این سند استراتژی ملی رسمی ۳۶ صفحه‌ای، مهر ریاست جمهوری را دارد و شامل ۱۰ سازمان از سراسر دولت فدرال است.
این سند، سیاست دولت در مورد تعرفه‌ها یا امنیت مرزی نیست، بلکه طرح جامع رئیس جمهور ترامپ برای ریشه‌کن کردن نی‌های کاغذی و بازگرداندن پلاستیک است.
در این سند آمده است: «دولت من متعهد است که ما را از شر آن آشفتگی خمیری و خیس که بسیاری از شهروندان ما را هربار که از طریق یک نی کاغذی می‌نوشند، عذاب می‌دهد، خلاص کند.»
منتقدان می‌گویند، این یک شلیک در جنگ‌های فرهنگی و نمونه دیگری از سیاست‌های بی‌برنامه دولتی است که توسط هوس‌ها و ناخوشایندی‌های آقای ترامپ، چه در مورد نی‌های کاغذی، توربین‌های بادی یا سر دوش‌های کم‌جریان، هدایت می‌شود.
اما یک پیچیدگی وجود دارد: این موضوع، یک سوال بزرگتر در مورد سلامت عمومی را در تلاش دولت برای لغو مقررات، پیچیده می‌کند.
این سند، در حمله به نی‌های کاغذی، هشت صفحه کامل را به برجسته کردن خطرات بهداشتی و زیست‌محیطی آن‌ها اختصاص داده است. به طور خاص، خطرات PFAS (مواد پر و پلی‌فلوئوروآلکیل)، دسته‌ای از هزاران ماده شیمیایی مصنوعی که برای مقاوم کردن نی‌های کاغذی و سایر محصولات روزمره در برابر آب استفاده می‌شوند اما با مشکلات جدی سلامتی نیز مرتبط هستند و در آب لوله‌کشی در سراسر کشور یافت می‌شوند، را گوشزد می‌کند.
دولت بایدن سال گذشته، استانداردهای فدرال جدید سخت‌گیرانه‌ای را تعیین کرد که محدودیت‌ها را بر PFAS، که به عنوان «مواد شیمیایی ابدی» نیز شناخته می‌شوند، زیرا به راحتی در محیط تجزیه نمی‌شوند، تشدید کرد. اما گروه‌های صنعتی و خدماتی شکایت کردند و این استانداردها را «دست‌نیافتنی» و «سخت‌گیرانه» خواندند و از دولت ترامپ خواستند تا آن‌ها را لغو کند.
مشخص نیست که آیا لی زلدین، که ریاست آژانس حفاظت از محیط زیست (Environmental Protection Agency یا EPA) را بر عهده دارد، از این کار پیروی خواهد کرد یا خیر. دولت تا ۱۲ مه (۲۲ اردیبهشت) فرصت دارد تا تصمیم بگیرد که آیا به دفاع از این استانداردها در دادگاه ادامه دهد یا خیر.
متیو تجادا، که سیاست بهداشت محیط زیست را در شورای دفاع از منابع طبیعی رهبری می‌کند، می‌گوید: «آیا زلدین در حالی که این انتقاد شدید ضد PFAS از کاخ سفید بیرون می‌آید، استانداردهای آب آشامیدنی PFAS را لغو می‌کند؟ اگر کاخ سفید نگران PFAS در نی‌ها است، پس آیا زلدین می‌تواند وانمود کند که هیچ مشکلی با PFAS در آب آشامیدنی وجود ندارد؟»
آژانس تحت رهبری آقای زلدین، یک فشار مقررات‌زدایی را آغاز کرده است و ده‌ها مقررات زیست‌محیطی را که آلودگی سمی را محدود می‌کنند، برای لغو هدف قرار داده است. و او رتبه‌های رهبری آژانس را با لابی‌گران و وکلایی از صنایعی که با مقررات زیست‌محیطی مخالفت کرده‌اند، پر کرده است.
آقای زلدین در یک نشست خبری با خبرنگاران در روز دوشنبه گفت که علم در مورد PFAS «به عنوان یک موضوع حل شده اعلام نشده است.»
آقای زلدین گفت: «ما برخی از سوالات مربوط به PFAS را فهمیده‌ایم، اما ادامه تحقیق مهم است.» و او گفت که مقررات باید بر اساس «فرضیات کمتر و واقعیت‌های بیشتر» باشد.
با این حال، سند استراتژی ضد نی کاغذی آقای ترامپ در مورد مواد شیمیایی صریح‌تر است.
در مقاله کاخ سفید آمده است: «دانشمندان و تنظیم‌کننده‌ها دهه‌هاست که نگرانی‌های اساسی در مورد مواد شیمیایی PFAS دارند.» «PFAS برای سلامت انسان مضر است و با آسیب‌هایی که بر سلامت باروری، تأخیر در رشد کودکان، سرطان، عدم تعادل هورمونی، چاقی و سایر شرایط خطرناک سلامتی تأثیر می‌گذارند، مرتبط است.»
این هفته، کاخ سفید این هشدارها را تکرار کرد. دولت روز دوشنبه در بیانیه‌ای به مناسبت روز زمین اعلام کرد: «نی‌های کاغذی حاوی مواد شیمیایی خطرناک PFAS - 'مواد شیمیایی ابدی' مرتبط با شرایط سلامتی قابل توجهی در بلندمدت - هستند که به منابع آب نفوذ می‌کنند.»
یکی دیگر از عوامل غیرقابل پیش‌بینی، رابرت اف. کندی جونیور، وزیر بهداشت و خدمات انسانی است. آقای کندی در یک انجمن در مورد اثرات بهداشتی و زیست‌محیطی پلاستیک‌ها در روز چهارشنبه، PFAS را در میان مواد شیمیایی قرار داد که امیدوار است از سیستم غذایی حذف کند. او گفت: «ما قصد داریم کل دسته‌های مواد شیمیایی را در غذای خود که دلیل خوبی برای باور به مضر بودن آن‌ها برای سلامتی انسان داریم، خلاص کنیم.»
کاخ سفید و EPA هر دو گفتند که هیچ اختلافی بین رویکردهای آن‌ها به PFAS وجود ندارد.
تیلور راجرز، سخنگوی کاخ سفید، گفت: «رئیس جمهور ترامپ و مدیر زلدین، همسو با یکدیگر برای حذف سموم مضر از محیط زیست تلاش می‌کنند. دولت ترامپ، از جمله مدیر زلدین، به صراحت اعلام کرده است که PFAS برای سلامت انسان مضر است و تحقیقات بیشتر در مورد خطر PFAS برای اطمینان از اینکه ما دوباره آمریکا را سالم می‌کنیم، بسیار مهم است.»
مولی واسلیو، سخنگوی EPA، از اظهار نظر خاص در مورد اینکه آیا آژانس به دنبال لغو استانداردهای آب آشامیدنی PFAS خواهد بود یا خیر، خودداری کرد، اما به تجربه طولانی آقای زلدین در مسائل PFAS اشاره کرد.
آقای زلدین قبل از پیوستن به دولت ترامپ، چهار دوره به عنوان نماینده کنگره از لانگ آیلند خدمت کرد که با آلودگی PFAS دست و پنجه نرم کرده است. در سال ۲۰۲۰، او یکی از ۲۳ جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان بود که به تصویب قانون اقدام PFAS، لایحه گسترده‌ای که توسط دموکرات‌ها حمایت می‌شد و آژانس حفاظت از محیط زیست را ملزم می‌کرد تا مواد شیمیایی موجود در آب آشامیدنی را محدود کند و آلوده‌کنندگان را مسئول پاکسازی بداند، رای داد.
خانم واسلیو گفت: «او مدافع سرسخت محافظت از مردم لانگ آیلند و همه آمریکایی‌ها در برابر آب آشامیدنی آلوده بود و هست.»
آقای زلدین درست می‌گوید که تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات سلامتی قرار گرفتن در معرض PFAS مورد نیاز است. با این حال، شواهد مربوط به آسیب‌های شیمیایی در حال افزایش است، به ویژه برای انواع PFAS که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. استراتژی کاخ سفید در مورد نی‌ها این شواهد را فهرست می‌کند که با یک کتابشناسی هفت صفحه‌ای پشتیبانی می‌شود.
در این سند آمده است: «EPA یک تجزیه و تحلیل از مطالعات علمی بررسی‌شده فعلی انجام داد و دریافت که قرار گرفتن در معرض PFAS با خطرات سلامتی نگران‌کننده مرتبط است.»
به گفته کاخ سفید، این خطرات همچنین شامل موارد زیر است: کاهش باروری، فشار خون بالا در زنان باردار، وزن کم هنگام تولد، بلوغ زودرس، تغییرات رفتاری در کودکان، کاهش سیستم ایمنی و افزایش کلسترول.
پلاستیک‌ها همچنین حاوی مواد شیمیایی مضر هستند. میکروپلاستیک‌ها همه جا هستند، اکوسیستم‌ها را آلوده می‌کنند و به طور بالقوه به سلامت انسان آسیب می‌رسانند. و منتقدان به این نکته اشاره می‌کنند که چگونه ترویج پلاستیک به صنعت سوخت‌های فسیلی که بلوک‌های سازنده پلاستیک را تولید می‌کند، کمک می‌کند.
با این حال، لیندا بیرنبام، سم‌شناس و مدیر سابق مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی که دهه‌هاست زنگ خطر را در مورد PFAS به صدا درآورده است، با جنبه‌هایی از سند کاخ سفید موافق است. او گفت: «اظهارات آن‌ها در مورد همه این اثرات نامطلوب به خوبی پایه‌گذاری شده است.»
اما او گفت، اگر دولت ترامپ نگران اثرات سلامتی PFAS است، باید نگران حضور این مواد شیمیایی در اطراف ما، به عنوان مثال، در غذا و بسته‌بندی مواد غذایی و در آب آشامیدنی باشد. او گفت: «در عوض، آن‌ها تمام این تلاش را صرف تلاش برای متحد کردن مردم در اطراف نی‌ها می‌کنند.»
بحث و جدل بر سر نی‌های پلاستیکی به اواسط دهه ۲۰۱۰ بازمی‌گردد، زمانی که آن‌ها به طور ناگهانی به دلیل نقش خود در یک بحران رو به انفجار زباله‌های پلاستیکی، به عنوان یک عنصر منفور شناخته شدند. برخی از شهرها و خرده‌فروشان نی‌های پلاستیکی را ممنوع کردند و چند ایالت محدودیت‌هایی را اعمال کردند. (گروه‌های حامی حقوق معلولان نگرانی‌هایی را در مورد این ممنوعیت‌ها ابراز کرده‌اند و خاطرنشان کرده‌اند که برخی از افراد برای نوشیدن ایمن به نی نیاز دارند.)
جایگزین‌های پلاستیک تکثیر شدند: نی‌های فولادی ضد زنگ یا شیشه‌ای، و همچنین درب‌هایی با دهانه. اما نی‌های کاغذی به سرعت به جایگزین اصلی تبدیل شدند. و به همان سرعت، به دلیل تمایل به تجزیه شدن به یک آشفتگی خمیری مورد تمسخر قرار گرفتند.
تقریباً در همان زمان، دانشمندان شروع به تشخیص PFAS در انواع نی‌های کاغذی و گیاهی کردند و نگرانی‌هایی را ایجاد کردند مبنی بر اینکه آن‌ها افراد را در معرض مواد شیمیایی مضر قرار می‌دهند و به یک منبع دیگر آلودگی آب تبدیل می‌شوند.
رئیس جمهور، اقدامات دوران بایدن را به عنوان «دستور نی‌های کاغذی» به تصویر کشیده است، اگرچه این طرح‌ها به طور خاص نیاز به تغییر به نی‌های کاغذی نداشتند.
انزجار او از نی‌های کاغذی به سال‌ها قبل برمی‌گردد. کارزار او برای انتخابات ۲۰۲۰ بسته‌های ۱۰ نی پلاستیکی با برند ترامپ را به قیمت ۱۵ دلار با این شعار فروخت: «نی‌های کاغذی لیبرال کار نمی‌کنند.»
آقای ترامپ در استراتژی بزرگ خود به آژانس‌های فدرال دستور می‌دهد تا «خلاق باشند و از هر اهرم سیاست‌گذاری موجود برای پایان دادن به استفاده از نی‌های کاغذی در سراسر کشور استفاده کنند.» علاوه بر این، «هرگز نباید دلارهای مالیات‌دهندگان هدر رود، بنابراین هیچ قرارداد یا کمک مالی فدرال نباید نی‌های کاغذی را تأمین مالی کند یا از هیچ نهادی که نی‌های پلاستیکی را ممنوع می‌کند، حمایت کند.»
کریستین فیگنر، زیست‌شناس حفاظت از دریا (که یک دهه پیش، یک ویدیوی وایرال از یک لاک‌پشت دریایی با یک نی پلاستیکی گیر کرده در یکی از سوراخ‌های بینی‌اش منتشر کرد)، گفت که به تصویر کشیدن کاغذ در برابر پلاستیک، ساده‌ترین راه حل را نادیده می‌گیرد: اجتناب از نی.
او گفت: نی‌ها به «نمادی از همه چیزهای غیرضروری که ما در جامعه‌ای که تا این حد تحت تأثیر راحتی است، استفاده می‌کنیم، تبدیل شده‌اند.» «چرا آمریکا اینقدر وسواس نی دارد؟ اکثر مردم به آن‌ها نیازی ندارند.»
لیزا فریدمن در گزارش‌دهی مشارکت داشته است.