با وجود مواجهه با یک فاجعه هستهای وحشتناک در بیش از یک دهه گذشته، ژاپن اکنون در تلاش است تا انرژی هستهای خود را به حداکثر برساند. دولت این کشور یک برنامه استراتژیک انرژی تهیه کرده است که هنوز به تصویب کابینه نرسیده است.
این سند خواستار به حداکثر رساندن انرژی هستهای است. این طرح شامل بهرهبرداری کامل از 30 راکتور هستهای تا سال 2040 است. انتظار میرود تا آن زمان، انرژی هستهای حدود 20 درصد از کل تولید انرژی کشور را تشکیل دهد.
هیچ کاهشی در انرژی هستهای وجود ندارد
این طرح که توسط وزارت صنعت تهیه شده است، همچنین هدف دارد تا نیروی تولیدی با زغال سنگ را از 70 درصد فعلی به 30-40 درصد کاهش دهد.
ژاپن پس از بحران ذوب شدن در نیروگاه فوکوشیما دایچی در سال 2011، تصمیم به حذف تدریجی انرژی هستهای گرفت. با این حال، طرح اخیر به عبارت «کاهش وابستگی» به انرژی هستهای که در سه طرح قبلی آمده بود، اشارهای نکرده است. انتظار میرود طرح جدید به کشور کمک کند تا به اهداف انتشار خالص صفر خود دست یابد.
آیلین اسمیت، مدیر اجرایی گروه اقدام سبز مستقر در کیوتو، اظهار داشت که نیروگاههای هستهای جایی نیستند که دولت ژاپن باید پول خود را سرمایهگذاری کند.
اسمیت همچنین فاش کرد که بسیاری از نیروگاههای هستهای قدیمی هستند و فناوری مورد استفاده آنها حتی قدیمیتر است. هزینههای بازسازی بالا است، بنابراین حتی بهرهبرداری از نیروگاههای موجود نیز دیگر از نظر تجاری مقرون به صرفه نیست.
بر اساس مطالعه اخیر یومیوری شیمبون، راکتورهای قدیمی - آنهایی که حداقل 40 سال از عمرشان میگذرد - 40 درصد از راکتورهای در حال بهرهبرداری در سراسر جهان را تشکیل میدهند، اما این رقم در ژاپن تنها 20 درصد است. گاردین گزارش داد که در مقابل، در ایالات متحده، 64 راکتور از 94 راکتور این کشور - 68 درصد از کل - تا پایان سال حداقل 40 سال فعالیت خواهند داشت.
افزایش شدید نیاز به برق بیشتر
برای تامین انرژی نیروگاههای هستهای خود، ژاپن باید اورانیوم را از استرالیا یا سایر کشورها وارد کند. همچنین انتظار میرود که ژاپن با افزایش شدید نیاز به برق بیشتر مواجه شود، زیرا مراکز داده و تاسیسات پرمصرف که برای بهرهبرداری از صنایع در حال رشد مانند محاسبات ابری و هوش مصنوعی ضروری هستند، در حال افزایش هستند.
به گزارش یک گزارش، شرکت الکتریک هوکایدو اعلام کرد که میتواند با راهاندازی مجدد راکتورهای خود این تقاضای رو به رشد را برآورده کند، در حالی که آلفابت، مالک گوگل، از انرژی هستهای برای کمک به کربنزدایی امپراتوری فناوری گسترده خود حمایت کرده است.
حامیان هستهای اغلب استدلال میکنند که از آنجایی که این نیروگاهها در طول بهرهبرداری گازهای گلخانهای تولید نمیکنند، در مبارزه با تغییرات آب و هوایی ضروری هستند. اما این اعتبارنامههای سبز توسط کسانی به چالش کشیده میشود که اشاره میکنند نیروگاههای هستهای به حجم زیادی آب نیاز دارند، ضایعات سمی تولید میکنند و در برابر بلایای طبیعی و ژئوپلیتیکی آسیبپذیر هستند، ABC News گزارش داد.
برای سایر کشورها، راکتورهای هستهای میتوانند منبعی امن برای تولید انرژی پاک باشند. ژاپن، که در برابر زمینلرزههای قدرتمند و سونامی آسیبپذیر است، با بحران فوکوشیما دایچی مواجه شد. به همین دلیل، برخی استدلال میکنند که ژاپن میتواند بر جایگزینهایی برای انرژی هستهای تمرکز کند.
اسمیت گفت: «بزرگترین خطر زمینلرزهها هستند و میتوانند به راکتورهای قدیمی یا جدید ضربه بزنند. هرچه راکتورهای بیشتری در حال بهرهبرداری داشته باشید، خطر بیشتر است. به همین سادگی است. بازسازی به معنای صرف هزینههای هنگفت برای تمام آن راکتورهای قدیمی است، در حالی که دولت میتواند به جای آن پول خود را در انرژیهای تجدیدپذیر سرمایهگذاری کند.»