شرکت مالک سون اند آی سال‌هاست تلاش کرده تا شهرت این زنجیره را در ایالات متحده ارتقا دهد. اکنون، یک خرده‌فروش رقیب کانادایی با شرط‌بندی ۴۷ میلیارد دلاری می‌گوید می‌تواند کار بهتری انجام دهد.
فروشگاه به خوبی روشن است؛ کف آن، تمیز و براق. عطر دلپذیر مرغ سرخ‌شده تازه و نان‌های بخارپز شده با گوشت خوک در هوا می‌پیچد. مشتریان برای خرید غذاهای آماده و راحت مانند اونیگیری لذیذ و سالاد تخم‌مرغ خامه‌ای روی نان سفید نرم به داخل می‌آیند. این صحنه‌ای است که صدها بار در روز در بیش از ۲۱۰۰۰ مکان سون-ای‌لِوِن در سراسر ژاپن تکرار می‌شود، جایی که فروشگاه‌های رفاه تقریباً وفاداری فرقه‌ای را القا می‌کنند.
اولین نقاط عطف بزرگ برای سون-ای‌لِوِن همگی در ایالات متحده بودند: اولین مکان (۱۹۲۷، تگزاس)، اولین Slurpee (۱۹۶۵)، اولین پمپ بنزین خودسرویس (۱۹۷۰). اما ورود به بازار ژاپن در اواخر قرن بیستم، شهرت جهانی این زنجیره را فراتر از یک عرضه‌کننده سریع و بی‌روح بلیط‌های بخت‌آزمایی، بنزین و Big Gulps ارتقا داد.
تا به امروز، شرکت مالک سون اند آی هولدینگز نتوانسته این موفقیت را در ۱۳۰۰۰ فروشگاه خود در ایالات متحده و کانادا تکرار کند، که بیشتر به خاطر هات‌داگ‌های همیشه در حال غلتیدن و نوشیدنی‌های غیرالکلی ۳۰ اونسی شناخته می‌شوند تا غذای تازه یا توانایی‌شان در الهام بخشیدن به پست‌های پرشور از سوی اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی. این شرکت مستقر در توکیو، که سرعت تعطیلی فروشگاه‌های کم‌بازده آمریکای شمالی‌اش بیشتر از افتتاح فروشگاه‌های جدید بوده است، اکنون هدف پیشنهاد تصاحب ۴۷ میلیارد دلاری از سوی یک رقیب کانادایی است که می‌گوید می‌تواند کار بهتری در انتقال جادوی آن سوی آب‌ها به بازار انجام دهد.
Lea El-Hage، تحلیلگر مصرف‌کننده در بلومبرگ اینتلیجنس می‌گوید: «شکاف بسیار بزرگی» بین مکان‌های سون-ای‌لِوِن در ژاپن و آمریکای شمالی از نظر ارائه غذا وجود دارد.
مطمئناً، مدیرعامل سون اند آی، ریوئیچی ایساکا، تغییراتی در حاشیه در ایالات متحده ایجاد کرده است. او از تامین‌کننده اصلی خرده‌فروش، Warabeya Nichiyo Holdings Co.، خواسته است تا قفسه‌های آمریکایی خود را با غذاهای تازه و وعده‌های غذایی گرم بیشتری پر کند. این زنجیره، که مدل آن بیشتر فرانشیز است، همچنین قهوه‌های تخصصی بیشتری مانند دم‌نوش‌های سرد طعم‌دار را تبلیغ می‌کند. مدیران اجرایی در ژانویه گفتند که مجموعه وسیع‌تری از محصولات غذایی تازه‌تر—چیزی که انتظار می‌رود بیشتر از غذاهای فرآوری‌شده برای مصرف‌کنندگان آمریکایی جذاب باشد—در حال حاضر در ۵۰۰۰ فروشگاه وجود دارد و انتظار می‌رود ۲۵۰۰ فروشگاه دیگر در سه ماهه اول اضافه شوند. خرید زنجیره پمپ بنزین Speedway در سال ۲۰۲۱ به مبلغ ۲۱ میلیارد دلار به سون اند آی کمک کرد تا بزرگترین سهم از بازار فروشگاه‌های رفاهی ایالات متحده را که هنوز بسیار پراکنده است، به دست آورد. در ایالات متحده، جایی که سون اند آی حدود نیمی از سود خود را به دست می‌آورد، فروش ماهانه در فروشگاه‌ها در ماه نوامبر برای اولین بار در ۱۴ ماه گذشته به طور متوسط افزایش یافت.
اما سرمایه‌گذاران متقاعد نشده‌اند که این تغییرات به اندازه کافی سریع در حال انجام است، به خصوص به این دلیل که ایساکا ۹ سال در یک نقش رهبری جهانی برای تغییر اوضاع داشته است. بنابراین، از آنجایی که سهام سون اند آی در تابستان گذشته در نزدیکی پایین‌ترین سطح ۳۳ ماهه خود قرار داشت، Alimentation Couche-Tard Inc. در کبک حرکت خود را انجام داد. آلن بوشار، بنیانگذار، که یک عملیات ۵۰ میلیارد دلاری جهانی ایستگاه بنزین و فروشگاه رفاه را از ابتدا ساخت که امروزه توسط برند Circle K رهبری می‌شود، سال‌هاست رویای خرید خرده‌فروش ژاپنی را در سر می‌پروراند.
خانواده ایتو، بنیانگذار این شرکت، از ترس اینکه سون اند آی از دست ژاپنی‌ها خارج شود، با پیشنهاد خرید خود به مبلغ ۵۸ میلیارد دلار مقابله کردند، که جزئیات آن هنوز در حال نهایی شدن است. پاتریارک ماساتوشی ایتو، که در مارس ۲۰۲۳ درگذشت، یک فروشگاه خانوادگی را به یک مفهوم مرکز خرید یک‌جا به نام Ito-Yokado تبدیل کرد که در سال‌های رونق اقتصادی ژاپن به اوج رسید. او و یک همکار جوان‌تر، توشیفومی سوزوکی، بعداً رستوران‌های سون-ای‌لِوِن و Denny's را به مجمع‌الجزایر آوردند و یک امپراتوری خرده‌فروشی گسترده ساختند که شامل فروشگاه لوازم خانگی Loft و Tower Records ژاپن نیز می‌شود، که تقریباً دو دهه پیش از خیابان‌های ایالات متحده ناپدید شد. این کنگلومرا در سال ۲۰۰۵ پس از خرید تمام سهام معوق سون-ای‌لِوِن اینک مستقر در تگزاس، نام خود را به سون اند آی تغییر داد. اعضای خانواده، که به طور مشترک ۸.۱ درصد از سهام سون اند آی را در اختیار دارند، پیشنهاد کرده‌اند با Itochu Corp.، که زنجیره فروشگاه رفاهی رقیب ژاپنی FamilyMart را اداره می‌کند، شریک شوند، که این امر سوالاتی را در مورد رقابت آینده در بازاری که جمعیت آن در حال کاهش است، ایجاد می‌کند.
تصاحب توسط هر یک از طرفین، بزرگترین خرید یک شرکت ژاپنی خواهد بود و احتمالاً نویدبخش تغییر بزرگتری برای کشوری است که بیشتر به انجام ادغام‌ها و اکتساب‌های بزرگ معروف است تا اینکه هدف آنها باشد. تا به امروز، مدیران سون اند آی اطلاعات بسیار کمی در مورد تفکرات خود در مورد این پیشنهادات به اشتراک گذاشته‌اند. با این وجود، یک مهلت قریب‌الوقوع وجود دارد، به طوری که پیشنهاد خرید پشتیبانی‌شده توسط خانواده ایتو احتمالاً قبل از مجمع سالانه سهامداران خرده‌فروش در ماه مه به یک پیشنهاد رسمی تبدیل خواهد شد.
Couche-Tard، مالک ۱۶۸۰۰ فروشگاه رفاهی در ۳۱ کشور یا منطقه، با مدیریت فعلی موافق است که غذای تازه کلید باز کردن ارزش شرکت است. هنگامی که بوشار در ماه اکتبر از ژاپن بازدید کرد، چندین بار در روز به سون-ای‌لِوِن‌ها رفت تا از این غذاها نمونه‌برداری کند و غذای مورد علاقه خود، یعنی اختاپوس را بخرد. گفتنی است که عموم مردم نسبت به فروش هرگونه اختاپوس در مکان‌های سون-ای‌لِوِن در ایالات متحده تردید خواهند داشت.
Couche-Tard و سون اند آی از ارائه توضیحات بیشتر خودداری کردند و به اظهارات قبلی خود در مورد این روند استناد کردند.
Leah Boston، تحلیلگر Euromonitor International Ltd. می‌گوید چالش اصلی برای هر مالک، تغییر درک عمیقاً تثبیت‌شده‌ای است که غذای آماده در فروشگاه‌های رفاهی ایالات متحده عمدتاً «ناسالم و عمدتاً بی‌مزه» است و با قیمت‌های بالایی به فروش می‌رسد. او می‌گوید، در بازاری گسترده مانند ایالات متحده، انجام این کار آسان‌تر از گفتن است.
در ژاپن، که بسیار کوچکتر است، این زنجیره به یک شبکه تامین‌کننده قوی متکی است، جایی که موجودی و آماده‌سازی غذا در بیش از ۱۵۰ کارخانه انجام می‌شود که صبحانه، ناهار و شام را تولید می‌کنند. خطوط تولید و نمایشگرها به سرعت بر اساس سلیقه مصرف‌کننده تغییر می‌کنند، به طوری که هر فروشگاه مسئول تجزیه و تحلیل فروش هر محصول و تنظیم سفارش‌ها برای کاهش ضایعات و کنترل موجودی است. این یک روش مدیریتی است که به عنوان tanpin kanri شناخته می‌شود، که حتی به عنوان مطالعه موردی دانشکده بازرگانی هاروارد نیز مورد استفاده قرار گرفت. Boston می‌گوید: «زیرساخت آشپزخانه‌های مرکزی آماده‌سازی غذا و لجستیک فروشگاه‌های رفاهی ژاپن، ایجاد و بهره‌برداری کارآمد در مناطق وسیع در ایالات متحده چالش‌برانگیزتر خواهد بود.»
بروز ماندن در مورد ترجیحات سختگیرانه مصرف‌کننده در کشوری که به خاطر غذاخوری‌اش معروف است، از اهمیت بالایی برخوردار است. برنامه‌های تلویزیونی محبوب ژاپنی به طور مرتب سرآشپزهای برتر سوشی، شیرینی و رستوران را برای قضاوت در مورد آخرین محصولات توسعه‌یافته توسط سون-ای‌لِوِن، FamilyMart و Lawson، سه زنجیره بزرگ فروشگاه رفاهی کشور، به نمایش می‌گذارند.
موفقیت سون-ای‌لِوِن‌ها در ژاپن همچنین به نقش آنها به عنوان یک مرکز محله‌ای بستگی دارد، جایی که مشتریان می‌توانند قبوض آب و برق خود را پرداخت کنند، بسته‌ها را ارسال کنند، کارهای بانکی خود را انجام دهند و سوابق رسمی را چاپ کنند. در زمان بلایای طبیعی ملی، سون-ای‌لِوِن‌ها با دولت‌های محلی همکاری می‌کنند و به مراکز امداد تبدیل می‌شوند و تدارکات را ارائه می‌دهند.
Lorraine Tan، تحلیلگر سهام در Morningstar Asia Ltd. می‌گوید، به غیر از پیشنهادات رقابتی، گزینه سوم کم‌دراماتیک‌تری نیز وجود دارد: مدیریت و سهامداران می‌توانند این پیشنهادات را رد کنند. این امر به مدیریت فعلی این فرصت را می‌دهد تا به تلاش‌های تغییر اوضاع ادامه دهد، اگرچه سهامدارانی که سال‌ها منتظر بهبودهای معنادار بوده‌اند، ممکن است صبر خود را از دست بدهند.
Tan می‌گوید: «تحقق این امر ممکن است با توجه به فشارهای تورمی زمان ببرد.» برای اینکه شرکت هر دو پیشنهاد را رد کند، «این بدان معناست که سون اند آی باید اطمینان داشته باشد که می‌تواند سودآوری را بهبود بخشد و هزینه‌ها را کاهش دهد تا حاشیه سود را سریع‌تر از آنچه من فرض می‌کنم، افزایش دهد.»