بیش از نیمی از کودکان متولدشده در سال ۲۰۲۰ در طول عمر خود با قرارگیری بی‌سابقه‌ای در معرض امواج گرما روبرو خواهند شد — حتی تحت یک پیش‌بینی محافظه‌کارانه از نحوه‌ی تحول تغییرات اقلیمی طی ۷۵ سال آینده.
این رقم برای ۹۲ درصد کودکان پنج‌ساله‌ی امروز به ۹۲ درصد افزایش می‌یابد، در صورتی که پیش‌بینی‌های اقلیمی بدبینانه‌تر محقق شوند، و این در حالی است که تنها ۱۶ درصد از افراد متولد شده در سال ۱۹۶۰، تحت هر سناریوی اقلیمی آینده، چنین وضعیتی را تجربه خواهند کرد.
این یافته‌ها که در تاریخ ۷ می در مجله‌ی Nature منتشر شده‌اند1، بار نامتناسبی را که تغییرات اقلیمی بر جوانان امروز تحمیل می‌کند — و نیاز به محدود کردن گرمایش جهانی برای حفاظت از نسل‌های آینده — برجسته می‌کنند.
ویم تیری (Wim Thiery)، دانشمند اقلیم در دانشگاه وریج بروکسل و یکی از نویسندگان این مطالعه که خود در سال ۱۹۸۷ متولد شده است، می‌گوید: «بسیاری از افراد هم‌سن من فرزندان خردسال دارند، و پیش‌بینی‌ها به‌خصوص برای آن‌ها بسیار وخیم به نظر می‌رسند.»
این که کودکان و جوانان بیشترین بار تغییرات اقلیمی را متحمل خواهند شد، ایده‌ی جدیدی نیست. اما تیری می‌گوید، این مطالعه‌ی اخیر جزو اولین‌هایی است که نسل‌ها و تعداد افرادی را که یک "زندگی بی‌سابقه" را از نظر گرمای شدید تجربه خواهند کرد، دقیقاً مشخص می‌کند (به بخش 'کودکان در مواجهه با گرمای شدید' مراجعه کنید).
محققان این را به عنوان آستانه‌ی قرارگیری در معرض آب و هوای شدید در طول عمر تعریف می‌کنند که شخصی که در دنیایی بدون تغییرات اقلیمی زندگی می‌کند، تنها یک شانس از ۱۰,۰۰۰ شانس برای تجربه‌ی آن خواهد داشت. تیری می‌گوید: «اگر از آن حد فراتر بروید، تجربه‌ی آن همه پدیده‌ی شدید اقلیمی عملاً غیرممکن است اگر تغییرات اقلیمی وجود نداشت.»
تیری و همکارانش از مدل‌های اقلیمی برای تعیین این آستانه برای مناطق مختلف و انواع آب و هوا از جمله امواج گرما، سیل و آتش‌سوزی استفاده کردند. برای بروکسل، به عنوان مثال، آستانه‌ی بی‌سابقه برای گرما، تجربه‌ی شش موج گرمای 'بسیار شدید' بود — رویدادهایی که به طور متوسط تنها یک بار در قرن بدون تغییرات اقلیمی رخ می‌دهند.
آن‌ها سپس از داده‌های جمعیتی برای محاسبه‌ی کسری از هر نسل که بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۲۰ در سراسر جهان متولد شده‌اند، که در طول عمر خود به آن حد می‌رسند — و نحوه‌ی تغییر این وضعیت با سناریوهای مختلف گرمایش جهانی — استفاده کردند.
گرما در افق
نسبت هر نسل که پیش‌بینی می‌شود زندگی 'بی‌سابقه‌ای' را از نظر قرارگیری در معرض گرما تجربه کنند، تفاوت بسیار زیادی داشت. از ۸۱ میلیون نفر متولد شده در سراسر جهان در سال ۱۹۶۰ — که اکنون در اواسط دهه‌ی شصت زندگی خود هستند — تنها ۱۳ میلیون نفر یا ۱۶ درصد، صرف‌نظر از سناریوی اقلیمی، در طول عمر خود به این آستانه‌ی قرارگیری خواهند رسید. اما برای ۱۲۰ میلیون کودکی که در سال ۲۰۲۰ متولد شدند، ۵۸ میلیون نفر (حدود ۵۰ درصد) این سطح از قرارگیری را تجربه خواهند کرد، حتی در خوش‌بینانه‌ترین سناریوی ارائه‌شده توسط محققان مبنی بر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد گرمایش بالاتر از دمای پیشاصنعتی تا سال ۲۱۰۰. درصد کودکان پنج‌ساله‌ی امروز که قرارگیری بی‌سابقه‌ای در معرض امواج گرما را در طول عمر تجربه می‌کنند، برای سناریوی اقلیمی بدبینانه‌تر با گرمایش ۳.۵ درجه سانتی‌گراد، به ۹۲ درصد (حدود ۱۱۱ میلیون نفر) افزایش می‌یابد.
محققان همچنین دریافتند که تاثیر تغییرات اقلیمی بر کودکان امروز به طور یکنواخت توزیع نشده است — شانس قرارگیری بی‌سابقه‌ی در معرض امواج گرما در طول عمر در میان جمعیت‌های با محرومیت بیشتر، بالاتر بود. تیری می‌گوید: «این تنها یک نابرابری بین نسل‌ها نیست، بلکه یک نابرابری بین افرادی است که کم و بیش آسیب‌پذیر هستند.»
کارولین هیکمن (Caroline Hickman)، روان‌درمانگر در دانشگاه بث انگلستان که اضطراب جوانان درباره‌ی تغییرات اقلیمی را مستند کرده است، می‌گوید: «آن‌ها از گذشته شفاف‌تر در مورد تاثیر مستقیم تغییرات اقلیمی بر کودکان صحبت می‌کنند.»
او می‌گوید، در میان نسل‌های قدیمی‌تر تمایلی به بی‌اعتنایی نسبت به تغییرات اقلیمی وجود دارد زیرا آن‌ها با ریسک‌های مشابهی روبرو نیستند، و این مطالعه می‌تواند به تغییر این وضعیت کمک کند. «بزرگسالان باید زندگی کودکان را حفاظت و حفظ کنند، و اگر این مسئله را جدی نگیریم، در انجام وظیفه‌ی مراقبتی خود نسبت به کودکان شکست خورده‌ایم.»
اِما لارنس (Emma Lawrance) که در کالج امپریال لندن به مطالعه‌ی سلامت روان و تغییرات اقلیمی می‌پردازد، می‌گوید که علاوه بر دوری هرچه سریع‌تر از سوخت‌های فسیلی برای محدود کردن تغییرات اقلیمی، مهم است که جوامع تغییراتی ایجاد کنند تا نسل‌های آینده را از گرما محافظت کنند؛ این کار شامل کاشت درختانی برای ایجاد سایه، بهبود مسکن و فراهم کردن فضاهای خنک برای پناه گرفتن مردم در امواج گرما است. او می‌گوید: «ما باید جوامع را برای مواجهه با تعداد فزاینده‌ی این رویدادها آماده کنیم.»