الکس مارکوارت از سی‌ان‌ان پیامی به یکی از همکارانش ارسال کرد: «ما این زاکری یانگ عوضی رو به میخ می‌کشیم.» در متن اصلی خط تیره وجود نداشت.
متیو فیلیپس، ویراستار سی‌ان‌ان، پاسخ داد: «حرفتو نگه میداریم کابوی!»
این تبادل نظر، از نوامبر 2021، از جمله ارکان اصلی یک دادگاه افترا در حال جریان، یانگ علیه سی‌ان‌ان است که در دادگاهی ایالتی در شهرستان بِی، در فلوریدا در حال برگزاری است. زاکری یانگ، یک کهنه‌سرباز نیروی دریایی و پیمانکار امنیتی مقیم اتریش، به دلیل انتشار گزارشی درباره تلاش افغان‌ها برای خروج از کشور پس از خروج پر هرج و مرج و بحث برانگیز ایالات متحده در اوت 2021، از این شبکه شکایت کرد. یانگ خدمات خود را به عنوان پیمانکار برای کمک به شرکت‌ها در خروج افرادشان از بحران پیشنهاد کرد - و او به چارچوب داستان اعتراض داشت، که حاکی از معاملات مشکوک یا غیرقانونی بود. یک زیرنویس که در کنار این قطعه پخش شد، این بود: «افغان‌هایی که تلاش می‌کنند از دست طالبان فرار کنند با بازارهای سیاه، هزینه‌های گزاف و عدم تضمین ایمنی یا موفقیت مواجه هستند.»
این پرونده پرونده سیستم‌های رای گیری دومینیون علیه فاکس نیوز نیست. این پرونده مربوط به یک گزارش پخش شده و یک مقاله وب است، نه هفته‌ها پوشش نادرست و تحریف شده. و به نظر نمی‌رسد که محیط متمم اول را که روزنامه‌نگاران اکنون در آن فعالیت می‌کنند، تغییر دهد. با این حال، این روند ما را مستقیماً به درون روند بررسی چند لایه سی‌ان‌ان برای داستان یانگ می‌برد، جایی که ناسزاها وجود دارند - بسیاری از آنها متوجه سوژه یک داستان در حال انتشار است. آدام لوین، معاون ارشد اخبار و مدیر مسئول تحریریه در سی‌ان‌ان، در شهادت دادگاه گفت: «ما در یک کلیسا کار نمی‌کنیم. ما در یک اتاق خبر هستیم.»
دنبال کنید اریک ومپل
می‌دانیم، می‌دانیم: اتاق‌های خبر مکان‌های پر سر و صدا هستند، و اصطلاحات ملوانان رایج است. اما آیا یک هیئت منصفه اهل شمال غربی فلوریدا اینطور می‌بیند؟ یا به عبارت دیگر، فرهنگ سی‌ان‌ان چگونه با فرهنگ ساحل فلوریباما بازی خواهد کرد؟
به گفته وی، به دنبال این داستان، که توسط مارکوارت گزارش شده بود، کسب و کار یانگ خشک شده و زندگی شخصی او سقوط کرده است. یانگ هفته گذشته در جایگاه گفت: «من دیگر آن فردی نیستم که همسرم با او ازدواج کرده است.» وکلای سی‌ان‌ان پاسخ داده‌اند که این بخش - و یک مقاله مرتبط - از گفته‌های خود یانگ، از جمله پیام‌های ارسال شده در لینکدین، و بحران پس از خروج در افغانستان ترسیم شده است. دیوید ال. اکسلرود، وکیلی که نماینده سی‌ان‌ان در این پرونده است، گفت: «آنها سختگیرانه اما منصفانه و دقیق بودند». در سال 2022، سی‌ان‌ان یک اصلاحیه در پخش با بیان اینکه استفاده از اصطلاح «بازار سیاه» یک «اشتباه» بوده است، پخش کرد.
موانع پیش روی کسانی که به دنبال خروج از افغانستان بودند، موضوعی رایج در میان سازمان‌های خبری ایالات متحده در پاییز 2021 بود، و سی‌ان‌ان و رقبای آن تلاش‌های مختلف برای انجام تخلیه را روشن می‌کردند. بر اساس شواهد ارائه شده در دادگاه، منبع مارکوارت در اواسط اکتبر پیامی را برای او ارسال کرد و پرسید که آیا او به «داستانی درباره یک مزدور آمریکایی که از مردم 13 تا 18 هزار دلار برای خروج آنها می گیرد و فقط آنها را در اسلام آباد رها می کند» علاقه مند است یا خیر؟
بله! مارکوارت تحقیقاتی را در مورد تجارت یانگ آغاز کرد، تلاشی که شامل بررسی پست‌های لینکدین بود که یانگ برای تبلیغ خدمات خود استفاده کرده بود، همراه با پیام‌هایی با سایر کاربران لینکدین. به عنوان مثال، یکی از فعالان مدل کسب و کار یانگ را زیر سوال برد و باعث شد او در لینکدین بنویسد «برو گمشو» و او را «زن کینه توز» خطاب کند، طبق پیام های نشان داده شده در دادگاه.
خبرنگاران سی‌ان‌ان که پیش‌نویس داستان مارکوارت را بررسی می‌کردند، از این تبادل نظر و دیگر جنبه‌های صحبت‌های یانگ مطلع بودند. فاز هوگان، ویراستار سی‌ان‌ان که این قطعه را بررسی کرده بود، پیامی از یکی از همکارانش دریافت کرد که در آن ناباوری خود را نسبت به اطمینانی که یانگ به مشتریان احتمالی داده بود، ابراز می‌کرد. هوگان طبق پیامی که در دادگاه مطرح شد، پاسخ داد: «آره، اون یه عوضیه.» هوگان در شهادت خود این توضیح را برای ارزیابی خود ارائه کرد: «ما فقط اسکرین شات او را دیدیم که [نامفهوم] را «عوضی» خطاب می کرد و به نظر می رسید که او چیزهایی را وعده می داد، فکر می کنم، از جمله، اگر به یاد داشته باشم، وضعیت قانونی، که به نظر نمی رسید وعده ای باشد که او بتواند به آن عمل کند - بنابراین به نظر می رسید رفتار مزخرفی است، » هوگان به هیئت منصفه گفت.
مواد بسیار بیشتری از این دست وجود دارد. کیتی بو لیلیس، خبرنگار امنیت ملی سی‌ان‌ان، در ارتباطات داخلی، یانگ را «یه آشغال» و «یه عوضی» نامید. این ارزیابی‌ها از خلاء سرچشمه نگرفته‌اند: اولی پاسخی بود به ادعای مارکوارت مبنی بر اینکه او دیده است که یانگ متقاضیان تخلیه را که حامی و پول نداشتند «منحل کرده است». لیلیس در جایگاه گفت: «اینها انسان هستند». دومی پاسخی بود به پیامی در لینکدین که در آن یانگ درباره افغان‌های گرفتار شده گفت: «به آنها اجازه دهید خودشان به مرز فرار کنند و ببینند تا کجا می‌رسند». لیلیس نتیجه گرفت که این «غیر انسانی» و «بی رحمانه» بود.
مایکل کونته، تهیه‌کننده سی‌ان‌ان، با اشاره به یانگ، اظهار داشت: «چهره‌ای دارد که می‌شه بهش مشت زد»، که مارکوارت پاسخ داد: «مگه نه؟» کونته در پاسخ به این سوال که چگونه در بازجویی خود به این قضاوت درباره چهره یانگ رسیده است، گفت: «احتمالاً پوزخند و عینک آفتابی» در یک عکس.
و پس از اینکه لیلیس در مورد اعتبار ادعاهای یانگ تعجب می کند، مارکوارت به گونه ای پاسخ می دهد که گویی مستقیماً با پیمانکار امنیتی صحبت می کند: «این عواقب کار تو هست، پسر» - کنایه ای که مارکوارت، در شهادت خود در دادگاه، با گفتن اینکه عدم تمایل یانگ به توضیح کامل تجارت خود به سی ان ان «نمی تواند بازتاب خوبی برای او داشته باشد»، آن را در زمینه قرار داد.
پاسخ لیلیس: «هاها پسر.»
سی‌ان‌ان از اظهار نظر در مورد پیام‌های داخلی روزنامه‌نگاران خود و رژیم آموزش آنها در مورد مسائل حقوقی خودداری کرد. این بیانیه را صادر کرد: «وقتی همه حقایق روشن شوند، ما مطمئن هستیم که حکمی به نفع خود خواهیم داشت.»
سوابق چت داخلی این شبکه اکنون دو مکان بسیار متفاوت را در بر می گیرد.
مکان شماره 1 یک اتاق خبر سی‌ان‌ان صریح و آزاد است که ظاهراً ساکنان آن در شایعه پراکنی در مورد داستان‌های در حال انجام احساس محدودیتی ندارند. کونته در بازجویی خود گفت: «من در محل کار ناسزاهای زیادی می شنوم.» سی‌ان‌ان در یک پرونده دادگاه این «زبان تند و خشن» را تایید کرد، اگرچه آن را به این صنعت نسبت داد: «چیزهایی کمتر از استفاده روزنامه نگاران از زبان تند و خشمگین برای اشاره به افرادی که معتقدند در حال افشای اشتباهات آنها هستند، در اتاق های خبر رایج است.» این شبکه همچنین به قانون سابقه ای استناد کرد که بیان می کند زبان سرگردان اتاق خبر به معنای بدخواهی نیست.
مکان شماره 2 دادگاه شهرستان بِی قاضی ویلیام هنری است. هنری در دستوری در ماه دسامبر نوشت: «در حالی که [سی‌ان‌ان] «زبان تند و خشن» را که قبلاً از آن به عنوان «لاف زنی ژورنالیستی» یاد می‌کرد، کم‌اهمیت جلوه می‌دهد، این نوع شواهد قطعاً شواهد کافی را ارائه می‌کند که بر اساس آن هیئت منصفه معقول می‌تواند با وضوح قانع کننده به این نتیجه برسد که خبرنگاران [سی‌ان‌ان] با نیات بد، خصومت یا قصد شیطانی برای بدنام کردن و صدمه زدن به یانگ یا قصد آسیب رساندن شخصی به او عمل کرده‌اند.» برای علاقه‌مندان به مسائل حقوقی: یانگ از سوی دادگاه یک شخصیت خصوصی تلقی شده است، به این معنی که او نیازی به رعایت استاندارد «بدخواهی واقعی» ندارد که شخصیت‌های عمومی باید رعایت کنند. با این حال، این استاندارد می تواند در بعد خسارت پرونده در صورت پیروزی یانگ، مهم باشد.
به عبارت دیگر: مراقب نظرات Slack خود باشید، روزنامه نگاران. یک جایی که نمی خواهید در آن حضور داشته باشید، این است که در جایگاه شهود تلاش کنید پیام های احمقانه خود را توجیه کنید. به عنوان مثال، یکی از وکلای یانگ از مارکوارت پرسید که چرا او به نظر می رسد با نتیجه گیری کونته مبنی بر اینکه یانگ «چهره ای دارد که می شود به آن مشت زد» موافق است. مارکوارت پاسخ داد: «من فقط موافق بودم.»
با اضافه شدن به طنز ماجرا، اکنون تکرارهای «کابوی!» و «پسر!» را در یک دادگاه داریم. اگر من جای سی‌ان‌ان بودم، استدلال می‌کردم که هر روزنامه‌نگاری که از «پسر» استفاده می‌کند - یک اصطلاح رایج در سیتکام دهه 1970 «روزهای خوش» - نسبت به هیچ‌کس بدخواه نیست. لیلیس در جایگاه گفت: «من فقط فکر می‌کردم کلمه «پسر» خنده‌دار است، به خصوص که از الکس می‌آید.»