کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان بریتانیا اعلام کرده است که ارعاب ایران، شامل ترس از حملات فیزیکی و ترور مخالفان ایرانی ساکن بریتانیا، از نظر وسعت با تهدید روسیه قابل مقایسه است.
در گزارشی که روز پنجشنبه منتشر شد، کمیته (ISC) همچنین دریافت که بریتانیا هدف اصلی جاسوسی برای حملات سایبری ایران است و تنها پس از ایالات متحده و عربستان سعودی قرار میگیرد.
این کمیته نتیجهگیری کرده است که عوامل انجامدهنده حملات سایبری از بازیگران تحت کنترل دولت که به دستورات مستقیم پاسخ میدهند تا بازیگران خصوصی که برای منافع شخصی یا نیازهای اطلاعاتی فرضی دولت کار میکنند، متغیر هستند. این کمیته هشدار میدهد که بخشهای تأسیسات پتروشیمی و مالی بریتانیا همچنان در برابر حمله ایران آسیبپذیر هستند.
شواهد جمعآوریشده توسط این کمیته در اوت ۲۰۲۳ به پایان رسید، بنابراین پیش از دستگیری پنج ایرانی در ماه مه که مظنون به آمادهسازی یک اقدام تروریستی بودند. وزارت کشور به این کمیته اعلام کرد که افزایش سریع تهدیدات علیه مخالفان ایرانی ساکن بریتانیا، که بسیاری از آنها برای کانالهای تلویزیونی فارسیزبان که به ایران پخش میشوند کار میکنند، همزمان با پوشش کامل اعتراضات ضد دولتی ناشی از درگذشت مهسا امینی در بازداشت پلیس ایران در سپتامبر ۲۰۲۲ بود.
این گزارش همچنین شامل تأثیر حملات اسرائیل به تأسیسات ایران یا حمله حماس به اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ در بریتانیا نیست. یکی از ویژگیهای همیشگی گزارشهای ISC، تأخیر طولانی بین اتمام گزارشها و انتشار آنها پس از بحث با دولت است.
در این بحثها، نخستوزیر تأیید میکند که هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که به امنیت ملی آسیب برساند، اما نمیتواند خود گزارش را تغییر دهد.
اما این گزارش به تحقیقاتی که در ماه مارس توسط دن جارویس، وزیر امنیت، اعلام شد و توسط جاناتان هال کیسی، بازبین مستقل قوانین تروریسم، در مورد یک مکانیسم جدید منع فعالیت گروههای تروریستی تحت حمایت دولت انجام میشود، کمک خواهد کرد.
در ماه مارس، جارویس همچنین اعلام کرد که ایران، شامل تمامی نهادهای دولتی ایران – از جمله سرویسهای اطلاعاتی ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC) و وزارت اطلاعات – در رده "بالاترین سطح" طرح جدید ثبت نفوذ خارجی قرار گرفته است، به این معنی که کسانی که به دستور ایران اقداماتی را در بریتانیا انجام میدهند، از جمله واسطههای جنایتکار، باید آن فعالیت را، هرچه که باشد، ثبت کنند، در غیر این صورت با پنج سال حبس مواجه خواهند شد.
ISC، گروهی از نمایندگان ارشد پارلمان که دسترسی منحصر به فرد به سطوح بالای سرویسهای اطلاعاتی و اسناد محرمانه دارند، سیاست دولت در قبال ایران را "مدیریت بحران ناشی از نگرانیها در مورد برنامه هستهای ایران و نادیده گرفتن سایر مسائل" مورد انتقاد قرار داد.
این کمیته میگوید: "مقابله با بحرانها، دولت را از تفکر بلندمدت باز داشته است." کمیته شواهدی از ساختارهای بیش از حد بوروکراتیک در وایتهال و کمبود تخصص را ذکر میکند. یکی از شاهدان به کمیته گفت: "اگر افرادی در وزارت خارجه مسئول سیاستگذاری باشند که یک کلمه فارسی صحبت نمیکنند، صادقانه بگویم، فایده چندانی ندارد."
کمیته دریافت که دولت در مورد موضوع مشکلات حقوقی و عملی مربوط به ممنوعیت یک سازمان دولتی مانند سپاه پاسداران فلج شده است. این کمیته میگوید: "با توجه به اینکه عضویت در یک سازمان ممنوعه در بریتانیا میتواند منجر به دستگیری و پیگرد قانونی و حکم حبس شود که حدود یک چهارم کابینه ایران را در بر میگیرد."
این کمیته ایران را یک بازیگر عملگرا معرفی میکند که بر بقای رژیم تمرکز دارد و بیشتر با فرصتطلبی عمل میکند تا ایدئولوژی. ایران برای اجتناب از جنگ تمامعیار، بر توسعه قابلیتهای نامتقارن و شبکهای از سازمانهای شبهنظامی و تروریستی همسو در سراسر خاورمیانه تمرکز کرده تا نفوذ خود را گسترش دهد و مهاجمان بالقوه را بازدارد.
مدیر کل MI5 اخیراً اعلام کرد که از ابتدای سال ۲۰۲۲، بریتانیا به ۲۰ توطئه تحت حمایت ایران پاسخ داده است که تهدیدات بالقوه کشندهای را برای شهروندان و ساکنان بریتانیا ایجاد کردهاند.
در بیانیه ماه مارس خود، جارویس گفت: "رژیم ایران مخالفان و سازمانهای رسانهای و خبرنگاران را که در مورد سرکوب خشونتآمیز رژیم گزارش میدهند، هدف قرار داده است."
"همچنین بر کسی پوشیده نیست که الگوی دیرینهای از هدف قرار دادن مردم یهودی و اسرائیلی در سطح بینالمللی توسط سرویسهای اطلاعاتی ایران وجود دارد. روشن است که این توطئهها یک استراتژی آگاهانه از سوی رژیم ایران برای خفه کردن انتقادات از طریق ارعاب و ترس است."
کوان جونز، که با نام لرد بیمیش نیز شناخته میشود و رئیس ISC است، گفت که ایران "تهدیدی گسترده، مداوم و غیرقابل پیشبینی برای بریتانیا، اتباع بریتانیا و منافع بریتانیا" ایجاد میکند و افزود: "ایران در انجام فعالیتهای تهاجمی ریسکپذیری بالایی دارد و سرویسهای اطلاعاتی آن به شدت از منابع مالی خوبی برخوردارند."
"این کشور با استفاده از گروههای نیابتی – از جمله شبکههای جنایتکار، سازمانهای شبهنظامی و تروریستی، و بازیگران سایبری خصوصی – این امکان را برای خود فراهم میکند که به شکلی قابل انکار به دشمنان خود حمله کند و خطر تلافی را به حداقل برساند."