در یک اقدام مهم برای تقویت قابلیت‌های دفاع موشکی ایالات متحده، آژانس دفاع موشکی (MDA) قراردادی قابل توجه به شرکت لاکهید مارتین اعطا کرده است تا سیستم دفاع منطقه‌ای در ارتفاع بالا (THAAD) نسل بعدی را توسعه دهد.
این قرارداد که ارزش آن تا 2.81 میلیارد دلار می‌رسد، کاری را که تحت توافقنامه توسعه قابلیت پیشرفته (ACD) قبلی آغاز شده است، گسترش می‌دهد.
سپر موشکی بعدی ایالات متحده
این تلاش، قابلیت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و استقرار اولیه سیستم را بهبود می‌بخشد.
سپر موشکی بعدی ایالات متحده
این قرارداد که قرار است از 1 فوریه 2025 تا 31 ژانویه 2035 به طول انجامد، شامل کار در مکان‌های مختلف، عمدتاً در سانی‌ویل، کالیفرنیا و دالاس، تگزاس است.
دستور کار اولیه 12.7 میلیون دلاری قبلاً برای آزمایش و ارزیابی سیستم اختصاص داده شده است، و 200000 دلار برای سال مالی 2025 کنار گذاشته شده است.
THAAD برای رهگیری موشک‌های بالستیک کوتاه برد، میان برد و میان برد در مراحل پایانی یا ورود مجدد طراحی شده است.
این سیستم با استفاده از فناوری "اصابت برای کشتن"، بردی در حدود 200 کیلومتر (حدود 120 مایل) دارد.
تاکید بر توسعه THAAD 6.0، همانطور که در طرح سال مالی 2025 MDA ذکر شده است، نشان دهنده تعهد به جلوتر ماندن از تهدیدات نوظهور است.
آخرین تکرار THAAD قرار است قابلیت‌های خود را در برابر اهداف هوایی مانور دهنده به طور قابل توجهی افزایش دهد.
همانطور که سپهبد هیث ای. کالینز، مدیر MDA، توضیح داد، THAAD 6.0 دارای ارتقاءهای مهمی از جمله بهبود یکپارچگی با سیستم تقویت بخش موشکی پاتریوت (MSE) و تقویت اقدامات امنیت سایبری خواهد بود.
تلاش‌های مهندسی سیستم اولیه برای ادغام THAAD با سیستم فرماندهی نبرد یکپارچه دفاع هوایی و موشکی ارتش (IBCS) در سال مالی 2025 آغاز خواهد شد.
علیرغم پیشرفت‌ها، لغو اخیر ادغام IBCS-THAAD توسط قانون‌گذاران، سؤالاتی را در مورد همکاری آینده ایجاد می‌کند.
این تصمیم به دنبال اصطلاحات قبلی، مانند رها کردن رهگیر آینده لایه پایین‌تر است که قرار بود جایگزین سیستم موشکی Patriot-3 MSE شود.
THAAD 6.0
در حالی که THAAD 6.0 هنوز در مراحل توسعه است، کارشناسان صنعت در مورد پیشرفت‌های بالقوه‌ای که می‌تواند در آن گنجانده شود، گمانه‌زنی می‌کنند، که ناشی از روندهای فعلی در دفاع موشکی و نوآوری‌های فناوری است.
ارتقاءهای مورد انتظار برای THAAD 6.0 می‌تواند شامل چندین پیشرفت کلیدی برای بهبود قابلیت‌های دفاعی آن باشد.
اولاً، معرفی رادارها و سیستم‌های ردیابی پیشرفته یک تمرکز مهم است. رادار X-Band نسل بعدی (ارتقاء TPY-2) نوید وضوح و برد بیشتر را می‌دهد، و ادغام هوش مصنوعی به تشخیص تهدیدات قانونی از فریب‌ها کمک می‌کند.
این توسعه برای مقابله با تهدیدات مافوق صوت حیاتی است و پاسخی مؤثرتر به فناوری‌های موشکی در حال تحول را تضمین می‌کند.
علاوه بر بهبودهای رادار، THAAD 6.0 می‌تواند قابلیت‌های دفاعی مافوق صوت خود را افزایش دهد.
ارتقاءهایی مانند وسیله نقلیه کشتار جنبشی (KKV) می‌تواند توانایی آن را در درگیری مؤثر با وسایل نقلیه گلاید مافوق صوت بهبود بخشد.
همچنین انتظاراتی برای یک سیستم پیشرانه ارتقا یافته وجود دارد که از فناوری‌های حالت جامد پیشرفته یا اسکرام‌جت استفاده می‌کند و عملکرد رهگیر را در برابر تهدیدات با سرعت بالا تقویت می‌کند.
ادغام هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی یکی دیگر از ارتقاءهای حیاتی است. پیاده‌سازی تشخیص تهدید مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند روند تصمیم‌گیری برای درگیری با تهدیدات را ساده کند.
علاوه بر این، تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده که توسط یادگیری ماشینی انجام می‌شود، ممکن است به پیش‌بینی مانورهای موشکی خصمانه کمک کند و امکان پاسخ‌های سریع‌تر و دقیق‌تر را فراهم کند.
یکی دیگر از جنبه‌های قابل توجه THAAD 6.0 می‌تواند گنجاندن بالقوه سلاح‌های انرژی هدایت‌شده، از جمله لیزرهای پرانرژی و رهگیرهای مبتنی بر مایکروویو باشد.
این فناوری‌ها می‌تواند سیستم را قادر سازد تا تهدیدات را زودتر در مسیر خود خنثی کند و اثربخشی کلی دفاعی را افزایش دهد.
علاوه بر این، THAAD 6.0 ممکن است بر استراتژی‌های دفاعی چند لایه و با برد گسترده تمرکز کند. این شامل قابلیت‌هایی برای رهگیری تهدیدات در طول مرحله تقویت و افزایش سرعت رهگیر از طریق سیستم‌های پیشرانه پیشرفته است، در نتیجه پاسخگویی کلی سیستم بهبود می‌یابد.
در نهایت، تکرارهای آینده THAAD ممکن است بر طرح‌های استقرار مدولار و سیار تأکید کنند.
این می‌تواند استقرار در کشتی‌های دریایی یا پلتفرم‌های هوابرد را ممکن سازد و پوشش گسترده‌تر و قابلیت‌های جابجایی سریع در شرایط درگیری را تضمین کند، که برای حفظ یک موضع دفاعی مؤثر بسیار مهم است.
همانطور که چشم انداز تهدیدات بین‌المللی به تکامل خود ادامه می‌دهد، THAAD 6.0 قصد دارد به یک سیستم دفاعی توانمندتر تبدیل شود و چالش‌های ناشی از سلاح‌های مانورپذیر و مافوق صوت را برطرف کند.
زمان واکنش سریع‌تر و تحرک بهبود یافته همچنان در اولویت قرار دارند و راه را برای یک استراتژی دفاعی جامع در بین شاخه‌های نظامی هموار می‌کنند.