این یک مقاله "به نقل از" است که بر اساس گفت‌وگویی با آماندا مسی، یک استایلیست شخصی لوکس مستقر در لس‌آنجلس و لاس‌وگاس، نوشته شده است. این داستان برای اختصار و وضوح ویرایش شده است.
من همیشه می‌دانستم که می‌خواهم در صنعت مد کار کنم.
هنگام تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هنرهای زیبا با تمرکز بر طراحی مد، شغلی را به عنوان دستیار یک استایلیست پیدا کردم تا از خودم حمایت کنم و شهریه دانشگاه را بپردازم. پس از حدود شش ماه، متوجه شدم: "من می‌توانم این کار را انجام دهم. نیازی به دستیاری کسی ندارم."
من از طریق گفت‌وگوی دهان به دهان با افراد حوزه فناوری ارتباط برقرار کردم. شبکه خودم را ساختم و در بسیاری از رویدادها شرکت کردم. وقتی یک فرد فناوری از شما خوشش بیاید، به دوستانش می‌گوید و آنها نیز به دوستانشان، بنابراین یک حلقه بسیار نزدیک وجود دارد. توانستم به سرعت یک پایه خوب در سان فرانسیسکو ایجاد کنم.
من از آن زمان نقل مکان کرده‌ام و در لس‌آنجلس و لاس‌وگاس کار می‌کنم. حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد مشتریان من مردان هستند. آنها بیشتر در حوزه فناوری، مالی و املاک کار می‌کنند. زنانی که من برای آنها استایل می‌کنم نیز صاحبان مشاغل یا بسیار خیرخواه هستند. همچنین با افراد مشهور و فعال در حوزه موسیقی نیز کار می‌کنم.
همیشه متوجه می‌شوم که وقتی مردان به دنبال مشاوره مد هستند، واقعاً می‌خواهند پاسخ را بدانند، اما بی‌اطلاع هستند، وقتش را ندارند، یا فقط از رنگ‌های خاکستری و آبی تیره واقعاً خسته شده‌اند. بیشتر مردانی که من برای آنها استایل می‌کنم، به دنبال ظاهری آرام و با اعتماد به نفس هستند. سپس چند نفر هم دارم که سبک بسیار حداکثرگرا و ماجراجویانه دارند.
افراد حوزه فناوری می‌خواهند خوب به نظر برسند، اما لباس‌هایشان برجسته نباشد
من قطعاً می‌فهمم که بخشی از فرهنگ صنعت فناوری این است: "من خیلی باهوشم که به آنچه می‌پوشم اهمیت نمی‌دهم." در سان فرانسیسکو، در ابتدا، مردان حوزه فناوری من می‌گفتند: "مارک زاکربرگ به آنچه می‌پوشد اهمیت نمی‌دهد." و من می‌گفتم: "عالی است. خوش به حالشان. اما شما با من تماس گرفتید، پس واضح است که اهمیت می‌دهید. ضمناً، آنها در حساب بانکی خود میلیاردها دارند، و شما تقریباً به آنجا رسیده‌اید، اما هنوز نه."
برای مردانی که در حوزه فناوری کار می‌کنند یا رهبران در حوزه مالی و املاک هستند، آنچه می‌پوشند بسیار مهم است. آنها شرکت خود را به نمایش می‌گذارند و نماینده کارمندان و سرمایه‌گذاران خود هستند.
آنها از قبل با اعتماد به نفس هستند، اما فقط می‌خواهند احساس استثنایی بودن را داشته باشند، به خصوص اگر شرکت فناوری جدیدتر باشد یا در حال جذب سرمایه دیگری باشند. وقتی به اتاقی پر از سرمایه‌گذار می‌روید و از کسی صدها هزار یا یک میلیون دلار درخواست می‌کنید، باید به شیوه خاصی به نظر برسید. نمی‌توانید فقط با یک تی‌شرت پاره یا یک تی‌شرت کمیک کان ظاهر شوید.
در بیشتر موارد، مردان حوزه فناوری من لباس‌های گران‌قیمت نمی‌خرند، اما روی لباس‌های باکیفیت سرمایه‌گذاری می‌کنند که در طول زمان دوام بیاورند. آنها به دنبال چیزهایی هستند که خنثی‌تر باشند و به خوبی اندازه تنشان باشند. آنها فقط می‌خواهند ظاهری آرام، با اعتماد به نفس و شیک داشته باشند، اما نه تا حدی که مردم متوجه لباس‌هایشان شوند.
یکی از بزرگترین مشتریان من صاحب یک شرکت بزرگ فناوری است و فقط از برندهای کوچینلی (Cuccinelli) و زنیا (Zegna) استفاده می‌کند. او برای دنیای فناوری بسیار رسمی لباس می‌پوشد، اما برخی چیزهایی که می‌گوید مرا می‌خنداند، مثلاً "وقت ندارم کمربند ببندم، پس هیچ شلواری با جای کمربند نمی‌خواهم. فقط کفش لوفر می‌پوشم. وقت ندارم بند کفشم را ببندم."
من این را فقط در دنیای فناوری می‌بینم. آنها همیشه در عجله هستند. فقط می‌خواهند کار را شروع کنند و روزشان را آغاز کنند.
یونیفرم ارتقا یافته
من کاملاً موافق تی‌شرت و جین هستم. این یونیفرم افراد فعال در حوزه فناوری است، اما می‌توانیم به جای تی‌شرت نخی، از تی‌شرت بافت استفاده کنیم. این تی‌شرت بهتر به شما می‌آید، فرم بدن شما را بهتر نشان می‌دهد، دوام بیشتری دارد و بدون تلاش زیاد شیک به نظر می‌رسد. از پنبه راحت‌تر و همچنین جاذب‌تر است.
یا بیایید به جای جین کشی، جین خام (Raw Denim) بگیریم، زیرا جین کشی تغییر شکل می‌دهد، عوض می‌شود و در جاهایی که نمی‌خواهید، تنگ می‌شود، در حالی که جین خام شکل خود را در طول روز حفظ می‌کند. بنابراین وقتی برای ۱۰ یا ۱۲ ساعت نشسته‌اید و کدنویسی می‌کنید، وقتی بلند می‌شوید، جین شما گشاد نخواهد شد چون تمام روز نشسته و آن را کشیده‌اید.
آنها اغلب نمی‌دانند که این جایگزین‌ها، مانند تی‌شرت بافت یا جین خام، وجود دارند. آنها همچنین بسیار تحلیلگر هستند، بنابراین می‌خواهند دلایل پشت این انتخاب‌ها را بدانند، نه فقط احساس پشت آنها را.
بنابراین می‌توانیم یک یونیفرم داشته باشیم. این چیزی است که استیو جابز هر روز می‌پوشید و خوب به نظر می‌رسید. یقه اسکی یک یونیفرم خوب است. برای مشتریانی که یک فرمول واقعی می‌خواهند، ما این کار را می‌کنیم. کمد لباس آنها شبیه یک فروشگاه زیبا و سازمان‌یافته به نظر می‌رسد، با تمام تی‌شرت‌های خاکستری، آبی و سفید که ردیف شده‌اند، و سپس جین یا شلوار مربوطه، و سپس کفش‌هایشان درست زیر آن. آنها هر روز فقط طبق این ردیف پیش می‌روند و این همان چیزی است که می‌پوشند.
اما اینها کیفیت بهتر و اندازه متناسب‌تری دارند، جنس متفاوتی دارند. اینها چیزی هستند که برای آنها سفارشی‌سازی شده‌اند. بنابراین وقتی آنها را می‌پوشند، بسیار آراسته‌تر از خرید یک لباس آماده به نظر می‌رسند.