وارن بافت، در آخرین دقیقه از شصتمین نشست سهامداران خود، یک اطلاعیه بسیار مورد انتظار را اعلام کرد که با این حال برای طرفدارانش، بیشتر اعضای هیئت مدیره‌اش و حتی جانشین خودش کاملاً غافلگیرکننده بود.
بافت، معمار ۹۴ ساله و چهره شرکت برکشایر هاتاوی (Berkshire Hathaway Inc.)، اعلام کرد که این گردهمایی آخرین نشست او به عنوان رئیس شرکتی خواهد بود که از آغازهای کوچک به یکی از باارزش‌ترین شرکت‌های جهان تبدیل کرده است. چند قدم آن طرف‌تر، گرگ ایبل، مدیر اجرایی بخش انرژی که مدت‌ها به عنوان ولیعهد اوماها شناخته می‌شد، حتی نمی‌دانست که زمان او فرا رسیده است.
بافت کلیدهای یک غول ۱.۲ تریلیون دلاری را به ایبل تحویل خواهد داد که شامل پرتفوی سهامی مانند اپل (Apple Inc.) و امریکن اکسپرس (American Express Co.) به علاوه مجموعه‌ای از کسب‌وکارهای بیمه، انرژی، راه‌آهن و مصرفی است که به طور منظم در هر سه ماه ۱۰ میلیارد دلار سود عملیاتی تولید می‌کنند. این مدیر ۶۲ ساله همچنین انبوهی از سؤالات را به ارث خواهد برد، که اولین آنها این است که پس از اینکه بافت تا حد زیادی در چند سال پرتلاطم اخیر بازارها کناره‌گیری کرد، با نزدیک به ۳۵۰ میلیارد دلار پول نقد برکشایر چه خواهد کرد.
سهامداران خواهند خواست بدانند که ایبل چگونه تیم مدیریت ارشد غیرمعمول و کوچک شرکت را تغییر خواهد داد، آیا رویکرد متفاوتی نسبت به ریسک‌پذیری یا ترجیحات صنعتی خواهد داشت، و آیا شرکت همچنان اولین مقصد برای شرکت‌هایی خواهد بود که به یک چک بزرگ و رأی اعتماد نیاز دارند. آنها حتی در مورد آینده نشست سالانه، که به "وودستاک سرمایه‌داران" معروف است و مریدان را از سراسر جهان بر اساس خرد و شوخ‌طبعی بافت و شریک تجاری فقیدش، چارلی مانگر، جذب می‌کرد، سؤال خواهند کرد.
آلیس شرودر، نویسنده کتاب "گلوله برفی: وارن بافت و کسب و کار زندگی" (The Snowball: Warren Buffett and the Business of Life)، بیوگرافی میلیاردر که خواندن آن برای تحسین‌کنندگانش ضروری تلقی می‌شود و به شهرت او کمک کرد، می‌گوید: «مردم وارن را دوست دارند چون او جادوی خاصی دارد. بازآفرینی آن تقریباً غیرممکن است.»
در حالی که کمتر کسی انتظار دارد ایبل با شهرت عمومی و علاقه بافت به کانون توجه برابر باشد، کنار رفتن قدیمی‌ترین مدیرعامل در S&P 500 نیز سؤالات عمیق‌تری را در مورد نوع فشارهایی که ممکن است روزی در غیاب او وارد شود، باز می‌کند.
برکشایر سود سهام پرداخت نمی‌کند و تنها اخیراً شروع به بازخرید سهام کرده است، در حالی که بافت به سابقه خود تکیه می‌کرد تا نشان دهد می‌تواند پول سهامداران را با نرخی بهتر از بازارهای گسترده‌تر افزایش دهد.
و برکشایر به چنان جایگاهی رسیده است - با تقریباً ۴۰۰,۰۰۰ کارمند - و کسب‌وکارهای متفاوت زیادی دارد که برخی ناظران در طول سال‌ها در مورد اینکه آیا ممکن است پس از رفتن بافت تجزیه شود، بحث کرده‌اند.
ایبل تأکید کرده است که از اصول تعیین شده توسط بافت در سرمایه‌گذاری و مدیریت ریسک پیروی خواهد کرد. و بافت گفته است که سهامدار اصلی باقی خواهد ماند.
کتی سیفرت، تحلیلگر CFRA Research، می‌گوید: «یکی از مواردی که سرمایه‌گذاران باید با آن دست و پنجه نرم کنند، این ایده است که آیا سهام برکشایر هاتاوی هنوز شایسته "پرمیوم بافت" است، در حالی که بافت دیگر آنجا نیست؟ ممکن است لیستی بلند از خواسته‌ها وجود داشته باشد که برخی سرمایه‌گذاران نهادی دارند و شامل پرداخت سود نقدی و یک برنامه تخصیص سرمایه منظم‌تر است.»
معامله‌گر بخش انرژی
ایبل از طریق یک فرآیند اکتساب به برکشایر هاتاوی پیوست.
این مدیر کانادایی که کار خود را به عنوان حسابدار در پرایس‌واترهاوس‌کوپرز (Pricewaterhousecoopers) آغاز کرد، بعدها در سال ۱۹۹۲ به عنوان کنترلر به شرکت برق حرارتی کال‌انرژی (CalEnergy) پیوست.
دیوید سوکول، مدیرعامل وقت کال‌انرژی، جاه‌طلبی‌هایی برای توسعه کسب‌وکار از طریق اکتساب داشت و استعداد را در ایبل دید. در سال ۱۹۹۶، او ایبل را برای اداره یک شرکت برق در بریتانیا که شرکت خریداری کرده بود، فرستاد. کال‌انرژی در سال ۱۹۹۸ برای خرید شرکت میدامریکان انرژی (MidAmerican Energy)، یک شرکت خدمات عمومی در آیووا، قراردادی منعقد کرد و نام آن را پذیرفت.
برکشایر مدت کوتاهی پس از آن سهام کنترلی را به دست آورد و شرکت را قادر ساخت تا به یک برنامه اکتساب گسترده بپردازد و خطوط لوله را در پی ورشکستگی شرکت انرون (Enron Corp.) و شرکت‌های برق در شمال غربی ایالات متحده خریداری کند.
طبق گفته سوکول، در سال ۲۰۰۸، سوکول نقش گسترده‌تری در برکشایر بر عهده گرفت و ایبل به عنوان مدیرعامل میدامریکان منصوب شد. بافت در مورد اینکه آیا او می‌تواند معاملات را پیدا و مذاکره کند، تردیدهایی داشت.
سوکول در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۴ گفت: «من جواب آن را می‌دانستم، زیرا او در هر خریدی که ما انجام داده بودیم شرکت کرده بود و چندین مورد از آنها را عملاً به تنهایی مدیریت کرده بود. فکر می‌کنم وارن و برخی اعضای هیئت مدیره ما فقط مطمئن نبودند چون با او این تجربه را نداشتند.»
ظرف چند ماه، ایبل توانایی‌های خود را نشان داد. در سپتامبر ۲۰۰۸، میدامریکان موافقت کرد حدود ۴.۷ میلیارد دلار برای خرید شرکت کانیستلیشن انرژی گروپ (Constellation Energy Group Inc.) بپردازد، پس از آنکه ارزش بازار این شرکت مستقر در بالتیمور در یک هفته نصف شد. برکشایر بیش از ۱ میلیارد دلار از محل کارمزد فسخ قرارداد و سود حاصل از سرمایه‌گذاری خود پس از روی آوردن کانیستلیشن به خواستگار دیگری به دست آورد.
معاملات دیگر ایبل طولانی‌تر بودند. در سال ۲۰۱۳، او بزرگترین شرکت برق نوادا، ان‌وی انرژی (NV Energy)، را خریداری کرد و سال بعد ایبل با خرید یک شرکت انتقال برق در زادگاهش آلبرتا موافقت کرد. نام میدامریکان بعدها در سال ۲۰۱۴ به برکشایر هاتاوی انرژی (Berkshire Hathaway Energy) تغییر یافت تا برند را با شهرت و ارزش‌هایی که بافت در طول چندین دهه فعالیت خود به آنها پایبند بود، هماهنگ کند.
این توسعه منجر به ایجاد یک شرکت خدمات عمومی گسترده در ایالات متحده شد که برق را در ایالت‌هایی مانند آیووا و نوادا تأمین می‌کند و خطوط لوله گاز طبیعی را به طول حدود ۱۴,۲۰۰ مایل در سراسر کشور، از تگزاس تا میشیگان، اداره می‌کند.
این به او کمک کرد تا شهرت یک مدیر اجرایی ماهر در بخش خدمات عمومی را کسب کند و در نهایت اعتماد بافت را به دست آورد. در سال ۲۰۱۸، او به مقام نایب رئیس ارتقا یافت و نظارت خود را بر تمام عملیات غیربیمه‌ای برکشایر هاتاوی، شامل شرکت راه‌آهن BNSF و تولیدکننده شیرینی نمادین See's Candies، گسترش داد.
او در سال ۲۰۲۱ به عنوان جانشین در انتظار معرفی شد، پس از آنکه مانگر در نشست سالانه برکشایر فاش کرد که ایبل فرهنگ این هلدینگ را پس از کناره‌گیری بافت حفظ خواهد کرد.
از زمان ارتقای او، سود عملیاتی - به استثنای بیمه و چند مورد دیگر - حدود ۲۷ درصد افزایش یافته و سال گذشته به تقریباً ۲۲ میلیارد دلار رسیده است.
اکنون، آنچه باقی می‌ماند، دیده شدن نبوغ سرمایه‌گذاری اوست. تاد کامبز و تد وشلر به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ برای کمک به مدیریت دارایی‌های سهام و اوراق قرضه برکشایر استخدام شدند. کامبز از آن زمان نظارت بر واحد بیمه گایکو (Geico) را بر عهده گرفته است. هر دو به بافت در مورد خریدهای احتمالی مشاوره داده‌اند و ممکن است همین کار را برای ایبل نیز انجام دهند.
شرودر می‌گوید: «گرگ رهبر کسب‌وکار است، او مسئول سرمایه‌گذاری نیست. این یکی از بزرگترین چالش‌های او و هیئت مدیره خواهد بود.»
با داشتن ذخیره نقدی تقریباً ۳۵۰ میلیارد دلاری برای سرمایه‌گذاری، این مدیر اجرایی سابقه قابل توجهی در انتخاب سهام ندارد. در جلسه روز شنبه، از او در مورد استراتژی تخصیص سرمایه خود پس از به دست گرفتن مسئولیت سؤال شد. او ذخیره نقدی را یک "دارایی عظیم" خواند و قول تداوم داد. اما رویکرد او به پاسخ آن چیزی نبود که حاضران همیشگی برکشایر به آن عادت کرده بودند.
کول اسمید، یکی از سهامداران برکشایر هاتاوی، گفت: «او در پاسخ به آن سؤال دچار مشکل شد.»
اسمید گفت: «فکر می‌کردم مانند چارلی و وارن، به زمان قبلی از زندگی‌اش نگاه می‌کند و داستانی درباره چیزی که در سرمایه‌گذاری تجربه کرده، تعریف می‌کند. اما او این کار را نکرد.»
— با همکاری نوآ بوهایار و کاترین چیگلینسکی