیز فروخته است.

وارد کردن مالکان کشتی به این معنی است که آنها می‌توانند با تعمیر کشتی‌های خود در یونان - به جای ترکیه، آسیا یا رومانی - تجارت ایجاد کنند.

در حالی که یونانی‌ها با ۵۵۰۰ کشتی بزرگترین ناوگان تجاری جهان را در اختیار دارند، کشتی‌سازی‌های این کشور جایگاه خود را به رقبای دیگر واگذار کرده‌اند و تاکنون تلاش‌ها برای خصوصی‌سازی متوقف شده یا شکست خورده است.

میلیتیادیس وارویتسیوتیس، مدیر عامل کشتی‌سازی‌های اسکارامانگاس، به رویترز گفت که این کشتی‌سازی در سال گذشته ۳۷ کشتی را تعمیر کرده است و انتظار دارد این رقم را در سال آینده دو برابر کند. این افزایش در صنعت گسترده‌تر نیز منعکس شده است: داده‌های اداره آمار نشان می‌دهد که تعمیرات کشتی در یونان در سال گذشته از ۳۳۰ در سال ۲۰۱۳ به نزدیک ۷۰۰ رسیده است.

وارویتسیوتیس گفت: "ما برگشتیم و اینجا هستیم تا بمانیم."

برنامه‌های توسعه

پانوس زنوکوستاس، مالک کشتی‌سازی‌ها و فناوری ???? که کشتی‌سازی‌های الفسینا و سیروس را در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۱۸ از دولت خرید، گفت که افزایش تجارت، سهم کشتی‌سازی‌ها در تولید ناخالص داخلی کشور را به ۱.۵٪ افزایش داده است. او می‌خواهد این رقم را در پنج سال به ۲.۵٪ برساند.

زنوکوستاس گفت که تعمیرات سالانه در دو کارخانه او از چند دوجین در دهه گذشته به ۲۲۰ در سال ۲۰۲۴ رسیده است. او قصد دارد تجارت خود را به ساخت کشتی و سکوهای حفاری و تعمیر کشتی‌های تخصصی حمل گاز طبیعی مایع گسترش دهد.

جورج ژیراداکیس، کارشناس دریایی و تامین کننده مالی کشتیرانی، گفت: ""رونق در کشتی‌سازی‌ها یونان را به عنوان یک مرکز تعمیرات در مدیترانه دوباره وارد بازی می‌کند. آنها نمی‌توانند جایگزین کشتی‌سازی‌های بزرگ ترکیه و آسیا شوند، اما می‌توانند بخش قابل توجهی را به دست آورند."

یونان در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰ صدها کشتی ساخت و تعمیر کرد، قبل از اینکه بیشتر این صنعت در جریان رکود اقتصادی در دهه ۱۹۸۰ به دست دولت بیفتد.

حومه‌های کارگری در غرب آتن، جایی که بیشتر کشتی‌سازی‌ها در آن فعالیت می‌کنند، نیز شاهد یک احیا هستند.

در شهر ساحلی پراما، ده‌ها شرکت به عنوان پیمانکار فرعی برای کشتی‌سازی‌های بزرگ عمل می‌کنند. یانیس لاگوداکوس، شهردار، گفت که بیکاری، که ۱۰ سال پیش ۴۰ درصد بود، آنقدر کاهش یافته است که پیمانکاران نمی‌توانند کارگران کافی پیدا کنند.

لاگوداکوس گفت: "اکنون ما به جاده‌ها و فضاهای پارک بیشتری برای مقابله با افزایش ترافیک نیاز داریم. شهر ما در حال شکوفایی است."

گزارش توسط Lefteris Papadimas; ویرایش توسط Edward McAllister و David Holmes