اگر دموکرات هستید، تیترهای خبری نمی‌توانند از آنچه نظرسنجی اخیر وال استریت ژورنال منتشر کرده است، ناامیدکننده‌تر باشند: «دموکرات‌ها پایین‌ترین امتیاز را از رای‌دهندگان در ۳۵ سال اخیر دریافت می‌کنند.» یک نظرسنجی در ماه ژوئن از YouGov نیز نتایج مشابهی را نشان داد و گزارش داد که «آمریکایی‌ها دموکرات‌های کنگره را به اندازه هر زمان دیگری در چهار سال گذشته نامطلوب می‌بینند. ۳۰ درصد از آمریکایی‌ها نظر بسیار یا تا حدی مطلوب نسبت به دموکرات‌ها در کنگره دارند، در حالی که ۶۲ درصد نظر بسیار یا تا حدی نامطلوب دارند.» و در ماه مارس، نظرسنجی سی‌ان‌ان نشان داد که «میزان محبوبیت حزب دموکرات در میان آمریکایی‌ها به پایین‌ترین حد خود رسیده است.»
بخشی از این موضوع به این دلیل است که خود دموکرات‌ها نیز حس خوبی نسبت به مقامات منتخب خود ندارند. در نظرسنجی YouGov، تنها ۵۵ درصد از دموکرات‌های خودشناس، نظر مطلوبی نسبت به دموکرات‌های کنگره داشتند؛ این رقم اغلب در حدود ۷۰ درصد بوده است. جمهوری‌خواهان به دلیل مخالفت با مقامات منتخب دموکرات، نظر بدی نسبت به آن‌ها دارند؛ دموکرات‌ها نیز به این دلیل که فکر می‌کنند آن‌ها ناکارآمد هستند، نظر بدی نسبت به مقامات منتخب دموکرات دارند. اما وقتی در مجلس نمایندگان و سنا در اقلیت هستید و کاخ سفید را در اختیار ندارید، اهرم فشار بسیار محدودی برای تصویب قوانین در اختیار دارید.
اما برای دموکرات‌ها یک جنبه مثبت نیز وجود دارد. اگر قرار است نامحبوب باشید، این کار را زمانی انجام دهید که تقریباً هیچ‌کس در هیچ انتخاباتی رای نمی‌دهد. در سال ۲۰۲۵، ما تعداد انگشت‌شماری انتخابات ویژه مجلس نمایندگان آمریکا را در حوزه‌های انتخاباتی غیررقابتی داشته‌ایم. دموکرات‌ها در یک مسابقه دادگاه عالی ایالتی در ویسکانسین پیروز شدند. آبیگل اسپانبرگر در پاییز امسال در رقابت فرمانداری ویرجینیا، یک گزینه بسیار مطمئن به نظر می‌رسد و نتایج انتخابات‌های پایین‌تر نیز برای دموکرات‌ها خوب به نظر می‌رسد.
زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که دموکرات‌ها نگران رقابت فرمانداری نیوجرسی هستند، اما اولین نظرسنجی مهم از انتخابات عمومی، میکی شریل، نامزد دموکرات، را با ۲۰ امتیاز از جک چیاتارلی، نامزد جمهوری‌خواه، جلوتر نشان داد. می‌توانیم بحث کنیم که آیا احتمال شهردار شدن زهران ممدانی در نیویورک به نفع حزب است یا خیر، اما عدم محبوبیت سراسری دموکرات‌ها هیچ کمکی به کرتیس اسلیوا، نامزد جمهوری‌خواه، نمی‌کند.
تا شب انتخابات در ماه نوامبر، امسال می‌تواند سالی بسیار خوب برای حزب دموکرات باشد که در وضعیت دشواری قرار دارد.
از روز دوشنبه، دموکرات‌ها ۴۶۲ روز تا انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶ فرصت داشتند و اتفاقات زیادی می‌تواند در این مدت رخ دهد. به طور سنتی، انتخابات میان‌دوره‌ای برای حزب رئیس‌جمهور نتایج بدی دارد. دموکرات‌ها یک دوره جذب کاندیدای سنای خوبی داشته‌اند (مانند روی کوپر در کارولینای شمالی)، در حالی که جمهوری‌خواهان یک دوره ناامیدکننده را تجربه کرده‌اند (برای مثال، فرماندار کنونی، برایان کمپ، در جورجیا نامزد نشده و فرماندار سابق، کریس سونونو، در نیوهمپشایر نامزد نشده است). این نشانه‌ای است که هر دو حزب روند یکسانی را در «برگ‌های چای» می‌بینند (اشاره به آینده‌بینی).
داشتن ارقام نظرسنجی ناامیدکننده در یک سال غیرانتخاباتی، مانند عملکرد بد تیم شما در بازی‌های پیش‌فصل فوتبال است. بله، ممکن است کمی شوم باشد، اما در نهایت هیچ اهمیتی ندارد.
البته، این موضوع روی دیگری نیز دارد. رتبه محبوبیت شغلی رئیس‌جمهور دونالد ترامپ در اکثر نظرسنجی‌ها در میانه ۴۰ درصد قرار دارد - نه عالی، نه افتضاح. همان نظرسنجی وال استریت ژورنال که میزان محبوبیت دموکرات‌ها را در پایین‌ترین حد ۳۵ سال اخیر نشان داد، همچنین دریافت که «به طور کلی، رای‌دهندگان از نحوه مدیریت اقتصاد، تورم، تعرفه‌ها و سیاست خارجی رئیس‌جمهور ناراضی هستند... عدم تایید مدیریت ترامپ بر تورم ۱۱ امتیاز بیشتر از تایید است، و با این حال جمهوری‌خواهان ۱۰ امتیاز بیشتر از دموکرات‌ها برای مدیریت تورم مورد اعتماد هستند. با ۱۷ امتیاز، رای‌دهندگان بیشتر از نحوه مدیریت تعرفه‌ها توسط ترامپ ناراضی هستند تا راضی، و با این حال جمهوری‌خواهان ۷ امتیاز بیشتر از دموکرات‌ها در این زمینه مورد اعتماد هستند.»
وقتی این را می‌خوانید، می‌توانید تصور کنید که کارکنان ناامید کمیته ملی دموکرات‌ها سرشان را به میز می‌کوبند و فریاد می‌زنند: «اگر فکر می‌کنید او کارش را خیلی بد انجام می‌دهد، چرا افراد او را به ما ترجیح می‌دهید؟»
دموکرات‌ها می‌توانند بنشینند و منتظر بمانند تا ترامپ و جمهوری‌خواهان اشتباه کنند و آنقدر نامحبوب شوند که کشور فعالانه برای پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶ ریشه بدهد. اما اتخاذ یک استراتژی منفعلانه خطرناک است. رویدادهای خبری مهمی مانند بمباران تاسیسات هسته‌ای ایران می‌آیند و می‌روند و تاثیر حداقلی بر محبوبیت ترامپ یا آگاهی عمومی دارند. (هی، ایلان ماسک و حزب جدیدش را به خاطر دارید؟)
از زمان نتایج تکان‌دهنده نوامبر گذشته، دموکرات‌ها عمدتاً سردرگم بوده‌اند و می‌دانند که هویت قدیمی آن‌ها تحت رهبری جو بایدن و کامالا هریس کارساز نبوده، اما مطمئن نیستند که به کجا روی بیاورند. آن‌ها هنوز زمان دارند تا بحران هویتی خود را حل کنند، اما پیش‌فصل ۲۰۲۵ در پاییز به پایان می‌رسد و سپس فصل سیاسی منظم ۲۰۲۶ آغاز می‌شود. دموکرات‌ها هنوز زمان دارند تا آماده شوند، اما نه زیاد.