این یک جمله رایج است که ما درباره سطح مریخ بیشتر از کف اقیانوس‌ها می‌دانیم. اکنون، کاترین بل (Katherine Bell)، اقیانوس‌شناس، و همکارانش میزان دقیق آنچه دانشمندان از کف اقیانوس عمیق کاوش کرده‌اند را کمّی‌سازی کرده‌اند: کمتر از 0.001٪، مساحتی معادل حدود یک‌دهم اندازه بلژیک. این یافته‌ها در 7 می در مجله Science Advances1 منتشر شد.
این تیم داده‌ها را از حدود 44,000 شیرجه در اعماق دریا که یا توسط شناورهای سرنشین‌دار یا زیردریایی‌های رباتیک هدایت‌پذیر از راه دور یا خودکار انجام شده بود، جمع‌آوری کردند. نقشه آن‌ها نشان می‌دهد که چگونه شیرجه‌ها به شدت بر روی آب‌های نزدیک به چند کشور، به‌ویژه ایالات متحده، ژاپد و نیوزلند، متمرکز شده‌اند. علاوه بر این، داده‌های بسیاری از این شیرجه‌ها در اختیار شرکت‌های خصوصی است و برای محققان در دسترس نیست. بل می‌گوید که گستره‌های وسیعی از کف اقیانوس باقی مانده است که تنها اطلاعات موجود درباره آن‌ها از ابزارهای نقشه‌برداری تقریبی مانند سونار به دست آمده است. "اقیانوس هند یکی از کم‌کاوش‌ترین مناطق است."
بل مدیر موسس سازمان غیرانتفاعی Ocean Discovery League در ساوندرزتاون، رود آیلند است. این سازمان به توسعه ربات‌های زیردریایی هدایت‌پذیر از راه دور (ROV) با قیمت مناسب کمک می‌کند و رهبری تلاشی را برای جمع‌آوری فهرستی از 10,000 محل بالقوه برای شیرجه عمیق بر عهده دارد که می‌تواند نمونه‌گیری از بخش‌های معرف از ژرفای کاوش‌نشده را آغاز کند.
وداچالام نارایاناسوامی (Vedachalam Narayanaswamy)، دانشمند مهندسی در موسسه ملی فناوری اقیانوس هند در چنای، می‌گوید که این مطالعه نیاز به "منابع بیشتر برای درک حوضه‌های اقیانوس عمیق" را برجسته می‌کند. نارایاناسوامی رهبر پروژه ماتسیا 6000 (Matsya 6000) است — اولین زیردریایی سرنشین‌دار در اعماق دریا در هند، که می‌تواند سه نفر را تا عمق 6,000 متری در داخل یک کره آلیاژ تیتانیوم 28 تنی حمل کند.
doi: https://doi.org/10.1038/d41586-025-01431-2